Η υποχώρηση του ΔΝΤ και ο νέος... βασιλιάς .

Η σιωπηρή αποδοχή από το ΔΝΤ μέρους των επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας (ελέω υπερφορολόγησης) το 2016, αποτέλεσε το καλύτερο προπαρασκευαστικό «δωράκι» ενόψει του νέου γύρου των διαπραγματεύσεων.

Η ομάδα Velculescu έχει ήδη διαμηνύσει στην κυβέρνηση, πριν αφιχθεί στο Χίλτον, ότι κατέβασε την εκτίμησή της για το δημοσιονομικό κενό του 2019-2020 στο 2%, ενώ υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε κατέβει ακόμα και χαμηλότερα. Κάπως έτσι ξεκλείδωσε η επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα με ορίζοντα ολοκλήρωσης της συνολικής συμφωνίας το Eurogroup της 22ας Μαΐου.


Η εκτίμηση που υπάρχει στους θεσμούς είναι ότι η κυβέρνηση και ειδικά ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να κλείσει το συντομότερο δυνατόν τη συμφωνία απλά αναζητεί το "γλυκαντικό" που θα του επιτρέψει να περάσει την συμφωνία από την Βουλή. Απρόβλεπτος παράγοντας στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις αποτελεί πιθανή υποαπόδοση των φετινών εσόδων και ειδικά αυτός του ΕΦΚΑ καθώς οι πρώτες πληροφορίες από τα προβλήματα εισπραξιμότητας του νέου φορέα έχουν φτάσει στα αυτιά των θεσμών.

Μεγάλης κλίμακας διαφοροποίηση σε σχέση με προηγούμενες αξιολογήσεις αποτελεί και η αλλαγή του επικεφαλής της διαπραγμάτευσης, καθώς ο υπουργός των Οικονομικών απεσύρθη σε διακριτικότερη στάση έναντι των διαπραγματεύσεων παραχωρώντας μεγάλο μέρος της θεσμοθετημένης του εξουσίας στο περιβάλλον του μεγάρου Μαξίμου, με τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργό Δημήτρη Λιάκο να αποτελεί το νέο καθοριστικό συνομιλητή των θεσμών...

Σε όλο το σκηνικό που διαμορφώνει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, σημείο-κλειδί για την γρήγορη κατάληξη αναμένεται να αποτελέσει το πως θα συνδυαστεί η ανακοίνωση του πακέτου μέτρων όχι μόνο με τα αντισταθμιστικά αλλά κυρίως με την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Το τελευταίο φέρεται να το έχει υποσχεθεί προσωπικά στον πρωθυπουργό η καγκελάριος Angela Merkel...

Του Νίκου Φιλιππίδη στο Liberal.gr