Όταν η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ τελειώνει...

Στη δημοσιογραφική υπερβολή το ναυάγιο του «Αγία Ζώνη» στην Σαλαμίνα αποκλήθηκε ελληνικό Exxon Valdez. Hardly. Το Exxon Valdez που το 1989 προσάραξε στο Prince William Sound της Αλάσκας μετέφερε 200 χιλιάδες τόνους πετρελαίου από τους οποίους 40 χιλιάδες ξέφυγαν από το ναυάγιο μολύνοντας τις ακτές... Το Αγία Ζώνη ήταν ένα δεξαμενόπλοιο του  1972 των 3200 τόνων  βυθίστηκε μέρα μεσημέρι έξω από την Ψυτάλλεια με μπουνάτσα. Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Κουρουμπλή το 95% πριν το μεσημέρι είχε στεγανοποιηθεί. Σύμφωνα με όλο τον κόσμο ο Σαρωνικός από το Φάληρο μέχρι την Γλυφάδα σε ένα μεγάλο ποσοστό είχε μολυνθεί. Με το Αγία Ζώνη φάνηκε ότι μία κυβέρνηση που για δύο χρόνια είχε βασιστεί στην τύχη στάθηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με το που το φύλλο γύρισε.



Στα δύο χρόνια που κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν διαβολεμένα τυχερός. Η Τουρκία και η Αίγυπτος έγιναν θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων με αποτέλεσμα ο ελληνικός τουρισμός να ωφεληθεί. Το πετρέλαιο που ήταν στα 50 δολάρια το βαρέλι τον Ιανουάριο του 2015 έπεσε μέχρι και τα 29 τον Ιανουάριο του 2016. Το καλοκαίρι του 2015, όπως και του 2016 οι πυρκαγιές ήταν ελάχιστες. Στο προσφυγικό αρχικά δούλεψε το σύστημα Τασίας Χριστοδουλοπούλου, που οι πρόσφυγες εξαφανιζόντουσαν και όταν ο διάδρομος προς Βορρά έκλεισε τον Μάρτιο του 2016 έγινε η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας που περιόρισε τις εισροές. Οι όποιες ζημιές που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στα δύο χρόνια της κυβέρνησης του προκλήθηκαν από ανικανότητα. Είτε με τις δημιουργικά ασαφείς διαπραγματεύσεις του Βαρουφάκη, είτε με τις εσκεμμένες καθυστερήσεις του Τσακαλώτου, είτε με τις μαγκιές με τα δημοψηφίσματα που έφεραν την Ελλάδα ένα βήμα πριν την έξοδο από την Ευρωζώνη. Εφέτος το καλοκαίρι ήρθε η στιγμή να μιλήσει ο νόμος των πιθανοτήτων.

Στο κορώνα – γράμματα η βασική αρχή είναι ότι όσο περισσότερες φορές πετιέται το νόμισμα τόσο και περισσότερο το αποτέλεσμα θα πηγαίνει προς το 50-50. Ισχύει και με τις κυβερνήσεις. Δεν υπάρχουν τυχερές ή άτυχες κυβερνήσεις εάν είχαν διάρκεια. Μια κυβέρνηση ενός χρόνου μπορεί να είναι τυχερή ή άτυχη αλλά μία μεγαλύτερης διάρκειας θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα που προέκυψαν και σε άλλες. Κάποιες πυρκαγιές, κάποιο μεγαλύτερο ελληνοτουρκικό επεισόδιο και κάποια ανθρωπιστική κρίση όπως το προσφυγικό ή οικονομική όπως η κρίση που προέκυψε από την χρεοκοπία των Lehman Brothers. Η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αξιοσημείωτη και κράτησε μέχρι το καλοκαίρι του 2017. Όταν αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει δύο κρίσεις. Με την προβλεπόμενη ανικανότητα του.

Η πρώτη κρίση ήταν οι πυρκαγιές του περασμένου Αυγούστου. Ανέδειξαν τα γνωστά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης. Την απροθυμία να αναλάβει κάποιος την ευθύνη, τη σύγχυση ανάμεσα στην πραγματικότητα και την επικοινωνία με το fire make up με ολόλευκο μπλουζάκι της Ρένας Δούρου και την τεμπελιά μαζί με το ψέμα στην περίπτωση του Τσίπρα. Ο οποίος εμφανίστηκε τρεις μέρες αργότερα να πετάει με ελικόπτερο επιθεωρώντας ότι ήδη είχε καεί και δίνοντας ψεύτικα στοιχεία για την έκταση της καταστροφής.

Στην περίπτωση του ναυαγίου της Αγίας Ζώνης η τακτική ήταν παρόμοια. Αυτή τη φορά η Ρένα Δούρου δεν εμφανίστηκε με μακιγιάζ πετρελαϊκής καταστροφής αλλά ο Αλέξης Τσίπρας φρόντισε και πάλι να εξαφανιστεί ενώ το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ο Κουρουμπλής παρέμενε στο Λονδίνο  και ακόμα και αν έλεγε το 95% του πετρελαίου έμεινε στο σκάφος, το υποτίθεται 5% είχε κάνει τις παραλίες του Αργοσαρωνικού μαύρες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυπτε ότι όταν παίζεις δεν μπορείς να έχεις πάντα τέσσερις άσσους στο χέρι και έχανε μια παρτίδα που δεν ήταν έτοιμος για να παίξει.

Του Αντώνη Πανούτσου στο Liberal.gr