Ξεκίνησε…

Το βλέμμα του Ερντογάν στον μονίμως γελαστό Τσίπρα τα λέει ΟΛΑ... 

Όσοι πιστεύουν ότι οι πρόσφατες δηλώσεις του Σουλτάνου Ερντογάν ήταν προς «εσωτερική κατανάλωση» προσφέρουν κάκιστη υπηρεσία στο έθνος. Όπως κι εκείνοι που έχουν καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια σενάρια επιστημονικής φαντασίας για την σωτηρία μας από το ξανθό γένος (άρα δεν χρειάζεται εμείς να κάνουμε κάτι) κι άλλες τέτοιες ανοησίες. Η Αθήνα δείχνει αιφνιδιασμένη από τις εξελίξεις. Κακώς!

Όταν κάποιος είναι τόσο αδύνατος όσο είναι σήμερα η Ελλάδα, είναι απολύτως φυσιολογικό να δέχεται επιθέσεις από τους εχθρούς του. Πόσο μάλλον όταν δεν ζούμε στην καρδιά μιας πολιτισμένης γειτονιάς, αλλά στο άκρο της Ευρώπης,  στο τελευταίο σύνορο της Ευρώπης με έναν νέο άγνωστο μελλοντικό κόσμο, αυτόν των ιερών πολεμιστών του Ισλάμ.



Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει κάνει τραγικά λάθη τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει να κάνει ακόμη χειρότερα. Η διαχείριση του προσφυγικού μπορεί να αποτελέσει ειδικό μάθημα στο μέλλον για οποιαδήποτε σχολή διπλωματίας στον κόσμο. Για τους Ρώσους να μην μιλήσουμε καλύτερα. Η ελληνική εξωτερική πολιτική πόνταρε για άλλη μια φορά πολλά στους ομόθρησκους, αλλά εκείνοι είχαν για εμάς να προσφέρουν μονάχα συμπάθεια. Τις δουλειές τις κάνουν και πάλι με τους Τούρκους…

Η ελληνικές υπηρεσίες πιάστηκαν στον ύπνο στο πραξικόπημα. Χαμπάρι δεν πήραν. Το ίδιο συνέβη και προχτές με τις δηλώσεις του Σουλτάνου. Ευχόμαστε αυτή η αλληλουχία των ατυχών συμβάντων να σταματήσει και ο πολιτικός κόσμος να παύσει να έχει αυταπάτες σε σχέση με τις πραγματικές επιδιώξεις των γειτόνων μας.

Η οικονομική κρίση δεν αφορά μόνο τους μισθούς και τις συντάξεις. Αφορά κύρια και πάνω απ’ όλα την επιβίωση του έθνους. Να μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Αν συνεχίσουμε με αυτό τον τρόπο είναι πιθανό να καταλήξουμε σε μία εθνική τραγωδία. Οι εχθροί της χώρας δεν θα αφήσουν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη και οι «σύμμαχοί» μας δεν θα μας στηρίξουν. Την κρίσιμη ώρα θα έχουν να κάνουν … κάτι άλλο, όπως ακριβώς συνέβη και στο παρελθόν.

Μόνοι μας πρέπει να ορίσουμε την τύχη μας. Έχουμε καθήκον απέναντι στις μελλοντικές γενιές να σταματήσουμε τον κατήφορο της χώρας και να προσπαθήσουμε να περισώσουμε ό,τι μπορούμε. Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας έχουν υποχρέωση απέναντι στον λαό να αφήσουν κατά μέρος τις ιδεοληψίες τους και να χαράξουν μία κοινή εθνική πολιτική. Έστω και τώρα, την ύστατη ώρα…

Δεν αντέχουμε μία νέα εθνική τραγωδία. Δεν πρόκειται να μας δώσουν το Νόμπελ Ειρήνης αν παραδώσουμε το μισό Αιγαίο.  Οποιαδήποτε ήττα σε αυτό το επίπεδο θα σημαδέψει βαθιά την μοίρα του έθνους.
Ένα ατύχημα στην οικονομία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μία εθνική ήττα, όχι…

Θανάσης Μαυρίδης στο liberal.gr