Τον βλέπετε αυτόν; Έχει δουλειά...

Πέρασε στα ψιλά το φιλότιμο χονδρεμπόρων της κεντρικής λαχαναγοράς να αντικαταστήσουν με Έλληνες πτυχιούχους και φοιτητές τους μετανάστες που κουβαλάνε καφάσια. Η κυβέρνηση πουλάει, από προχθές, καινούργια όνειρα. Το καλοκαιριάτικο ΑΕΠ αυξήθηκε 0,5%. Και ο Ομπάμα χαμογέλασε στον Τσίπρα. Αλλά το 2017, που οι έρχονται απολύσεις και στις ΔΕΚΟ, όσοι έχουν κανονική δουλειά θα γίνουν δακτυλοδεικτούμενο φαινόμενο...
Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ όμως παραμένουν στον δικό τους πλανητικό κόσμο. Αυτό φαίνεται καθημερινά. Δεν χρειάζεται να το υπογραμμίσεις.
Αλλά να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει μεταρρύθμιση πάει πολύ. Οπότε πώς να μην βγεις από τα ρούχα σου όταν Αμερικανοί, Γάλλοι, Γερμανοί, Ισπανοί, μέχρι και οι Τσέχοι μας λένε ξεκάθαρα ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν έχει λεφτά στην Ελλάδα και η κυβέρνηση να χαμογελάει χαζοχαρούμενα...

Λες και αν δεν παραδεχτούν αυτά που μας περιμένουν, το 2017 και 2018, εμείς ούτε που θα πάρουμε χαμπάρι, ούτε που θα τρομάξουμε... Σαν να μην μας νοιάζει επειδή ο σύντροφος Τζανακόπουλος μας είπε προχθές να μην ανησυχούμε. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μας φροντίζει όπως έδειξε και το ΑΕΠ...
Αλλά οι "ταχυδακτυλουργίες" που ετοιμάζονται στην κυβέρνηση με μεταφορές και προσλήψεις σε ελεγχόμενους Οργανισμούς από τα υπουργεία (ο Κουρουμπλής τις ξεκίνησε ήδη για τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ), αποκλείεται να σταθούν από τους δανειστές.
Νωρίς-νωρίς το 2017 η κυβέρνηση θα παραδώσει στην Τρόικα μεγάλη λίστα με κρατικούς Οργανισμούς που θεωρούνται άνευ σοβαρού αντικειμένου και θα διαλυθούν.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί, μέχρι την Άνοιξη του 2017, να παρουσιάσει τις μορφές μείωσης των κρατικών υπαλλήλων που είναι προαπαιτούμενα για το τρίτο μνημόνιο.
Οι δε αποκρατικοποιήσεις που θα προχωρήσουν εντός του 2017 και θα αφορούν την ΔΕΗ, την ΔΕΣΦΑ, τον ΟΛΘ, λιμάνια αεροδρόμια και υποδομές δεν θα οριστικοποιηθούν (από την πλευρά των αγοραστών) αν δεν ξεκαθαρίσει το θέμα της γενναίας μείωση προσωπικού.
Λογικά η προοπτική αυτή προσκρούει στη μέχρι σήμερα ιστορία των αποκρατικοποιήσεων με τις γνωστές υπαναχωρήσεις σε ότι αφορά τις απολύσεις σε ΔΕΚΟ και σε κράτος.
Τα πράγματα όμως με το τρίτο μνημόνιο και τις επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όπως με τα μνημόνια Παπανδρέου και Σαμαρά.
Στα μνημόνια ένα και δύο το ΔΝΤ έβαζε λεφτά και δεν υπήρχε σκέψη για παρέμβαση στο χρέος (εκτός από σκόρπιες τοποθετήσεις αξιωματούχων του) και μείωση πλεονασμάτων.
Δεν υπήρχε ακόμη το άνοιγμα των πάνω από 80 δισεκ., νέου χρέους, που προκάλεσε ο Βαρουφάκης πριν να υπογραφεί το τρίτο μνημόνιο και ανοίξει η πόρτα για τα capital control.
Τώρα τα πράγματα με την σύνθεση των δανειστών έχουν αλλάξει αλλά και τα συμφέροντα των Αμερικανών (σε ό,τι αφορά την πορεία της ελληνικής κρίσης) ταυτίζονται απόλυτα με το ΔΝΤ.
Αλλά η επανένταξη του ΔΝΤ στους μηχανισμούς εφαρμογής συμφωνίας για ρύθμιση χρέους και μείωση των πλεονασμάτων συνδέεται απόλυτα με μεταρρυθμίσεις ισότιμες των ιδιωτικοποιήσεων.
Μεταρρυθμίσεις που δεν προσφέρονται ούτε για προπαγάνδα ούτε με άπιαστα όνειρα για ανάπτυξη που σερβίρουν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά τα προαπαιτούμενα (ως συμφωνία όπως θα αποτυπωθεί και στο Eurogroup του Δεκεμβρίου) θα λένε τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη…
Γιατί θα περιέχουν σαφείς καταργήσεις μεγάλης σειράς Οργανισμών, απολύσεις και σοβαρότατες περικοπές μισθών και θέσεων στο κράτος.
Και όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να πάρουν σάρκα και οστά χωρίς αριστερή κυβέρνηση. Χωρίς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Χωρίς Τσίπρα και Τσακαλώτο.
Αυτός είναι και ο λόγος της παράτασης κυβερνητικής ζωής που θα δοθεί (μέσω δανεικών) σε ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας μέχρι και το 2018.
Για αυτό και οι περικοπές στο κράτος, τα προγράμματα εξόδου αν όχι απολύσεων από τις ΔΕΚΟ θα γίνουν πριν από την οριστική συμφωνία του χρέους . Έτσι ώστε να μπορεί ο Τσίπρας να σχηματίσει κίνηση για τις εκλογές του 2019 με επιχειρήματα την δήθεν συμβολή του στην έξοδο από την κρίση….
Παράλληλα όμως δεν πρόκειται να ανασάνει, μέχρι τότε, ούτε και η ιδιωτική αγορά. Η δε λεγόμενη ισχυρή εργοδοσία θα συνεχίσει να στενάζει.
Και όταν μιλάμε για ισχυρή εργοδοσία εννοούμε την βιομηχανία, την βιοτεχνία, το εμπόριο (αλυσίδες και πολυκαταστήματα) αλλά και τον τουρισμό ως βιομηχανία.
Σε ό,τι αφορά δε τις επενδύσεις (μέσα στο περιβάλλον ασφυξίας των μέτρων ΔΝΤ) αποκλείεται να προσφέρουν ελπιδοφόρα μηνύματα για την ανεργία. Αντίθετα η απώλεια θέσεων εργασίας (από πτωχεύσεις και λουκέτα στην διετία του 2017-2018) υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις 85.000 που σημειώθηκαν στο τρίμηνο του καλοκαιριού του 2016. Κατά τα άλλα όμως το ΑΕΠ θα μείνει εκεί... Στο ύψος του...

Του Γιώργου Κράλογλου στο Capital.gr