Η αδιαφορία για την κοινή γνώμη κάνει την κυβέρνηση επικίνδυνη ...

Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ ήταν ένας marriage of convenience. Ένα ακροαριστερό και ένα ακροδεξιό κόμμα, δεν συνεργάστηκαν όπως η ΝΔ και ο Συνασπισμός το 1989 επειδή υπήρχε αδιέξοδο στον σχηματισμό κυβέρνησης αλλά για να πάρουν την εξουσία με τα σινούκ και τα πρωθυπουργικά αεροπλάνα της. Η σχέση διαμορφώθηκε με τον χρόνο. Με τον έναν να μοιάζει με τον άλλο, όπως συνήθως συμβαίνει στα ζευγάρια μετά από κάποιο χρόνο συμβίωσης. Πάντα προς το χειρότερο. Παράδειγμα το ταξίδι του Πάνου Καμμένου στο Λονδίνο.

Ο Πάνος Καμμένος στο ταξίδι του στο Λονδίνο δεν έκανε κάτι το παράνομο. Ακόμα και αν ο κανονισμός του Υπουργικού Συμβουλίου απαγορεύει να πηγαίνουν υπουργοί σε καζίνο όπως είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης μπροστά στην συνηθισμένη κυβερνητική πρακτική η επίσκεψη στο καζίνο ήταν πταίσμα. Και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το παράνομο η οικογένεια Καμμένου να μένει στο Mandarin Hotel. Ακόμα και αν ο Καμμένος πήγε με την προξενική jaguar για να αγοράσει Barbie για τα παιδιά μπροστά σε κάτι ταξίδια με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο στην Ουάσινγκτον το λες και οικονομία. Το πρόβλημα στον Πάνο Καμμένο βρίσκεται στην αδιαφορία του για την κοινή γνώμη.



Είθισται οι πολιτικοί να σκέφτονται την επόμενη εκλογή τους. Ο Πάνος Καμμένος που το 2013 είχε πει ότι δεν έχει λεφτά να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ στην χλιδάτη επίσκεψη στο Λονδίνο αδιαφόρησε πλήρως για το τι θα σκεφτεί ο κόσμος. Ακόμα και τις  εξηγήσεις αντί για τον ίδιο έδωσε η σύζυγος του, που αναφέρθηκε στο σπίτι της συζύγου του Μητσοτάκη, τα δώρα της Siemens και τις τηλεπωλήσεις του Αδωνι σαν να έχει κυβερνητική θέση. Την επόμενη φορά τις απαντήσεις  μπορεί να δώσει όχι η σύζυγος αλλά το παιδί που έχει τους κωδικούς του twitter.

Η κυβερνητική όμως αδιαφορία να δίνονται εξηγήσεις στους πολίτες και την αντιπολίτευση και δεν περιορίζεται στον Καμμένο. Πριν από αυτόν ο Παναγιώτης Κουρουμπλής όταν μέσα στη Βουλή ερωτήθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη τι έκανε στο Λονδίνο αδιαφόρησε. Απάντησε έτσι γενικά και αόριστα ότι πήγε για θέματα εθνικής σημασίας και δεν έχει την υποχρέωση να εξηγήσει. Ο Νίκος Παπάς όταν ερωτήθηκε στην Βουλή από την Αννα Ασημακοπούλου για την σχέση της κυβέρνησης με την «εταιρία δημοσκοπήσεων» που έβγαλε την ΝΔ στα ίδια ποσοστά με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν ασχολήθηκε να απαντήσει. Ακόμα όμως και όταν απαντάνε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρονται οι απαντήσεις τους να έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Αν το ψέμα είναι τόσο μεγάλο όσο «Το πλοίο της EMSA που ήταν μεγάλο για το λιμάνι Σαλαμίνας» όπως είπε ο Σαντορινιός ακόμα καλύτερα. Μια κυβέρνηση που σταματάει να ενδιαφέρεται τις σκέφτονται για αυτή σημαίνει ότι είναι πολύ σίγουρη ότι θα βγει ή  ότι δεν θα βγει. Η υπερβολική σιγουριά ή η απελπισία κάνει τις κυβερνήσεις το ίδιο επικίνδυνες.

Τέλος όλο και λιγότερο πιστεύω στη θεωρία ότι όταν υπάρχει πρόβλημα ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί αντιπερισπασμούς για να πάει η συζήτηση αλλού. Πρώτον ένα κόμμα που αδυνατεί να οργανώσει μεθύσι σε ταβέρνα αποκλείεται να μπορεί να χαράξει τόσο σοφιστικέ επικοινωνία. Δεύτερον η μόλυνση του Σαρωνικού ειδησεογραφικά είχε αρχίσει να πεθαίνει. Το Mandarin Hotel, το καζίνο δεν κάλυψαν κάτι αλλά δημιούργησαν νέο θέμα. Επίκαιρο εν όψει της συζήτησης για την επέμβαση του Καμμένου στο θέμα του Noor 1. Ο Καμμένος και η συμπεριφορά του μπορεί να ήταν σανίδα σωτηρίας για τον Κουρουμπλή αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε Αγία Ζώνη για την κυβέρνηση.

Του Α. Πανούτσου στο Liberal.gr