Μια πορτοκαλάδα στην Ακρόπολη ...

Τ​​ο θέμα των αναψυκτηρίων στους αρχαιολογικούς χώρους θεωρείται από τα σκοτεινά μυστικά του υπουργείου Πολιτισμού. Λέγονται διάφορα, τα οποία δεν μπορούν να αναπαραχθούν εδώ, διότι λέγονται πάντα ανωνύμως. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι οι συνδικαλιστές του υπουργείου έχουν ένα λόγο στη δημοπράτηση των αναψυκτηρίων, δεδομένου ότι θεσμικά ένας εκπρόσωπος των υπαλλήλων μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων (ΤΑΠ), το οποίο δημοπρατεί τις άδειες. Βεβαίως, εγώ δεν πιστεύω τίποτε από αυτά που λέγονται! Αντιθέτως, είναι αμέριστη και ακλόνητη η πεποίθησή μου στην εντιμότητα του Ελληνα καντινιέρη και του Ελληνα συνδικαλιστή, ίσως μάλιστα περισσότερο και από αυτή την πίστη μου στην ηθική ακεραιότητα του Ελληνα δημοσιογράφου. Εντούτοις, κρίνω απαραίτητο για την πληρέστερη κατανόηση του θέματος να αναφέρω αυτές τις φήμες και ας είναι κακόβουλες και ανυπόστατες, δεδομένου ότι μέχρι τώρα από δύο πρόσωπα υψηλού κύρους (έναν πρώην πρόεδρο του ΤΑΠ και έναν πρώην υπουργό) έχω δεχθεί τη φιλική συμβουλή: «Μην μπλέκεις με το θέμα».



Δεν μπλέκω με το θέμα. Μπλέκει όμως το υπουργείο. Διότι, εν αντιθέσει με τη μέχρι τώρα πρακτική, να δημοπρατείται κάθε άδεια ξεχωριστά, το υπουργείο ανακοίνωσε τη δημοπράτηση ένδεκα αδειών μαζί και μάλιστα τις πιο προσοδοφόρες: της Ακρόπολης Αθηνών, της Ολυμπίας, της Ακρόπολης της Λίνδου, του Ολυμπιείου (αυτό που λέμε στύλοι του Ολυμπίου Διός), των Δελφών, της Βεργίνας, του Ασκληπιείου στην Κω, της Δήλου, της Θήρας, της Θεσσαλονίκης και της Μεσσήνης. Η σύμβαση θα είναι εξαετής με δυνατότητα τετραετούς επέκτασης και τιμή εκκίνησης οι 58.169 ευρώ για το ελάχιστο μηνιαίο μίσθωμα. (Γιατί όχι 58.200, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω...) Εδώ, στην τιμή εκκίνησης, είναι και το περίεργο, κατά την αντίληψή μου. Διότι, σήμερα, μόνο το αναψυκτήριο στον Βράχο της Ακρόπολης Αθηνών καταβάλλει μηνιαίο μίσθωμα 58.000 ευρώ. Δεν είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα χαμηλή η τιμή εκκίνησης για ένδεκα «αναψυκτήρια-φιλέτα», όπως θα τα έλεγε κάθε σωστός δημοσιογράφος; Βεβαίως, οι όροι πρέπει να καθιστούν βιώσιμη την επένδυση του ιδιώτη επιχειρηματία· ωστόσο, η εκχώρηση πρέπει να είναι προσοδοφόρα για το Δημόσιο.

Δεν αποκλείεται, πάντως, να είναι πρόθεση του υπουργείου να αναλάβει τη δουλειά μία από τις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων εστίασης που ειδικεύονται σε τέτοιου είδους υπηρεσίες. Αν αυτό συμβεί, σίγουρα θα βελτιωθεί το επίπεδο των υπηρεσιών. (Θυμηθείτε μόνο πώς ήταν τα μπαρ των καραβιών κάποτε και πώς είναι τώρα.) Επίσης, αν όπως λένε οι φήμες, υπάρχει κάτι νοσηρό στην υπόθεση, σίγουρα η είσοδος μιας μεγάλης και σοβαρής εταιρείας θα βοηθήσει ώστε να εξουδετερωθεί η νοσηρότητα. Αρκεί το τίμημα να είναι συμφέρον και για το Δημόσιο...

Του Στ. Κασιμάτη στην Έντυπη Κ.