Εμείς βρισκόμαστε ήδη σε πόλεμο...

Η κατάσταση που διανύει η χώρα μας αποτυπώνεται σαφέστατα στη διατύπωση που έκανε χθες ένας φίλος σε κάποιο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: "Θα ξεσπάσει πόλεμος και θα συγκαλέσουμε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών με Παυλόπουλο, Τσίπρα, Καμμένο, Πλακιωτάκη, Φώφη και Λεβέντη...". Ίσως δεν επαρκούσαν οι 140 χαρακτήρες να συμπληρώσει την πρόταση ή ίσως να είχε αμφιβολίες...

Δεν έχει σημασία όμως... Ο καθένας μπορεί να καταλάβει που βρισκόμαστε και που μπορούμε να φτάσουμε.

Η επικαιρότητα όμως είναι καταιγιστική στις εκτιμήσεις της για το μέλλον του δύσμοιρου αυτού τόπου, αν το μέλλον μπορεί να νοηθεί σαν επέκταση και κατάληξη του παρόντος.

Ο κ. Τσακαλώτος προχθές π.χ. σε μια έξαρση δημόσιας επίδειξης της αυτοϊκανοποίησης που εμφορείται δήλωσε επί λέξει: "Υπήρξαν οικονομικές επιπτώσεις από την επιβολή των τραπεζικών περιορισμών, αλλά αξίζει να δοθεί ένα "μπράβο" στην κυβέρνηση, η οποία κινήθηκε με ευελιξία και πέτυχε να μειώσει τις συνέπειες". 

Τούτα τα ανέφερε, μεταξύ άλλων, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, για την κύρωση δώδεκα Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.

Είναι σαν ένας οδηγός του σχολικού που πέρασε το κόκκινο μεθυσμένος να υποστηρίζει πως χάρη στις ικανότητές του την τελευταία στιγμή κατάφερε να μην σκοτωθούν και τραυματιστούν όλοι οι μαθητές.

Αν νομίζετε πως τα παραπάνω περί του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών και του πολέμου είναι υπερβολικά, σκεφτείτε πως ο πόλεμος εναντίον της χώρας είναι ήδη μια πραγματικότητα.

Βρισκόμαστε σε πόλεμο...

Αν κατά τον Κλαούζεβιτς ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, τότε ίσως ο πόλεμος πρωτίστως είναι και η συνέχιση του οικονομικού ανταγωνισμού με άλλα μέσα.

Ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ ατόμων, συντεχνιών, κοινωνικών τάξεων, εθνών, ομάδων από έθνη είναι ο κινητήρας της ιστορίας και άρα της εξέλιξης (Πατήρ πάντων ο πόλεμος...). Οι συνεργασίες, συμφωνίες, συμμαχίες και τα κοινωνικά συμβόλαια αφορούν πάντα την επιδίωξη του αμοιβαίου οφέλους απέναντι στο όφελος κάποιων άλλων. Οι νεότερες ερμηνείες των ανθρωπίνων μέσω της οπτικής της  κοινωνιοβιολογίας θέλουν την επίδειξη αλτρουϊσμού σαν πρόταση για επίδειξη παρόμοιου συμπεριφοράς (και άρα ανταλλάγματος...) προς αμοιβαίο όφελος.

Ο ανταγωνισμός...

Αν δεν αφορά πρωτίστως τη χώρα μας τότε ποιον αφορά ο ανταγωνισμός της Αλβανίας απέναντι στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τις άλλες γειτονικές οικονομίες;

Διαβάστε προσεκτικά το παρακάτω ρεπορτάζ.

"Μηδενική είναι πλέον η φορολογία στην Αλβανία για τις μικρές επιχειρήσεις, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της χώρας Έντι Ράμα μετά από πρόσφατη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους μικρών επιχειρήσεων.

'Όλες οι επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο έως 36.400 ευρώ (0-50 εκατ. λεκ) δεν θα πληρώνουν φόρο' εξήγγειλε ο Αλβανός πρωθυπουργός.

Αντίθετα θα εξακολουθούν να υπάγονται σε καθεστώς ΦΠΑ οι επιχειρήσεις με ετήσια έσοδα από 36.400 έως 58.200 ευρώ, για τις οποίες, όμως, θα μειωθεί η φορολόγηση των κερδών από 7,5% σε 5%.

Όπως είπε ο Ράμα η φορολογική διοίκηση στην Αλβανία θα κινηθεί σε μια πιο σύγχρονη και φιλική κατεύθυνση προς τους φορολογουμένους ακολουθώντας το παράδειγμα όσων εφαρμόζονται στις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες...".

Είναι θέμα χρόνου ένα μέρος από τις χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν βρει καταφύγιο στην Βουλγαρία κυρίως και την Ρουμανία εν μέρει να κινηθούν προς την Αλβανία.

Θέμα χρόνου θα είναι μετά και η αναζήτηση καλύτερης τύχης από Έλληνες οικονομικούς μετανάστες στις γειτονικές οικονομίες που είναι επίσης θέμα χρόνου να βρεθούν σε καλύτερη κατάσταση από την ελληνική.

Το επαναλαμβάνουμε: η Ελλάδα θα είναι το τελευταίο σοβιετικού τύπου καθεστώς που θα καταρρεύσει στην Ευρώπη.  

