Το μεγάλο πρόβλημα που χώριζε τα δύο αδέλφια ήταν ότι ο μικρός ήταν αιώνιος φοιτητής πριν ακόμα επινοηθεί ο όρος και όλα αυτά τα χρόνια ζούσε εις βάρος του πρωτότοκου. Σε όλο το έργο ο θυμωμένος Κωνσταντάρας τα έψελνε στον ψευτοκακομοιράκο Τζανετάκο γιατί δεν διάβαζε να πάρει πτυχίο αλλά κυνηγούσε τον ποδόγυρο, τα ποτά και τα κορίτσια.
Ο μικρός εύρισκε απίθανες δικαιολογίες για την πολυετή καθυστέρηση, με αξιοθαύμαστη ευρηματικότητα, αλλά ο στιβαρός αδελφός, απόλυτα προβλέψιμος και επίπεδος σε όλα του, δεν καταλάβαινε από αυτά. Απαιτούσε αταλάντευτα το αυτονόητο, έκπληκτος από την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα του αδελφού του. Και όπως θυμάστε η σφαλιάρα στο σβέρκο του πονηρούλη νεαρού έπεφτε σύννεφο. Αυτό το έργο θυμήθηκα βλέποντας το debate.
Του Ανδρέα Πετρουλάκη από το Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.