Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μεταλλαχθεί σε Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα...

Σε άρθρο του στο liberal.gr ο Θανάσης Μαυρίδης ισχυρίζεται ότι η Κεντροαριστερά έχει περάσει κατ’ ουσίαν πλέον στα χέρια του Α. Τσίπρα. Στις 30/9/2015 έθετα σε άρθρο μου το ερώτημα κατά πόσον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεταλλαχθεί σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Προσπάθησα τότε να τεκμηριώσω την αρνητική απάντηση στο ερώτημα. Σήμερα, παρά τις εργώδεις προσπάθειες του Α. Τσίπρα να προσεγγίσει την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, η απόσταση μεταξύ φιλοευρωπαϊκού μεταρρυθμιστικού και σοσιαλδημοκρατικού μετώπου αφ’ ενός και του ΣΥΡΙΖΑ αφ’ ετέρου, γίνεται δυσθεώρητη.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μεταμορφωθεί από αριστερό, κρατικίστικο κόμμα, που εκφράζει σε κάθε ευκαιρία την απέχθειά του στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στις ιδιωτικές επενδύσεις, στην σύνδεση των πανεπιστημίων με την επιχειρηματικότητα και στην σύνδεση της επιβίωσης του Κοινωνικού Κράτους με την απόδοση της μάχιμης οικονομίας, σε κόμμα της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας;



Πώς είναι εφικτό μία σωρεία πρωτοκλασάτων στελεχών του να μετατραπούν σε οργανωτές μιας ελεύθερης οικονομίας, που πιστεύει στην αριστεία, στην ευγενή άμιλλα και στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών; Πώς όλοι αυτοί μπορούν να γίνουν εν μία νυχτί υποστηρικτές της σύνδεσης επιχειρηματικότητας και πανεπιστημίων; Το κομματικό παρελθόν τους, οι δηλώσεις τους, οι πράξεις τους  έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτόν τον στόχο. Έχουν ποτέ εκπονήσει ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη χώρα; Έχουν ποτέ αναλύσει τις αιτίες της ανεργίας στους νέους επιστήμονες και γιατί η Ελλάδα θα συνεχίσει να παράγει πολλαπλάσιους δικηγόρους, γιατρούς, μηχανικούς, από εκείνους που μπορεί να απορροφήσει μία υγιής κοινωνία; Αντί δε να λύσουν το πρόβλημα με τη διοχέτευση του μεγαλύτερου αριθμού αποφοίτων Λυκείου στην επαγγελματική και τεχνική εκπαίδευση, διακηρύσσουν ότι θα ανοίξουν οι πόρτες των πανεπιστημίων για ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Αυτό και αν δεν είναι η επιτομή του λαϊκισμού και χαρακτηριστικό ολοκληρωτισμού. Έχουν την βούληση να κλείσουν άχρηστους οργανισμούς του Δημοσίου Τομέα, ώστε να απαλλάξουν το Δημόσιο από αργόμισθους και κατ’ επάγγελμα συνδικαλιστές; Μετατρέπουν τα πανεπιστήμια από φυτώρια παραγωγής επιστήμης, έρευνας και καινοτομίας σε φυτώρια συνδικαλιστών και κομματαρχών. Έχουν υποβαθμίσει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Η καθημερινή δημιουργία εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, αλλά και η εμμονή στη συμμαχία του με την εθνικιστική ακροδεξιά του κ. Καμμένου, δεν αποτελούν τα συστατικά στοιχεία εγκαθίδρυσης ενός ιδιότυπου ολοκληρωτισμού;  Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία;

