Είτε με δύο αρχηγούς είτε χωρίς κανέναν...

Πόσο ωραία το είπαν στη συνέντευξη στην «Καθημερινή» της Κυριακής ο Τζιτζικώστας μαζί με τη γενιά του! (Υπ’ όψιν ότι την έχει πάντοτε μαζί του, τη γενιά του, ό,τι και να κάνει, όπου και αν βρίσκεται...). «Η εποχή των ηγετών, έτσι όπως τους ξέραμε στο παρελθόν, έχει περάσει». Εχει δίκιο και ουδείς μπορεί να του το αρνηθεί. Ετσι όπως τους ξέραμε (Αϊβασίληδες να μοιράζουν παροχές), δεν τους θέλουμε και, κυρίως, δεν τους χρειαζόμαστε πια. Ομως ηγεσία και, επομένως, ηγέτες πάντοτε θα είναι απαραίτητοι σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, παρεκτός στα όνειρα των αναρχικών, των αντικοινωνικών και των απροσάρμοστων.


Η προσπάθεια του Τζιτζικώστα να υποβαθμίσει τον ρόλο της ηγεσίας στην πολιτική υπηρετεί, προδήλως, τη σκοπιμότητά του να παρακάμψει το πρόβλημα του κενού της κοινοβουλευτικής ηγεσίας της Ν.Δ. εάν αυτός και η γενιά του εκλεγούν. Από την πλευρά του συμφέροντός του, κάνει καλά και προσπαθεί να παρακάμψει το ζήτημα, διότι όποια και αν είναι η πιθανή λύση του, ο ίδιος και, φυσικά, η Ν.Δ. μόνο ζημιωμένοι θα βγουν. Αν εκείνος τον οποίον θα διορίσει κοινοβουλευτικό αρχηγό της Ν.Δ. αποτύχει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, το πρόβλημα για το κόμμα θα είναι προφανές. Αλλά και στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή πετύχει, και πάλι θα υπάρχει πρόβλημα, καθώς είναι βέβαιο ότι η επιτυχία θα θρέψει τη φιλοδοξία του και, συνεπώς, είναι πολύ πιθανό να βρεθεί η Ν.Δ. με δύο ηγέτες: τον κοινοβουλευτικό και τον εξωκοινοβουλευτικό. (Ο τελευταίος μαζί με τη γενιά του, ασφαλώς ― πήγα να την ξεχάσω...).

Ισως επειδή ο ίδιος ο Τζιτζικώστας αντιλαμβάνεται πόσο κρίσιμο είναι το ζήτημα και πόσο ανεπαρκείς οι απαντήσεις που δίνει, οι φίλοι του έχουν αρχίσει να διαδίδουν ότι, αν εκλεγεί ο Τζιτζικώστας, θα διορίσει τον Αντώνη Σαμαρά ως επικεφαλής του κόμματος στη Βουλή. Τον Σαμαρά, επαναλαμβάνω, ο οποίος δεν αντέχει ούτε να βλέπει τον Τσίπρα και, γι’ αυτό, απέφυγε ακόμη και να του παραδώσει το πρωθυπουργικό γραφείο. Καλά ο Τζιτζικώστας ― από τους βουλευτές που είδαμε ώς τώρα να εκδηλώνονται υπέρ του ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι είναι ο Σαμαράς που σπρώχνει την υποψηφιότητα. Αναρωτιέμαι, όμως, η γενιά του πώς θα το πάρει. Ελπίζω να τη ρωτήσει προηγουμένως...

Του Στ. Κασιμάτη από την Κ.