Αυτοδυναμία ή όχι, ένα και το αυτό...

Η ελπίδα έρχεται και σε σωστή θέση !
Με το κεφάλι κάτω... 

Ας φαντασθούμε έναν αξιοθρήνητο τύπο, ο οποίος, αφού έχει περάσει των παθών του τον τάραχο, πορεύεται αργά και κουτσαίνοντας, μισό βήμα τη φορά. Ξαφνικά κάτι του συμβαίνει, μένει για λίγο ακίνητος και έπειτα πέφτει ξερός. (Από δω παν’ κι άλλοι...). Εχει καμία σημασία αν έμεινε ξερός επειδή έπαθε, ας πούμε, καρδιακή εμβολή ή αλλεργικό σοκ; Προφανώς, όχι – παρά μόνο για τους ιστορικούς.

Με αυτό το ερώτημα απαντώ στους φίλους, αλλά και στον εαυτό μου, σε ένα άλλο ερώτημα, το οποίο δεν μπορώ να απαντήσω και είναι το εξής: καλύτερα ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία ή χωρίς; Υποθέτω ότι και εσείς το ακούτε και εσάς απασχολεί. Η σεναριολογία είναι ευγενές σπορ και όταν γίνεται με συστηματικό τρόπο είναι μια πρώτης τάξεως άσκηση για το μυαλό.