Ο τρίτος δρόμος προς την κορεκτίλα μέχρι θανάτου...

Η μάχη του twitter ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα έχει ενδιαφέρον. Όχι για τα δύο tweets που ανέβηκαν στους λογαριασμούς τους αλλά για τον τρόπο που αντέδρασε ένα κομμάτι της κοινωνίας των social media. Το οποίο μοιάζει να θέλει τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων να συμπεριφέρονται σαν τον Κώστα Σημίτη σε κατάθλιψη. Επειδή η δημόσια θλίψη είναι το καταφύγιο του υποκριτή ας το πάρουμε από την αρχή.

Όσοι δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο μπορούν να μάθουν ότι το βράδυ της Τετάρτης η Μπαρτσελόνα κέρδισε την Παρί Σεν Ζερμέν 6-1. Με τρία γκολ στα τελευταία επτά λεπτά ανατρέποντας το 0-4 του πρώτου αγώνα και προκρινόμενη στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ που κάνει το ματς μοναδικό.

Πριν το ματς σε συνέντευξη ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε κάνει την πρόβλεψη ότι η Παρί όχι μόνο θα περάσει αλλά θα πάρει και το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Αλέξης Τσίπρας ή ο χειριστής του λογαριασμού του το θυμόταν και στο twitter ανέβηκε το μήνυμα...

«Τελικά, @kmitsotakis η PSG (σ.σ. Παρί Σεν Ζερμέν) θα κερδίσει το Champions League όσο και η ΝΔ τις επόμενες εκλογές».
Με την απάντηση του λογαριασμού του Κυριάκου Μητσοτάκη έρχεται μετά από μερικά λεπτά και να είναι ...
«@tsipras Καλά, μια λάθος πρόβλεψη για το Champions League έκανα, δεν έχασα και τα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ...».

Αρχικά στα στα social media άρχισαν τα «ωραία του την είπε ο Αλέξης» και «τον τάπωσε ο Κυριάκος». Τα οποία δεν είχαν μεγάλο νόημα αφού όποιος υποστήριζε τον έναν ή τον άλλον θα τον έβγαζε νικητή ακόμα και να είχε γράψει «παναποδωπέρα που έχεις και γνώμη μωρή λινάτσα» γραμμένο στα ούρντου. Αυτό που είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν ένας αριθμός χρηστών που εγκαλούσαν και τους δύο. Με το σκεπτικό ότι στην κρίση που περνάει η Ελλάδα δεν επιτρέπεται οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και να ανεβάζουν flippant tweets για το θέμα. Όχι μόνο επιτρέπεται αλλά επιβάλλεται.

Η χώρα κινδυνεύει λιγότερο από πολιτικούς που βλέπουν ένα ματς στην τηλεόραση και το λένε από την υποκρισία αυτών που θέλουν να περάσουν την εντύπωση ότι στις ελεύθερες ώρες τους αυτομαστιγώνονται από την θλίψη τους για τα δεινά της Ελλάδας. Ακόμα χειρότερα από αυτούς που σέβονται και φροντίζουν να προβάλλουν τον σεβασμό τους παντού. Με φοβίζουν αυτοί υποκλίνονται για να προσκυνήσουν τα νερά της Σαλαμίνας, που σκύβουν το κεφάλι ευλαβικά για να τιμήσουν τους νεκρούς της ΕΡΤ, που πέφτουν στα γόνατα για να δουν όλοι τον σεβασμό τους στους ήρωες του Έθνους. Άλλο πράγμα το decorum, το να ξέρεις ότι τα χεράκια δεν μπαίνουν στις τσέπες στο ενός λεπτού σιγή και άλλο το show εθνικής οδύνης στιλ Κουίκ, να έχει πέσει στα γόνατα σαν προσκυνητής στην Λούρδη.

Δεύτερον επειδή τα tweets του Τσίπρα και του Μητσοτάκη ήταν on character. Αμφότεροι βλέπουν ποδόσφαιρο. O Τσίπρας πήγαινε και πηγαίνει στα ματς του Παναθηναϊκού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε πιο ήρεμες εποχές έχει φωτογραφηθεί να πηγαίνει με τον γιο του φορώντας ερυθρόλευκα στο Καραϊσκάκη. Κανένας δεν ότι μπορεί να τους κατηγορήσει ότι πετάχτηκαν σαν τα ραπανάκια για να εκμεταλλευτούν το ενδιαφέρον από το ματς. Και κανένας ότι ακολούθησαν τον ασφαλή δρόμο ανεβάζοντας βαρετά tweets. Κάτι που δεν μπορείς να πεις στην περίπτωση της Φώφης.  

Μια μέρα θα αποκαλυφθεί ότι τον λογαριασμό της Φώφης διαχειρίζεται ο Χρήστος Σαρτζετάκης. Μηνύματα όπως «Σήμερα έχουν το λόγο οι νέοι», «Κάνουμε πράξη την ανανέωση, όπως οφείλουμε. Ανανέωση παντού. Στις πολιτικές μας, τις πρακτικές μας, το στελεχιακό μας δυναμικό», «Σήμερα είναι μόνο η αρχή. Η συνέχεια θα είναι ακόμη πιο έντονη και δυναμική»,  με τα οποία η Φώφη χαιρέτησε την Νέα Γενιά του ΠΑΣΟΚ είναι αρκετά για να στείλουν την νεολαία σε άλλο κόμμα ή στα ναρκωτικά.  Θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί από τον Κώστα Γερονικολό στον Δημοκρατικό Λόγο. Από τον Κυριάκο Διακογιάννη στην στήλη του «Καθαρά και Ξάστερα» στην Αυριανή. Tweets όπως το «O ένας με τη Barcelona, ο άλλος με την Paris Saint-Germain. Εμείς επιμένουμε σταθερά. Εθνική Ελλάδος» που ανέβηκε στον λογαριασμό της Φώφης για τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη γεφυρώνουν το 2017 με την δεκαετία του ΄60, αφού το  «είμαι με την Εθνική Ελλάδος» ήταν η στάνταρ απάντηση της Αλίκης Βουγιουκλάκη όταν την ρωτούσαν τι ομάδα είναι.  Η μοίρα των εχθρών της Φώφης είναι κορεκτίλα μέχρι θανάτου. 

Του Α. Πανούτσου στο Liberal.gr