Όπως στρώνεις κοιμάσαι...

Δραματικές σχεδόν είναι οι επισημάνσεις όλων των ασχολουμένων με τα δημοσιονομικά της χώρας. Το κοινό τους συμπέρασμα είναι ότι «ο προϋπολογισμός δεν βγαίνει», «τα έσοδα καταρρέουν» και αλλά πιο τραγικά.
 Και δεν είναι δυστυχώς , καθόλου υπερβολικοί όλοι αυτοί που κάνουν τις σχετικές επισημάνσεις, ούτε βέβαια κατά του Σύριζα ή «όργανα της διαπλοκής» όπως συνηθίζουν να λένε διάφοροι στο περιβάλλον του πρωθυπουργού. Τις εκτιμήσεις αυτές και τις επισημάνσεις  δυστυχώς για την κυβέρνηση την κάνουν όχι μόνον  προσκείμενοι  στην κυβέρνηση οικονομολόγοι αλλά ακόμα και στελέχη του κρατικού μηχανισμού τοποθετημένα από την κυβέρνηση . Μέχρι  και υπουργοί.

 Και δεν είναι δύσκολο κανείς να αντιληφθεί σε ποια κατάσταση είναι τα δημόσια οικονομικά. Αρκεί να δει μόνον ένα στοιχείο. Το ποσό από τους απλήρωτους φόρους, «χαράτσια» και πρόστιμα, προς το δημόσιο τον περασμένο μήνα. Φτάνουν το ύψους 1,453 δισ. Ευρώ
Και από την αρχή του χρόνου έχουμε φτάσει στο χωρίς προηγούμενο ποσό των  11,833 δισ. ευρώ,. Μιλάμε για νέες οφειλές προς το κράτος . Γιατί συνολικά, ως τον Νοέμβριο, οι οφειλές έχουν φτάσει στο αστρονομικό πραγματικά ποσό των  87,4 δισ. ευρώ.
   Γιατί αυξάνονται οι οφειλές αυτές;  Μα οι απαντήσεις για όσους παρακολουθούν και τα μεγέθη της οικονομίας αλλά και την κατάσταση στην κοινωνία είναι απλές.
 Και βεβαίως δεν είναι οι απλοϊκές, λαϊκίστικες απαντήσεις στελεχών της κυβέρνησης σύμφωνα με τις οποίες «δεν πληρώνουν οι πλούσιοι», «κάνουν κόντρα στην κυβέρνηση τα συμφέροντα» , «κάνει  λευκή απεργία ο κρατικός μηχανισμός» και άλλα παρόμοια φληναφήματα , προς «λαϊκή κατανάλωση».

  Οι αιτίες είναι γνωστές. Και είναι όλες ένας συνδυασμός πολίτικων και οικονομικών ζητημάτων.
  Για παράδειγμα, από τον Ιούλιο του 2014, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά, με τις απίθανες λαϊκίστικες της στροφές, έδειξε ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις και πως αργά η γρήγορα θα έπεφτε, σταμάτησε η οποιαδήποτε συζήτηση για επενδύσεις από το εξωτερικό. Κανείς  σοβαρός δεν επενδύει σε μη σταθερό πολιτικά  περιβάλλον
Στην συνέχεια, από τον Ιανουάριο, η νέα κυβέρνηση Σύριζα-Ανελ, όχι μόνον δεν κατάφερε να εμπεδώσει ένα κλίμα πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας, αλλά αντίθετα , κάθε μέρα , με κάθε κίνηση της οδηγούσε τα πράγματα σε μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Με αποκορύφωμα τις αχαρακτήριστες κινήσεις με το δημοψήφισμα κλπ, που οδήγησαν στο να μην έχει κανείς καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της χώρας μας. Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου , το μονό που έκαναν , όπως τώρα φαίνεται, είναι να φέρουν μια ακόμα καθυστέρηση στην οικονομία, που βυθίστηκε πάλι στην ύφεση και  επιβεβαίωσαν ότι υπάρχει θέμα με την πολιτική σταθερότητα στην χώρα. Κάτι βεβαίως που είναι εμφανέστατο και σήμερα.

 Αρα οι επενδύτες, είναι ακόμα πολύ επιφυλακτικοί αν όχι αρνητικοί. Όσο δεν η κυβέρνηση συνεχίζει τις ίδιες παλινωδίες με τα παράλληλα προγράμματα, τις διαπραγματεύσεις και το αίτημα για έξοδο του ΔΝΤ, τόσο επιβαρύνει το αρνητικό για την χώρα μας κλίμα διεθνώς.
  Από την άλλη η ανύπαρκτη και χωρίς κανένα στόχο πολιτική της καθώς και η μη ύπαρξη κυβερνητικού έργου εδώ και ένα χρόνο όχι μόνον δεν άφησε περιθώρια για ξένες επενδύσεις αλλά επιβάρυνε την οικονομία, αύξησε την ανεργία και οδήγησε και άλλες ελληνικές επιχειρήσεις στην καταστροφή.
  Όλα αυτά , σε συνδυασμό με τα capital controls  καθώς και το τέλος των αποταμιεύσεων εκατομμυρίων ελλήνων, που καταναλωθήκαν σε φόρους τα τελευταία 5 χρόνια, έχουν οδηγήσει τους πολίτες σε πραγματική αδυναμία πληρωμής των τεράστιων φόρων που και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έθεσαν αλλά και η σημερινή όχι μόνον διατήρησε αλλά αύξησε Και μάλιστα έκανε πιο σκληρή την αντιμετώπιση όλων, μέσω του τρίτου μνημονίου που συμφώνησε.
Πρακτικά δηλαδή οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν τις υπέρογκες υποχρεώσεις που έχει βάλει το κράτος. Και αυτό θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο πια αφού δεν υπάρχουν αποταμιεύσεις στο σύνολο των πολιτών.

  Μέσα σε όλο αυτό το νοσηρό κλίμα και τον φαύλο κύκλο που δημιουργείται , θα πρέπει να προσθέσουμε και  την ψυχολογία που ο ίδιος ο Σύριζα καλλιέργησε τα χρόνια που ήταν αντιπολίτευση. Την ψυχολογία του δεν πληρώνω. Αυτή η ψυχολογία, οι επικεφαλείς της όποιας μάλιστα είναι σήμερα ακόμα και μέλη του υπουργικού συμβουλίου, θα την βρουν μπροστά  τους πολύ πολύ σύντομα. Και αυτή την φορά θα είναι πρώτοι  οι δικοί τους ψηφοφόροι  που δεν θα πληρώνουν Όλοι αυτοί τους οποίους τα τελευταία χρόνια υποσχέθηκαν, κατάργηση φόρων και χρεών, σεισάχθεια και αλλά ωραία  Και δεν θα πληρώνουν ,όχι μόνον γιατί δεν θα έχουν χρήματα αλλά και γιατί έτσι τους γαλούχησαν , όλα αυτά τα χρόνια
  Έτσι είναι η ζωή. Όπως στρώνεις κοιμάσαι…
Και τώρα , για τον Σύριζα , ήλθε η ώρα της πληρωμής…..

Του Π. Τρουπιώτη.