Επιστέγασμα όλων αυτών των προσπαθειών για επιβολή ολοκληρωτισμού αποτελεί και η τελευταία δημόσια διακήρυξη του Α. Τσίπρα κατά τη διάρκεια κομματικής εκδήλωσης στο περιστύλιο της Βουλής στις 25/7/2016, όπου δήλωσε ότι σκοπεύει να προβεί σε τρία δημοψηφίσματα για κεφαλαιώδη θέματα αναθεώρησης του Συντάγματος. Εμφανής καταστρατήγηση του καταστατικού χάρτη της χώρας, όπως υποστήριξαν επιφανείς συνταγματολόγοι. Ατόπημα το ότι μετέτρεψε το κτήριο της Βουλής, για πρώτη φορά στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού, σε κομματικό κτήριο, κατά τις συνήθειες ηγεμόνων ολιγαρχικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού καταφεύγω στο διάλογο δύο εκ των σημαντικότερων Γάλλων φιλοσόφων, του Alain Badiou και του Marcel Gauchet (Τι να κάνουμε; ΔΙΑΛΟΓΟΣ για τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό και το μέλλον της Δημοκρατίας, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ 2016). Διάλογος δύο φιλοσόφων με διαφορετικές κοσμοθεωρίες. Στις σελίδες 72 και 73 συμφωνούν ότι «στον εθνικοσοσιαλισμό και τον φασισμό το πρόταγμα της απόλυτης κυριαρχίας επί της κοινωνίας υλοποιείται με την έμφαση στο έθνος – κράτος (η κα Γεροβασίλη δήλωσε προσφάτως ότι οι αντιρρήσεις της αντιπολίτευσης επί προτάσεων της Κυβέρνησης στρέφονται κατά του έθνους και του κράτους) και στη δημοψηφισματικού τύπου επικύρωση της παντοδυναμίας του ηγέτη. Αντίστοιχα, στον σοβιετικό κομμουνισμό, το πρόταγμα της αυτονομίας υλοποιείται με την απόλυτη κυριαρχία του Κράτους επί της κοινωνίας». Και αν αυτά αναφέρονται κατ’ αρχάς από τον Marcel Gauchet, ο οποίος πρεσβεύει τη σοσιαλδημοκρατία, έρχεται στη συνέχεια ο Alain Badiou, ο οποίος πρεσβεύει την παλιννόστηση του κομμουνισμού, και μας λέει ότι δεν αρνείται τα κοινά στοιχεία μεταξύ φασισμού, ναζισμού και κομμουνισμού, που είναι η δεσποτική εξουσία του Κόμματος και η καταστολή κάθε αντιπολιτευτικής φωνής (σας θυμίζει μήπως την προσπάθεια ελέγχου της πληροφόρησης από τον υπουργό επικρατείας Ν. Παππά με την αδειοδότηση τεσσάρων μόνον τηλεοπτικών σταθμών, αλλά και τις αήθεις επιθέσεις προς το ΣΚΑΪ και το ΜΕGA από στελέχη και υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση;).

Η Κεντροαριστερά, δηλαδή η Σοσιαλδημοκρατία και ο Προοδευτικός Μεταρρυθμιστικός Χώρος, δεν θα υπηρετηθεί από τον κ. Τσίπρα και τους κρατιστές συντρόφους του. Θα εκπροσωπηθεί από ένα ενιαίο Μεταρρυθμιστικό Προοδευτικό Κόμμα, που θα συμπεριλάβει όλους εκείνους που έχουν ως όραμα μία Ελλάδα, ενταγμένη στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, στην αριστεία, στην ευγενή άμιλλα και στο κοινωνικό κράτος. Ένα νέο κόμμα, του οποίου θα ηγείται προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας και αναγνώρισης, με ευρωπαϊκή εμπειρία και ηγετικές ικανότητες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος ο Α. Τσίπρας και οι περί αυτόν απέχουν παρασάγγας από τις προοδευτικές ευρωπαϊκές αρχές διάρθρωσης της κοινωνίας.

Τελειώνοντας, θα πρέπει να κάνουμε σαφές ότι από το 1981 έως το 2004 η Κεντροαριστερά εκφράσθηκε από το ΠΑΣΟΚ με όλα τα θετικά του, αλλά και με τις αβελτηρίες του, που είχαν ως επίκεντρο την ταύτιση του Κράτους με το Κόμμα και την παράδοση των θεσμών στους συνδικαλιστές (π.χ. πανεπιστήμια με τον ν.1268/1982). Αυτή η τακτική υιοθετήθηκε και από την ΝΔ στο χρονικό διάστημα 2004-2009, ενώ τους τελευταίους 18 μήνες το βιώνουμε στον υπερθετικό βαθμό από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού εκεί μετακόμισαν όλα τα διεφθαρμένα κρατικοδίαιτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως είχε πει χαρακτηριστικά και η κα Γεννηματά. Το νέο και ενιαίο κόμμα, στο οποίο στοχεύουμε, θέλουμε να είναι απαλλαγμένο από όλες αυτές τις αβελτηρίες και τις αμαρτίες, που οδήγησαν τη χώρα έως εδώ. Γι’ αυτό και προσβλέπουμε στο νέο, ενιαίο, που θα προκύψει μετά από ιδρυτικό συνέδριο με νέο μητρώο μελών, νέο καταστατικό και νέα εκλεγμένη ηγεσία.

Του Ιωακείμ Γρυσπολάκης , Ομότιμου καθηγητής και π. πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης...
Μέσω Liberal.gr