Οι βλαπτικές για την εκπαίδευση αποφάσεις, μήπως πρέπει να αποτελούν ειδικά αδικήματα;

Η παιδεία και η αλλαγή όσο το δυνατόν περισσότερων δεδομένων στον συγκεκριμένο χώρο, είναι ένας από τους βασικούς στόχους και επιδιώξεις του Σύριζα.
 Θα μου πείτε η ελληνική παιδεία δεν χρειάζεται αλλαγές;

 Βεβαίως χρειάζεται αλλαγές και μάλιστα πολλές. Αλλαγές ριζικές και σε κατευθύνσεις που έχουν να κάνουν με την προσαρμογή της στα Ευρωπαϊκά δεδομένα , με σκοπό να φτάσουμε σε ολους τους τομείς τα Ευρωπαϊκά στάνταρ.

 Μόνον που όπως είναι σαφές, ο Σύριζα θέλει αλλαγές προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αλλαγές προς την κατεύθυνση της ισοπέδωσης της παρεχόμενης παιδείας.
 Όταν ο πρώτος υπουργός Παιδείας, της κυβέρνησης «πρώτη φορά αριστερά» καθηγητής
πανεπιστήμιου και απόφοιτος του καλύτερου ίσως  σχολείου στην χώρα, του Κολλεγίου Αθηνών, έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει την αριστεία ρετσινιά, αντιλαμβάνεσαι ποια μπορεί αν είναι η αντίληψη των υπολοίπων, ασχολουμένων με την παιδεία κυβερνητικών στελεχών.
  Έχουμε να κάνουμε με ιδεοληπτικούς οι οποίοι θέλουν με κάθε τρόπο και όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να αλλάξουν τα δεδομένα στον χώρο της Παιδείας, γνωρίζοντας ότι κάτι  τέτοιο είναι βασικό για την εξέλιξη μιας κοινωνίας, αφού σε αυτή την ηλικία σφυρηλατείται η προσωπικότητα των νέων.
 Δεν θέλω να επισημάνω ποιος έχει την ευθύνη για την κατάσταση στα πανεπιστήμια τις τελευταίες δεκαετίες, γιατί είναι γνωστά πράγματα.
 Μπορεί οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να μην τόλμησαν να προχωρήσουν σε ριζικές αλλαγές όπως έπρεπε, μπορεί να μην έκαναν τις μεταρρυθμίσεις που όφειλαν, όμως είναι σαφές ότι ο Σύριζα και οι δυνάμεις του στο πανεπιστήμιο (φίλιες και συνεργαζόμενες) έκαναν τα πάντα (και με την βία ) για να μην γίνει καμία αλλαγή.

 Και σε αυτό το σύστημα βοήθησε σημαντικά και μεγάλο μέρος των διδασκόντων , που δυστυχώς συμμετέχει είτε με την ανοχή του είτε ακόμα και με την στήριξη του σε όλο αυτό το κακό έργο στα πανεπιστήμια.
Που οδήγησε πριν μερικά χρόνια στην απαξίωση τους.
   Ο σημερινός στόχος είναι η ιδιωτική εκπαίδευση. Πρόκειται για μια σαφή ιδεοληψία, μια λογική της ισοπέδωσης των πάντων, μια λογική που δεν έχει «ταξικά χαρακτηριστικά» όπως αρέσκονται αν λένε , αλλά έχει εκτός των άλλων και χαρακτηριστικά μίσους αλλά και ζήλιας και ένα είδος εκδικητικότητας.
 Με μια λογική που δεν στέκει σε καμία συζήτηση, επιδιώκει με ρυθμίσεις που θέλει να φέρει μέσα στις επόμενες μέρες στην Βουλή, να μετατρέψει στην ουσία και τα ιδιωτικά σχολειά σε δημόσια. Και αυτό  γιατί αυτή είναι η αντίληψη που κυριαρχεί στο Σύριζα.

 Γιατί κάποιοι να έχουν καλύτερη παιδεία επειδή έχουν λεφτά , είναι η φράση που ακούς.
 Και αντί να προχωρήσουν σε αναβάθμιση του δημοσίου σχολειού με αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού , με αλλαγές στα συστήματα μεταθέσεων ώστε να βρεθούν καθηγητές που σε πολλές περιπτώσεις υποαπασχολούνται ενώ αλλού λείπουν, με το να προχωρήσουν σε αλλαγές στο διδακτικό πρόγραμμα και τα βιβλία σε ευρωπαϊκή κατεύθυνση και όχι με ιδεοληπτική λογική, προσπαθούν να φέρουν και τα ιδιωτικά σχολειά στο ίδιο επίπεδο.
  Είναι σαφές βέβαια ότι τέτοιου είδους αλλαγές, όχι μόνον μπορεί να κριθούν και αντισυνταγματικές αλλά και εκτός του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, αλλά και στην πράξη δεν πρόκειται να εφαρμόσουν και με την οποία κυβερνητική αλλαγή , είναι βέβαιο ότι θα καταργηθούν άμεσα.

 Αυτό που απλώς θα κάνουν είναι ότι συνέβη και το καλοκαίρι με το 23% στην  εκπαίδευση. Να δημιουργηθεί μια ακόμα αναστάτωση, να βρεθούν μερικές εκατοντάδες άνθρωποι χωρίς δουλειά και να προκαλέσουν την μήνη και άλλων πολιτών.
 Μόνον και μόνον για να ικανοποιήσουν κάποιοι τις ιδεοληπτικές, ταξικές λογικές .
 Μήπως όμως ενέργειες βλαπτικές στην παιδεία ή ακόμα και παραλείψεις, , θα έπρεπε να  αποτελούν  αδικήματα και μάλιστα καταδικαζόμενα σε κάποιου τύπου  ειδικά δικαστήρια ;
Για να σταματήσουν  κάποτε όλοι να παίζουν με το μέλλον της χώρας

Του Π. Τρουπιώτη