Είναι σαν να ψάχνουν για κορόιδα...

Η κυβέρνηση σχεδιάζει νέο αναπτυξιακό νόμο προκειμένου να προσελκύσει επενδύσεις. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Γ. Κράλογλου στο χθεσινό ρεπορτάζ του Capital.gr ο νέος νόμος θα έχει αρκετά κίνητρα με έντονο χρώμα αγοράς.
Μεταξύ των κινήτρων αυτών προβλέπεται αφορολόγητο επενδύσεων, απαλλαγές από υποχρεωτικά μερίσματα όταν επενδύονται τα κέρδη, σύνδεση επενδύσεων με θέσεις εργασίας, ειδικές χρηματοδοτήσεις μικρομεσαίων και εγκρίσεις μέχρι και κατά παρέκκλιση κ.λ.π.
Κατ’ αρχήν αποτελεί πρόοδο πως οι κολχοζιστές του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται στην κυβέρνηση αρχίζουν να ξεχνούν τα περί ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας με εθνικοποιήσεις.
Αποτελεί πρόοδο που δεν μιλάνε για τη δημιουργία παραγωγικού ιστού στη χώρα μέσω κεντρικού σχεδιασμού από κάποιο κυβερνητικό επιτελείο με επικεφαλής μερικούς καθ’ έξιν ανεπάγγελτους κρατικοδίαιτους, οι οποίοι  έχουν δει παραγωγική μονάδα μόνο απ’ έξω κατά τη διάρκεια αφισοκολλήσεων.

Θα πρόκειται για επανάσταση αν ένας νέος αναπτυξιακός νόμος της αριστεράς δεν θα μοιράζει χρήματα των φορολογουμένων σε ημέτερους που παριστάνουν τους ιδιώτες επιχειρηματίες και η ελληνική αριστερά δεν μας έχει συνηθίσει σε επαναστάσεις. Μέχρι τώρα ολόκληρη η φιλοσοφία της αριστεράς στηριζόταν στο πως θα μοιράσει περισσότερα από τους άλλους, και κυρίως χρήματα που δεν υπάρχουν.
Από την άλλη, ένας νέος αναπτυξιακός με τα ίδια κίνητρα που είχαν και οι δεκάδες προηγούμενοι κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης από κυβερνήσεις τόσο της δεξιάς όσο και της αριστεράς, δεν πρόκειται να επιφέρει κάποια αναστροφή της διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, όπως δεν το κατάφεραν και όσοι προηγήθηκαν.
Αναπτυξιακός νόμος όπως τον εννοεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τα εκπεφρασμένα και τον εννοούσαν και οι προηγούμενες είναι να μοιράζονται  τα λεφτά των σκληρά εργαζομένων φορολογούμενων κυρίως σε επιτήδειους που παριστάνουν τους επιχειρηματίες.  Δηλαδή, σε καπιταλιστές με τα λεφτά των άλλων...

Καπιταλιστής ή επιχειρηματίας με τα λεφτά των άλλων (των Ελλήνων φορολογουμένων ή των Ευρωπαίων μέσω ΕΣΠΑ) είναι μια κοροϊδία και σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με το πνεύμα του καπιταλισμού.
Το αποτέλεσμα των δεκάδων αναπτυξιακών νόμων που εφαρμόστηκαν κατά τη μεταπολίτευση ήταν η πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας και η θεμελίωση της οικονομίας σε μια παρασιτική κρατικοδίαιτη βάση.
Το μόνο που κατάφεραν να πετύχουν οι αναπτυξιακοί νόμοι που μοίραζαν τα χρήματα των φορολογουμένων ήταν να γεμίσουν οι βιομηχανικές ζώνες της περιφέρειας με σκελετούς οικοδομών βιομηχανιών που δεν ξεκίνησαν ποτέ να λειτουργούν.

Το μόνο που κατάφεραν οι αναπτυξιακοί ήταν να λειτουργούν κάποιες επιχειρήσεις και να δημιουργούν θέσεις εργασίας με τα λεφτά των φορολογουμένων χάνοντας εξ αιτίας αυτού κάθε προσπάθεια ανταγωνιστικότητας.
Αν υπήρχε η βούληση μείωσης των φόρων στις επιχειρήσεις και η ανάλογη ιδεολογική πεποίθηση, το πρώτο πράγμα που θα φρόντιζε μια κυβέρνηση θα ήταν να καταβληθούν οι οφειλές του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις. Δηλαδή μεταξύ άλλων, να πάρουν πίσω οι εξαγωγικές επιχειρήσεις το ΦΠΑ που παρακρατείται από το κράτος λόγω αδυναμίας καταβολής.
Το κράτος δεν οφείλει να μοιράζει χρήματα μέσω αναπτυξιακών επιδοτήσεων στις επιχειρήσεις, γιατί το μόνο που καταφέρνει έτσι είναι να πλουτίζουν διάφοροι επιτήδειοι ιδιώτες που παριστάνουν τους επιχειρηματίες και διάφοροι επιτήδειοι πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί που επιλέγουν σε ποιους θα μοιραστούν τα χρήματα.
Είναι παράδοξο για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να σχεδιάζει μια επανάσταση στην αναπτυξιακή πολιτική, γιατί αν είχε αντιληφθεί τα δεδομένα θα ξεκινούσε από πιο απλά πράγματα. Από τη λύση του ασφαλιστικού με την ελάφρυνση επιχειρήσεων και εργαζομένων από το Κυλώνειο Άγος των υψηλότερων ασφαλιστικών εισφορών στην Ευρώπη.

Η πρώτη απάντηση που πρέπει να δώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλη κυβέρνηση που θα ακολουθήσει είναι αν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που εισπράττουν καθαρό μισθό 500-600 ευρώ και συνεισφέρουν ώστε να πληρώνονται συντάξεις 900 και 1.000 ευρώ σε πενηντάρηδες συνταξιούχους;
Όταν απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα θα έχει ανοίξει ο δρόμος για την προσέλκυση επενδύσεων. Ας κατεβάσουν τη γενική φορολογία στα επίπεδα Βουλγαρίας για να ανακόψουν την "αιμορραγία" προς τα εκεί. Ας βρουν λύση στο υψηλό ασφαλιστικό κόστος και στις υψηλές τιμές ενέργειας λόγω φορολογίας και δεν θα χρειαστούν ειδικά αφορολόγητα στα κεφάλαια που επενδύονται και όχι στα μερίσματα.
Κανένας δεν θα φέρει τα χρήματά του από το εξωτερικό να τα επενδύσει αφορολόγητα και να φορολογηθεί βαριά όταν θα αποφασίσει να εισπράξει το μέρισμα της επένδυσης.
Είναι σαν να ψάχνουν για κορόιδα...

Του Κώστα Στούπα από το Capital.gr