Πήρατε μια χώρα στο λαιμό σας…

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που διενήργησε η ICM Research σε δείγμα 4.000 πολιτών από Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ελλάδα,  η πλειοψηφία των Ευρωπαίων δεν επιθυμεί να δοθεί άλλη βοήθεια στην Ελλάδα, ενώ η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν επιθυμεί να πληρωθεί το χρέος.
Το 69% των Γερμανών, το 62% των Βρετανών και το 50% των Γάλλων  είναι υπέρ του να μην δοθεί καμιά βοήθεια στην Ελλάδα.
Όσον αφορά τους Έλληνες πολίτες, μόλις το 25% των ερωτηθέντων πιστεύουν πως η χώρα πρέπει να αποπληρώσει το χρέος της, ενώ το 55% είναι υπέρ της διαγραφής του.
Το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης δεν πρέπει να απέχει πολύ από τις διαθέσεις των Ευρωπαίων έναντι των Ελλήνων και αντιστρόφως. Σε αμφότερες τις πλευρές κερδίζουν έδαφος εχθρικές απόψεις για το μέλλον της συνύπαρξης της Ελλάδας στην οικογένεια των ευρωπαϊκών λαών.
Αν οι πολιτικοί είναι ρεαλιστές καιροσκόποι και ενδιαφέρονται περισσότερο για τα βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη παρά για το μακροπρόθεσμο συνολικό καλό, δεν μπορούν να αγνοήσουν τις πεποιθήσεις που διαμορφώνει η βάση των ψηφοφόρων τους.

Ο Ζαν Κλόντ Γιούνγκερ ξεπέρασε τα όρια της «οικειότητας» με τον Αλέξη Τσίπρα !!!

Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, έκανε ιδιαίτερα «έντονη»
επίθεση φιλίας στον Αλέξη Τσίπρα

Παρεξηγήσιμη αρχίζει να θεωρείται πλέον, από μέλη της ελληνικής αποστολής στη σύνοδο κορυφής στη Λετονία, η διαχυτικότητα που δείχνει ο πρόεδρος της Κομισιόν προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό...

Παιχνίδια με τη γραβάτα, σφιχτές αγκαλιές, χαστουκάκια και βάδισμα χεράκι-χεράκι, είναι μερικές από τις διαχυτικές κινήσεις που συνηθίζει να κάνει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ προς τον Αλέξη Τσίπρα τον τελευταίο καιρό.

Σήμερα το πρωί όμως, κατά τη δεύτερη μέρα των εργασιών της συνόδου, φαίνεται ότι ξεπέρασε τα όρια, φέρνοντας όλους τους παρευρισκόμενους σε αμηχανία.

Νεοφιλελεύθεροι φόροι, ξύλο και Μακάρθης...

Στα τελευταία 5 χρόνια, έχουμε προβληματιστεί μαζί για τη λειτουργία της οικονομίας, για το ρόλο της οικονομικής ελευθερίας στην ανάπτυξη, για τις στρεβλώσεις που παντοιοτρόπως ταλαιπωρούν αυτή την ευλογημένη χώρα, την καταραμένη, την αγαπημένη.
Κάποιοι πιστεύουν σχεδόν ιδεοληπτικά, ότι αυτά που υποφέρει η κοινωνία αυτά τα πέντε χρόνια είναι οι συνέπειες του νεο-φιλελευθερισμού! Η αλήθεια δυστυχώς για αυτούς είναι πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. (εκτός βέβαια και αν η στρέβλωση είναι σκόπιμη, για να προστατεύσει τις προσόδους).
Βέβαια ο νεο-φιλελευθερισμός δεν είναι πολιτική ιδεολογία, αλλά το όνομα μιας οικονομικής πρακτικής σχεδόν πλήρους απορρύθμισης των αγορών προκειμένου αυτές να δημιουργήσουν πλούτο και εκρηκτική ανάπτυξη μετά από μια δημοσιονομική κατάρρευση.
Η απότομη και ακραία διακοπή των χρηματορροών από την παραγωγική οικονομία προς το κράτος, που προκρίνει ο νεοφιλελευθερισμός, μεγεθύνει απείρως την ανάπτυξη και την παραγωγή νέου πλούτου, ενίοτε όμως με κοινωνικά άδικα αποτελέσματα.

Ν/Σ για την περικοπή των επιδομάτων συντάξεων ...

Αλλά όχι ακόμα εδώ ...

Στην μακρινή Βραζιλία των σφων του Αλέξη...

Νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων την περικοπή των επιδομάτων συντάξεων ενέκρινε η γερουσία της Βραζιλίας, στο πλαίσιο των προσπαθειών της προέδρου της χώρας Ντίλμα Ρούσεφ να μειώσει ένα ολοένα αυξανόμενο δημοσιονομικό έλλειμα και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα οικονομία.

Το κράτος των αγωνιστών...

Η αλήθεια είναι ότι σε ανύποπτο χρόνο η «Αυγή» είχε προειδοποιήσει για τη φιλοσοφία στελέχωσης του κράτους που θα ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Εγραφε πέρυσι τέτοιο καιρό: «Σε ό,τι αφορά τις διοικήσεις των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων ... παρατηρείται μεγάλη κινητικότητα πρόθυμων τεχνοκρατών οι οποίοι είχαν θείο στη Μακρόνησο ή ξάδελφο στο Πολυτεχνείο» (Αυγή 16.3.2014).

Η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου μαζί με τη συναγωνίστριά της κ. Ραχήλ Μακρή είναι η συνέχεια αυτής της λογικής με περισσότερη υστερία. Αφού θεωρούν ότι είναι πιο αριστερές από τους άλλους -τους «συμβιβασμένους» συντρόφους τους-, δεν θα μπορούσαν να αρκεστούν στο βιογραφικό των συγγενών. Φυσικά θα ζητούσαν φρέσκες αγωνιστικές περγαμηνές, ίσης τουλάχιστον αξίας με τις δικές τους.