Επανεκκίνηση;

Όπως το διαβάζω μοιάζει με επανεκκίνηση. Ο Βαρουφάκης (τσιριμπίμ, τσιριμπόμ!) πρόκειται να παρουσιάσει στη Θεσσαλονίκη την πολιτική κίνηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό στο εξωτερικό και όλη η προετοιμασία δίνει την εντύπωση ότι ενδεχομένως έχει την πρόθεση να μετάσχει στις εκλογές. Να επανεκκινήσει τι, είναι το ερώτημα. Η λέσχη με το περίεργο όνομα που έφτιαξε (όνομα που συνδυάζει πεζά, κεφαλαία και αριθμούς, θυμίζοντας μάλλον κωδικό υπολογιστή) δεν έχει προχωρήσει. Πέρασε άκλαυτο στην ανυπαρξία, χωρίς να καταλάβει κανείς ότι υπήρξε. Τι πάει, λοιπόν, να ξεκινήσει ξανά;


Επειτα, είναι ο Βαρουφάκης, πάντα χαρωπός και χοροπηδηχτός, πάντα ειρωνικός και αφ’ υψηλού, για να αρχίσει να παίρνει σβάρνα τις γειτονιές και να μοιράζει φιλιά στις γριές; Για σκεφθείτε το λιγάκι. Και, επιπλέον, θα άξιζε να το υποστεί όλο αυτό για καμιά εικοσαριά χιλιάδες ψήφους το πολύ; Γιατί τόσες θα πάρει και πάλι θα είναι θαύμα εάν τις πάρει. Διότι αυτός δεν ήταν που –αφού έκανε ό,τι έκανε– έστρεψε την πλάτη στην Ελλάδα, για να αναζητήσει το μεγάλο κοινό του στο εξωτερικό, εκεί που καταλαβαίνουν την αξία του; Πώς, λοιπόν, θα καταδεχθεί τώρα να ζητήσει την ψήφο όσων πρόδωσε, επειδή απλώς στο εξωτερικό απέτυχε; («Τον γλέντησαν και τον πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα», όπως λέει μια φίλη μου...) Μπαρούφες του Βαρουφάκη, λοιπόν, είναι τα περί εκλογών. Αφήστε δε τα χρήματα που χρειάζονται.

Ωστόσο, η μπαρούφα έχει μια σκοπιμότητα, την οποία μπορώ να υποθέσω. Ο πρώην υπουργός προσπαθεί να ξεκινήσει ένα θόρυβο γύρω από το όνομά του, προκειμένου να μπορεί να διαπραγματευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Να διαπραγματευθεί τι, αφού είναι απίθανο να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις επόμενες εκλογές; Μα, ακριβώς γι’ αυτό. Επειδή το πιθανότερο είναι να τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία και είναι πολύ φυσικό να φοβάται. Χρειάζεται, επομένως, την προστασία των παλιών συντρόφων...

Του Σ. Κασιμάτη στην Κ.