Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

Μεταξύ λογικής και τεράτων ...

Με την έναρξη της διαδικασίας, χθες στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, η πλευρά του Πάνου Καμμένου μείωσε την απαίτησή της στις 100.000 από τα δύο εκατομμύρια ευρώ που ζητούσε αρχικώς. Αυτό μειώνει, προφανώς, τον παραλογισμό της απαίτησης – και, διόλου αμελητέο, μείωσε επίσης το κόστος του παραβόλου που θα έπρεπε να καταθέσει η ενάγουσα πλευρά. Ομως δεν αλλάζει κατά το παραμικρό την ουσία της υπόθεσης και αυτή είναι η ελευθερία της γνώμης.



Αξίζει τον (ελάχιστο) κόπο να αναζητήσετε στο Διαδίκτυο και να διαβάσετε το άρθρο του Ανδρέα Πετρουλάκη, για το οποίο ο υπουργός Εθνικής Αμύνης ζητεί χρηματική αποζημίωση, επειδή είναι μια έξοχη, οξυδερκής ανάλυση του πολιτικού τέρατος που προέκυψε με την κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αφού το έχετε διαβάσει, τότε μπορείτε να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε με τη γνώμη του αρθρογράφου, εν μέρει ή εν όλω. Αυτό το δικαίωμά σας, το δικαίωμα κάθε πολίτη σε μια δημοκρατία να διαμορφώνει ελεύθερα τη γνώμη του, μέσα από τον συσχετισμό, την αντιπαράθεση, τη ζύμωση (όρος προσφιλής στην Αριστερά) με τις γνώμες των άλλων, είναι ζήτημα που βρίσκεται στον πυρήνα της δημοκρατίας. Το δημοκρατικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν η δημόσια διατύπωση γνώμης εμποδίζεται από τον φόβο μιας εξοντωτικής χρηματικής ποινής.

Μετά τη διαδικασία, ο Ανδρ. Πετρουλάκης δήλωσε ότι «σκοπός του άρθρου ήταν να καταδείξει την τερατογένεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ». Η φωνή του Πετρουλάκη είναι ένα μικρό μέρος της διαδικασίας που είναι απαραίτητη σε κάθε δημοκρατία για να διαμορφωθεί η φωνή της λογικής. Δεν είναι ποτέ εγγυημένο στη διαδικασία εάν τελικά η φωνή αυτή θα ακουστεί, πόσο μάλλον αν θα επικρατήσει. Για να υπάρχει όμως αυτή η δυνατότητα της δημοκρατίας, ο κάθε Πετρουλάκης πρέπει να μπορεί άφοβα να εκφράζει γνώμη δημοσίως. Πολύ σωστά, λοιπόν, ο γνωστός γελοιογράφος (και αρθρογράφος) μίλησε για «τερατογένεση». Σε ένα πασίγνωστο χαρακτικό του, ο Γκόγια έχει δώσει τον τίτλο «Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα». Αυτό ακριβώς είναι η υπόθεση μεταξύ Πετρουλάκη και Καμμένου: αναμέτρηση ανάμεσα στη λογική –που την παίρνει συχνά ο ύπνος, είναι αλήθεια– και στα τέρατα, που έχουν ήδη γεννηθεί.

Παρότι θέσει απαισιόδοξος, φύσει γκρινιάρης και ό,τι άλλο θέλετε, στο βάθος της ψυχής μου διατηρώ πάντα την πίστη –την ελπίδα, ας είναι– ότι στο τέλος οι καλοί θα κερδίσουν. Αυτή η ελπίδα προϋποθέτει, βέβαια, ότι οι καλοί δεν πρέπει να το βάλουν κάτω. Γι’ αυτό σκεπτόμουν ότι, σε περίπτωση καταδίκης του Ανδρ. Πετρουλάκη, θα πρέπει το άρθρο του να αναδημοσιευθεί αυτούσιο από εκείνα τα ΜΜΕ κι εκείνους τους δημοσιογράφους που σέβονται τον εαυτό τους.


Του Στ. Κασιμάτη στην Κ.


Σημείωση Αντίλογου : Αυτό είναι το επίμαχο άρθρο ...

Π. Καμμένος. Εχουν αρχίσει και του μοιάζουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:

Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.

Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...

Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.