Ο Θανάσης Καρτερός ήταν αρθρογράφος της "Αυγής". Μετακόμισε τώρα παρά τω Πρωθυπουργώ, στο γραφείο Τύπου του Μαξίμου. Εκτιμήθηκε προφανώς η συμβολή του στην ελληνική δημοσιογραφία αλλά και στην υπόθεση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με εμπνευσμένα άρθρα υπό τον εύγλωττο τίτλο "γαμ... τα Χάρβαρντ" ή "το κοκοράκι κικιρικικί ο Μητσοτάκης". Προηγουμένως μεταλαμπάδευσε το πνεύμα του στους συντάκτες της καλής εφημερίδας... Για παράδειγμα, η επένδυση στο Ελληνικό και οι αντιδράσεις που εκδηλώνονται από την Ευρώπη και τους δανειστές.
Ο ανώνυμος αξιωματούχος που μίλησε στους Έλληνες δημοσιογράφους, υπό καθεστώς ανωνυμίας, λίγο πριν απο το Eurogroup, δεν θα μπορούσε να το διατυπώσει πιο ευγενικά... "Σύμβολο κωλυσιεργίας και κακοδιαχείρισης", χαρακτήρισε τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση, προσθέτοντας τα τεράστια οφέλη που θα είχε η χώρα αν ξεμπλόκαρε η επένδυση (βλ. Capital.gr 5/10). Τα αυτονόητα δηλαδή...
Την άλλη μέρα η "Αυγή" (6/10) είχε άλλη γνώμη. "Ερωτηθείς εξάλλου για την υπόθεση του Ελληνικού", έγραφε η καλή εφημερίδα, "ο αξιωματούχος της Ευρωζώνης εξέφρασε την άποψη ότι η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού θα έχει σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα, τα οποία θα ξεπερνούν την αξιοποίηση ενός σημαντικού ακινήτου". Τέλεια. Και γαμ... την είδηση, που θα έλεγε ο Θανάσης. Και επειδή είστε δύσπιστοι. Ναι, για το ίδιο briefing του ίδιου ανώνυμου αξιωματούχου γίνεται λόγος. Απλά από διαφορετική σκοπιά... Ποια κωλυσιεργία και ποια κακοδιαχείρηση. Υπερβολές των φιλελέδων... Θέλουν να ξεπουλήσουν τη χώρα.
Θα μου πείτε, κομματική εφημερίδα ειναι η "Αυγή", κομματική δημοσιογραφία κάνει, στην υπηρεσία του κόμματος και της κυβέρνησης είναι, τι περιμένεις; Σωστό. Αλλά οι διατυπώσεις της "Αυγής", η "λογοκρισία" του Ευρωπαίου αξιωματούχου, όπως και οι πανηγυρικές δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών για την απόφαση του ΚΑΣ, είναι δηλωτικές της αντίληψης που ακόμα "ενδημεί" στον ΣΥΡΙΖΑ για τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις, για τον "καταγωγικό ΣΥΡΙΖΑ", είναι ένα αναγκαίο κακό. Είναι μια ιδεολογική ήττα. Είναι μια παραχώρηση στους δανειστές.
Η φιλοεπενδυτική φιλολογία του Αλ. Τσίπρα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια στρατηγική προσέλκυσης -όχι επενδυτών- αλλά ψηφοφόρων. Ένα πουκάμισο αδειανό. Γιατί η καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στις Σκουριές. Παραμένει στα οδοφράγματα στη Χαλκιδική. Είναι στις εκδηλώσεις κατά της αξιοποίησης του Ελληνικού... No pasaran.
Και δυστυχώς υπάρχει κοινό. Μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης που βλέπει την έξοδο απο το προγράμμα σαν την ευκαιρία για την επιστροφή στο παρελθόν. Την επιστροφή στον Παράδεισο που μας στέρησαν οι κακοί ξένοι. Με διορισμούς, επιδόματα, δάνεια και ελλείμματα. Όχι με μεγάλα έργα φυσικά... ούτε με ξένες επενδύσεις.
Είναι αυτό που (σωστά) διέγνωσε ο Β. Βενιζέλος, μιλώντας προχθές στη Θεσσαλονίκη: "Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η κοινωνία ανθίσταται. Ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας δεν μετέχει στην προσπάθεια. Είτε παρακολουθεί παθητικά, είτε έχει μια τελείως αρνητική προδιάθεση. Δεν δηλώνει ότι είναι ευρωπαϊκό, εκσυχρονιστικό, έτοιμο να συμπράξει σε μια μεγάλη εθνική προσπάθεια προκειμένου η χώρα να γίνει ξανά ομαλή, να ξαναγίνει μια κανονική, ανταγωνιστική, ισότιμη χώρα-μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης"... (Thessaloniki summit 5/10).
Αν υπήρξαμε ποτέ μια τέτοια χώρα...
Του Μανόλη Καψή στο Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.