Τα θαλάσσια σύνορα, ο Α. Τσίπρας και η αλήθεια (που δεν την γνωρίζει;)...

Για το θέμα του «ντιμπέιτ» των πολίτικων αρχηγών, των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων, που είναι βέβαιο ότι και περισσότερους πολίτες ενδιαφέρει και έχει τελικά και ουσία,  είχα προγραμματίσει  να αναφερθώ σήμερα.
Μόνον που θα πρέπει να το αναβάλουμε , για μια από τις επόμενες μέρες (εξάλλου τα "ντιμπέιτ" Τσίπρα- Μειμαράκη είναι στις 14 του μηνός) μια και το απόγευμα της Δευτέρας, προέκυψε ένα θέμα που πραγματικά το θεωρώ ιδιαίτερα κρίσιμο.
 Αναφέρομαι στο ζήτημα που προέκυψε  από την δήλωση του Προέδρου του Σύριζα σύμφωνα με την οποία «δεν έχει σύνορα η θάλασσα ».

  Θέλω να πιστεύω (και το λέω από την αρχή) ότι ο κ Τσίπρας, άλλο εννοούσε λέγοντας αυτό. Ήθελε –θέλω να πιστεύω επισημαίνω- να δείξει την "τεχνική" διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα χερσαία σύνορα(στο σταθερό δηλαδή και ελεγχόμενο έδαφος) και στο νερό.
   Μόνον που δυστυχώς για τον ίδιο, ακόμα και αυτό να εννοούσε, έχουμε να κάνουμε με ένα σημαντικό ατόπημα.
  Και εξηγούμαι.
 Είναι σαφές, το γνωρίζουν όλοι όσοι έστω και ελαχίστη ενασχόληση έχουν με τα της διπλωματίας αλλά και γενικότερα με την έννοια των κρατών, ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα και μάλιστα με διεθνείς συνθήκες, με κυρίαρχο το δίκαιο της θάλασσας, που αποτελεί και θεμελιώδη διεθνή «νόμο».
 Και όχι μόνον αυτό, αλλά οι ρυθμίσεις του δικαίου της θάλασσας, αποτελούν βασικά επιχειρήματα της χώρας μας , εδώ και δεκαετίες, έναντι της Τουρκιάς και απορούν τις αιτιάσεις που η γειτονική χώρα προβάλλει κατά καιρούς για το Αιγαίο και το ποιος έχει κυριαρχία σε αυτό και που.
  Άρα, λοιπόν, η χώρα μας , όχι μόνον δεν έχει λόγους να αγνοεί τοις συγκεκριμένες διεθνείς νομικές ρυθμίσεις, αλλά έχει και συμφέρον να τις προβάλλει συνεχώς , παντού και με κάθε  αφορμή.
  Τώρα , σχετικά με την δήλωση του κ Τσίπρα.
 Η πρώτη περίπτωση είναι να μην εννοούσε ακριβώς αυτό που έλεγε αλλά, όπως είπαμε και πριν,  να προσπαθούσε να κάνει έναν «τεχνικής φύσεως», ας πούμε διαχωρισμό, ανάμεσα σε ξηρή και θάλασσα. Σερ αυτή την περίπτωση το κακό είναι μικρό.
 Απλώς , όφειλε ο ίδιος ο κ Τσίπρας η το κόμμα του, να κάνει την διευκρίνηση και να εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσε ο πρώην πρωθυπουργός και όχι με ανακοίνωση του να επιτίθεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης που επισήμαναν το «ατόπημα», απαντώντας σε αλλά ζητήματα.
 Η δεύτερη περίπτωση , είναι ο κ Τσίπρας, να μην γνώριζε το θέμα. Να μην γνώριζε δηλαδή ότι υπάρχουν και στην θάλασσα σύνορα. Σε αυτή την περίπτωση το ατόπημα γίνεται πολύ μεγάλο και σοβαρό. Και αυτό όχι γιατί ένας που ασχολείται με την ποιοτική έστω και ελάχιστα, πρέπει να τα γνωρίζει αυτά, έστω και γενικά, αλλά ένας που έχει διατελέσει πρωθυπουργός και μάλιστα πριν δέκα μέρες, δεν νοείται να μην γνωρίζει το θέμα. Και αν είναι έτσι τα πράγματα γίνονται αρκετά σύνθετα και θα έλεγα έως «επικίνδυνα» για την χώρα.
Την τρίτη περίπτωση , δεν θέλω καν να την φανταστώ. Δηλαδή, ο κ Τσίπρας, να γνωρίζει το ότι υπάρχουν σύνορα στην θάλασσα και μάλιστα η χωρά μας τα επικαλείται , αλλά έκανε την δήλωση θέλοντας να δείξει μια πολιτική διαφοροποίηση. Και δεν θέλω να την σκέφτομαι όχι μόνον γιατί είναι κάτι που κανεις πρωθυπουργός δεν μπορεί να το αποφασίσει μονός του, αλλά και γιατί πρόκειται για απεμπόληση εθνικών συμφερόντων και συνόρων , κάτι που θα αποτελούσε «εθνική προδοσία».
  Οφείλει λοιπόν ο κ Τσιπρας, με κάποια ευκαιρία (ίσως και σήμερα στο «ντιμπέιτ» με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, ακόμα και αν δεν τον ρωτήσουν να διευκρινίσει τι ακριβώς από τα τρία συμβαίνει.

ΥΓ Θέλω απλώς να υπενθυμίσω, ότι  ο εκπρόσωπος του Τούρκικού υπουργείου Εξωτερικών είχε αμφισβητήσει ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο, για να λάβει αποστομωτική απάντηση από τον εκπρόσωπο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών (1-9-2015) στην οποία ανάμεσα στα αλλά επισήμαινε «Τα σύνορα αυτά είναι σαφώς καθορισμένα επί τη βάσει ισχυουσών διεθνών συμφωνιών (Συνθήκη Λωζάννης του 1923, Πρωτόκολλο Αθηνών 1926, ιταλο-τουρκική Συμφωνία και Πρωτόκολλο 1932).»
Έτσι για την ιστορία…..

Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.