Ενώ η Αλβανία σχεδόν μηδενίζει τη φορολογία εμείς τι κάνουμε; Το αδιανόητο. Αυξάνουμε τη φορολογία σε εξοντωτικά επίπεδα για τις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και σχεδόν μηδενίζουμε τα πρόστιμα για όσους φοροδιαφεύγουν.

Ιδού το σχετικό ρεπορτάζ:

"Ας δούμε αναλυτικά τις αλλαγές. Με βάση το προηγούμενο καθεστώς για κάθε απόδειξη ή τιμολόγιο που δεν εξέδιδε μια επιχείρηση επιβαλλόταν πρόστιμο 250 ευρώ ανά απόδειξη ή τιμολόγιο αν η επιχείρηση που δεν την εξέδωσε τηρούσε απλογραφικά βιβλία (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) ή 500 ευρώ ανά απόδειξη ή τιμολόγιο εφόσον η επιχείρηση τηρούσε διπλογραφικά βιβλία (μεγαλύτερες επιχειρήσεις).

Το καθεστώς αυτό, όμως, καταργήθηκε και πηγαίνουμε σε ένα εντελώς καινούριο που έχει σαν αποτέλεσμα το δραστικό περιορισμό των προστίμων για τη μη έκδοση αποδείξεων. Ειδικότερα, αν κατά τον έλεγχο διαπιστωθεί ότι δεν έχουν εκδοθεί αποδείξεις ή τιμολόγια, τότε επιβάλλεται ως πρόστιμο το 50% του ΦΠΑ που περιλαμβάνεται στην αξία των αποδείξεων που δεν εκδόθηκαν.

Παράδειγμα

Κατά τη διενέργεια ελέγχου, στις 25.10.2015, σε επιχείρηση διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εκδοθεί δέκα (10) τιμολόγια παροχής υπηρεσιών. Για τη μη έκδοση δέκα τιμολογίων επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με το 50% επί του ΦΠΑ που θα προέκυπτε από τα μη εκδοθέντα τιμολόγια, δηλαδή του ΦΠΑ που θα είχε αναγραφεί επ' αυτών αν είχαν εκδοθεί νομίμως. Για παράδειγμα, αν τα δέκα τιμολόγια ήταν συνολικής αξίας 10.000 ευρώ σε αυτά θα περιλαμβανόταν και ΦΠΑ ύψους 2.300 ευρώ. Έτσι, ως πρόστιμο θα επιβληθεί το 50% του ΦΠΑ που θα περιλαμβανόταν στα τιμολόγια τα οποία δεν εκδόθηκαν και έτσι θα επιβληθεί πρόστιμο 1.150 ευρώ. Με το προηγούμενο καθεστώς θα επιβαλλόταν πρόστιμο 5.000 ευρώ για μη έκδοση δέκα τιμολογίων (δηλαδή 500 ευρώ ανά τιμολόγιο)...".

Τούτο, για όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς την ελληνική και έχει επαφή πάλι στοιχειωδώς με τη λογική αποτελεί πρόσκληση για φοροδιαφυγή.

Αν κόψω τιμολόγιο πληρώνω ΦΠΑ, φόρο εισοδήματος κλπ. δηλαδή πάνω από το 50-60% της είσπραξης πάει στο κράτος. Αν δεν κόψω και δεν με πιάσουν το 100% της είσπραξης μένει σε μένα.

Αν με πιάσουν πληρώνω το μισό ΦΠΑ και καθαρίζω. Δηλαδή πληρώνω 11-12% και από τα 100 που εισέπραξα μου μένουν τα 88-89.

Αν συλληφθώ πολλαπλώς, το πρόστιμο αυξάνεται.

Το προφανές

Αν το παραπάνω μέτρο έχει αναδρομική ισχύ, ο στόχος είναι προφανής: Ό,τι αρπάξουμε προκειμένου να πιάσουμε τους στόχους του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη. Τούτο, επειδή προφανώς κανείς δεν πληρώνει τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί, αυτά χαρίζονται με την καταβολή του 50% του ΦΠΑ.

Όπερ, οι άλλοι που έκοβαν αποδείξεις και πλήρωναν φόρους για άλλη μια φορά πιάστηκαν κορόιδα.

Αυτό δεν είναι κράτος δικαίου όμως, είναι η παράγκα του Καραγκιόζη.

Αν η ορθή φορολογική πολιτική είναι χαμηλοί φόροι και υψηλά πρόστιμα για να έχει συμφέρον άρα και κίνητρο ο καθένας να πληρώνει τους φόρους, εμείς κάνουμε το αντίθετο.

Υπάρχει περίπτωση να μην καταλήξουν οι Έλληνες οικονομικοί μετανάστες στη Βουλγαρία και την Αλβανία;

Καμία!

Η χώρα βρίσκεται ήδη σε πόλεμο και χάνει... Κοιτάξτε την ηγεσία της....

Όποιος νομίζει πως τα παραπάνω είναι υπερβολές ας ρίξει μια ματιά στο άρθρο της στήλης της 14/05/2010 και να συγκρίνει αν είμαστε πιο κοντά ή πιο μακριά από αυτό το σενάριο 5 χρόνια μετά.

Του Κώστα Στούπα από το  Capital.gr