Αποφάσεις Αρείου Πάγου Δίνουν Τέλος στο "Ανεύθυνοι Εργαζόμενοι" ...

Δύο αμφιλεγόμενες νομικά αποφάσεις του Αρείου Πάγου δημιουργούν νέα δεδομένα στο χάρτη των εργατικών δικαιωμάτων, ανατρέποντας τα νομικά κεκτημένα των ιδιωτικών υπαλλήλων. Πρόκειται για αποφάσεις που αφορούν την συνυπαιτιότητα του εργαζομένου σε εργατικό ατύχημα, ανοίγοντας το δρόμο στους εργοδότες να διεκδικούν αποζημίωση από τους εργαζομένους, αλλά και τη συνυπαιτιότητα του εργαζομένου σε εργατικά δυστυχήματα.

Με την πρώτη απόφαση, ο Άρειος Πάγος δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να διεκδικούν πλήρη αποζημίωση από τους εργαζόμενούς τους για ζημιές που μπορούν να συμβούν εν ώρα εργασίας, αν αποδειχθεί πως αυτές προκλήθηκαν από λάθος τους ίδιου του εργαζόμενου.

Έτσι έφεραν στο Αιγαίο και το «Μπαρμπαρός» και τη στρατοχωροφυλακή...

Ήταν βέβαιο από την πρώτη στιγμή: Η Τουρκία θα εκμεταλλευόταν την προσφυγική κρίση για να επιβάλει την παρουσία της στο Αιγαίο, καθώς ουδέποτε έχει εγκαταλείψει την άποψη ότι εκεί υπάρχουν νησιά τα οποία είτε είναι αποστρατικοποιημένα (τα μεγαλύτερα), είτε τελούν υπό την «κατοχή» της Ελλάδας.

Ήταν επίσης βέβαιο ότι θα προσπαθούσε να κάνει και στη θάλασσα ό,τι επί χρόνια προσπαθεί να κάνει στον αέρα με τις παραβιάσεις και τις παρενοχλήσεις ακόμη και πολιτικών αεροπλάνων τρίτων χωρών: Να καταστήσει το Αιγαίο περιοχή επικίνδυνη για τους ξένους.

Χρειαζόμαστε ισχυρές κυβερνήσεις και αποφασιστικούς ηγέτες!

Λέγεται ελεγχόμενη πολιτική ασάφεια. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που ήδη ζούμε και θα ζήσουμε ακόμη πιο έντονα στα επόμενα χρόνια. Από την εποχή των ιερών τεράτων της ελληνικής πολιτικής σκηνής ή δεινοσαύρων καταλήξαμε στα σημερινά πολιτικά σχήματα.
Μέχρι να κλείσουν όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα, θα ευνοούν τα αδύναμα κυβερνητικά σχήματα, τα οποία είναι και εύκολα χειραγωγούμενα…

Ένα ισχυρό κυβερνητικό σχήμα δεν προϋποθέτει την επάνοδο του δικομματισμού. Σίγουρα, όμως, απαιτεί αυξημένο αίσθημα ευθύνης στις τάξεις των πολιτικών και έναν ώριμο λαό. Αν υποθέσουμε ότι αυτά δεν τα έχουμε, αυτό δεν σημαίνει ότι το γεγονός αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει άλλοθι για την εξαφάνιση του πολυκομματικού παιγνιδιού.

Κωλοτούμπας το ανάγνωσμα…

«Η κυβίστηση (κοινώς αποκαλούμενη και κωλοτούμπα) είναι άσκηση γυμναστικής αλλά και είδος ακροβατικού.

Κατά την κωλοτούμπα ο δρων στηρίζεται αρχικά με το κεφάλι και τα χέρια στο έδαφος σε πρόσθια θέση και στη συνέχεια δίνει ώθηση ώστε το κάτω μέρος του σώματος να περάσει πάνω από το κεφάλι -το οποίο πάντα βρίσκεται σε επαφή με το έδαφος- και να καταλήξει στο έδαφος σε ύπτια θέση»

Αυτός είναι ο ορισμός που δίνει το λεξικό για την λέξη κωλοτούμπα. Προφανώς ο  συγγραφέας του λεξικού, δεν πήρε υπόψιν του την πολιτική σκηνή της χώρας, όταν έγραφε όλα αυτά ,  γιατί τότε θα μπορούσε απλώς να την αναφέρει ως περιγραφή ή παράδειγμα , αυτού που ήθελε να εξηγήσει. η ακόμα και σε ονόματα πολίτικων ως «συνώνυμα της λέξης».