Η αμήχανη στιγμή που ούτε οι Εσθονοί δεν του δίνουν σημασία ...

Η ανακοίνωση του Σταύρου Κοντονή για την άρνηση συμμετοχής της Ελλάδας σε συνέδριο για τα εγκλήματα του κομμουνισμού τυπικά γράφτηκε για το εξωτερικό. Στην ουσία απευθύνεται στο εσωτερικό. Στον Περισσό και τα Εξάρχεια ή οπουδήποτε μετριέται με το χρώμα της. Είναι και ο λόγος που στην ανακοίνωση η λογική, η ιστορία και η εικόνα της χώρας γίνονται παράπλευρες απώλειες. Κάτι που ελάχιστα πρέπει να απασχόλησε τον Κοντονή.



Αφού δεν είναι γελοίο ο Κοντονής να έχει εύλογα ερωτηματικά πως ήρθε στην Εσθονία να διοργανώσει εκδήλωση για τα εγκλήματα του κομμουνισμού. Τρεις φορές το 1919, το 1940 και το 1944 η Εσθονία είδε τον Ερυθρό Στρατό. Την πρώτη φορά οκτώ χιλιάδες επιφανείς πολίτες της χώρας συνελήφθησαν εκ των οποίων οι δύο χιλιάδες εκτελέστηκαν. Την τελευταία 2,5% του πληθυσμού κατέληξε στα γκουλάγκ. Για πιο θέμα να διοργανώσουν εκδήλωση οι Εσθονοί; Για την επανασύσταση της κεντροαριστεράς;

Επίσης, σύμφωνα με τον Κοντονή, «τα ιστορικά στοιχεία και γεγονότα» μπορεί να «κατέγραψαν τον στρατό της ΕΣΔΔ ως τον απελευθερωτή της Ευρώπης και των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και ως λυτρωτή από την φρίκη του Ολοκαυτώματος». Στο δικό του όμως βιβλίο ιστορίας. Στων υπολοίπων η Δυτική Ευρώπη απελευθερώθηκε από τους Άγγλους και τους Αμερικάνους και η Ανατολική από τους Σοβιετικούς. Επίσης η Αγγλία και η Αμερική έφεραν το βάρος του πολέμου στον Ειρηνικό με τη Σοβιετική Ένωση να κηρύσσει τον πόλεμο στην Ιαπωνία μια εβδομάδα πριν την παράδοσή της.

Στο ότι το συνέδριο στην Εσθονία «αναβιώνει το ψυχροπολεμικό κλίμα που τόσα δεινά έφερε στην Ευρώπη», όπως είπε στην ανακοίνωσή του ο Κοντονής, θα είχε ενδιαφέρον αν προσέθετε και τα κράτη. Χωρίς να θέλω να σοκάρω τον Κοντονή, όπως και το τανγκό ο ψυχρός πόλεμος χρειάζεται δύο πλευρές. Στην Ευρώπη η μία πλευρά τελείωσε κάπου στο '90. Αντίθετα με τον ΣΥΡΙΖΑ που ο Γράμμος και το Βίτσι έγιναν χθες, για την Ευρώπη που προχωράει το '90 και ο κομμουνισμός είναι αρχαία ιστορία.

Ένα αστείο σημείο της ανακοίνωσης είναι ότι πριν από δύο μήνες η αριστερά είχε βγει από τα ρούχα της όταν ο Στάθης Καλύβας σε άρθρο του για τη δικτατορία είχε γράψει: «Πολλές τέχνες άνθησαν και η νεολαία προσέγγισε μαζικά τα δυτικά πρότυπα διασκέδασης, κατανάλωσης και ζωής. Η κοινωνία του 1974 μικρή σχέση είχε με αυτή του 1964». Η φράση είχε ξεσηκώσει θύελλα αγανάκτησης της αριστεράς. Υποθέτω όχι ανάλογη με την αγανάκτηση που θα δημιουργήσει η σκέψη του Κοντονή ότι «Ο κομμουνισμός, αντίθετα, γέννησε δεκάδες ιδεολογικά ρεύματα, ένα εκ των οποίων υπήρξε ο ευρωκομμουνισμός, ο οποίος γεννήθηκε μέσα σε κομμουνιστικό καθεστώς, την περίοδο της Άνοιξης της Πράγας». Όπου η εισβολή των σοβιετικών τανκς και η δολοφονία 82 ατόμων στην Άνοιξη της Πράγας μπορούν να εξεταστούν σαν συνεισφορά των σοβιετικών στη γέννηση του ευρωκομμουνισμού.

Η ανακοίνωση του Σταύρου Κοντονή εντάσσεται στην τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να διαιρεί την Ελλάδα. Αν είναι για τον Γράμμο και το Βίτσι ή τα εγκλήματα του κομμουνισμού στην Εσθονία ενδιαφέρει λιγότερο από το γεγονός. Στη φαντασίωση να παρουσιάζεται η Ελλάδα σαν το μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται στην ΕΕ. Μόνο που στο γαλατικό χωριό του Αστερίξ ο Μοναρχίξ δεν έλεγε τη μια μέρα ότι είναι εναντίον των Ρωμαίων και την επόμενη υπέγραφε μνημόνια για να τον βοηθήσουν. Έχουμε μια κυβέρνηση που η γνώμη της είναι αδιάφορη. Ο υπουργός λέει ότι υπάρχουν ερωτηματικά για το συνέδριο στην Εσθονία, η γ.γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη, αποκαλεί τους Εσθονούς φιλοναζί και η κυβέρνηση της Εσθονίας δίνει στη γνώμη τους το ίδιο βάρος που θα έδινε σε συζήτηση ταξιτζήδων που είναι στο τέλος της ουράς στην πιάτσα.

Του Αντώνη Πανούτσου στο Liberal.gr