Άλλος για Κύπρο τράβηξε... κι άλλος για Βουλγαρία.

Ο τόπος ξεριζώνεται και αυτοί κοιτάνε τις εκλογές και τις πλατφόρμες. Στην Βουλγαρία συνωστίζονται ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις για μετανάστευση. Στην Κύπρο ανοίγουν το ένα μετά το άλλο ναυτιλιακά γραφεία. Από την Σερβία μέχρι την Κριμαία Έλληνες επιχειρηματίες ψάχνονται για μεταφορά. Τα λουκέτα Βαρουφάκη βαδίζουν στις 20.000. Τι χώρα θα κυβερνήσουν μετά τον Σεπτέμβρη;
Ο Αύγουστος θα είναι ο πρώτος "μαύρος μήνας" μιας ορατής και ανεπανόρθωτης κρίσης στην παραγωγή, στις εξαγωγές, και στην εσωτερική κατανάλωση. 
Η αισθητή πλέον επιχειρηματική μετανάστευση προς την Βουλγαρία, την Κύπρο, την Σερβία, την Ρουμανία, την Πολωνία και μέχρι την Κριμαία (λόγω πρόσφατων ισχυρών κινήτρων) οφείλεται στα capital controls και στην πολιτική κρίση που (όπως οι επιχειρηματίες περιμένουν) θα κορυφωθεί μέσα στο Φθινόπωρο.

Ο επιχειρηματικός κόσμος θεωρεί ότι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της απελπισίας είναι η δημιουργία εντός και εκτός της Βουλής "συμμαχικών" πολιτικών ομάδων στήριξης του καταστροφικού σχεδίου επιστροφής στην δραχμή που ενίσχυσε η διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ.
Αποδίδουν σημασία στην διάσπαση καθώς το σχέδιο grexit παραμένει στο συρτάρι του Σοιμπλε ως "σκεύος" της "σταυροφορίας" τεχνοκρατών, ευρωσκεπτικιστών, και αρχηγών κομμάτων της Ευρώπης που επιμένουν να ξεκαθαρίσει η υπόθεση της Ελλάδας με έξοδο από το ευρώ...
Η σθεναρή στάση του Τσίπρα απέναντι στους διασπαστές του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίσθηκε μεν θετικά, από την αγορά, αλλά όχι σε σημείο που να ανατρέψει το επιχειρηματικό κλίμα αγωνίας, και απογοήτευσης.
Γιατί εκτός της "κόντρας" δεν φάνηκε ούτε σχέδιο ούτε αποφασιστικότητα της κυβέρνησης (έστω και με κάποιο σχέδιο) να ανατρέψει την καθοδική πορεία στην παραγωγή, στις εξαγωγές και ιδίως στην φυγή επενδυτών.
Ας δούμε πόσο εντός ή εκτός πραγματικότητας είναι η απογοήτευση της επιχειρηματικής αγοράς, φωτογραφίζοντας μόνο την εικόνα του οικονομικού επιτελείου.
Στο υπουργείο Οικονομικών ο κ. Τσακαλώτος  είναι σε αποστολή ειδικού σκοπού... με κατευθύνσεις από τον πρωθυπουργού. Αμφισβητείται δε το αν είναι σε θέση ούτε να αντιληφθεί τι συμβαίνει στην εσωτερική αγορά και τι χρειάζεται με τις σημερινές συνθήκες ένας παραγωγός και ένας επενδυτής.
Η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία από τον κ. Μάρδα μέχρι τον κ. Αλεξιάδη είναι επίσης ειδικού σκοπού...
Θα βάζουν και θα εισπράττουν φόρους για να εξασφαλίζουν τις ανάγκες του κράτους- πατερούλη για το οποίο όλες οι κυβερνήσεις, από το 2010,  φίλησαν κατουρημένες ποδιές... να μην περιορισθεί προσφέροντας ισοδύναμα μέτρα με υπερφορολόγηση και περικοπές μισθών και συντάξεων.
Το υπουργείο Οικονομίας του κ. Γ. Σταθάκη ήταν και παραμένει  εντελώς διακοσμητικό για την ανάπτυξη με πολιτική σκοπιμότητα.
Η αριστερή πλατφόρμα Λαφαζάνη ανέλαβε την προστασία του κράτους –πατερούλη ορθώνοντας το σοβιετικό ανάστημά της... απέναντι ακόμη και σε σκέψη για αποκρατικοποίηση ή βιομηχανική και ενεργειακή ανάπτυξη με συμμετοχή ιδιωτών.  
Βασικό εργαλείο άμυνας του Λαφαζάνη στην μάχη ενάντια στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας ήταν η αποψίλωση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών από το υπουργείο Οικονομίας μήπως και ξέφευγε κάποιο ευνοϊκό νομοθέτημα για ιδιωτικές επιχειρήσεις ή κάποιο πρόγραμμα ΕΣΠΑ προς βιομηχανία και γενικά προς ιδιώτες.
Εξάλλου τους τομείς ναυτιλίας και υποδομών υπό τον κρατικό έλεγχο τους περιφρουρούν οι σύντροφοι Δρίτσας και Σπίρτζης οπότε ο Λαφαζάνης δεν είχε λόγο ανησυχίας.
Το "τείχος" προστασίας του κράτους-πατερούλη διαδέχθηκε ο κ. Π. Σκουρλέτης που είναι αδύνατον να κάνει ανατροπή επιστρέφοντας αρμοδιότητες στο Οικονομίας ή στον Σταθάκη χωρίς προσωπική παρέμβαση του κ. Τσίπρα.
Αλλά ο κ. Τσίπρας ασχολείται τώρα με την συντρόφισσα Ζωή. Προφανώς την θεωρεί σημαντικότερη από την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. 
Οπότε τα γνωστά παραμύθια με Ρώσους, αγωγούς,  ρώσικες επενδύσεις και ελληνικά πετρέλαια... πασπαλισμένα με μπουρδολογία περί BRICS θα βολέψουν μια χαρά και τον Σκουρλέτη στον δρόμο που χάραξε ο Λαφαζάνης...
Έτσι ο διακοσμητικός ρόλος Τσακαλώτου, Μάρδα, Αλεξιάδη, Σταθάκη και Σκουρλέτη στην ανάπτυξη, η ανυπαρξία σχεδίου και τα θεάματα με φοροκυνηγητό (αμφισβητούμενων εισπράξεων) είναι ό,τι έχουμε να περιμένουμε στην οικονομία. Οι δε 2.000.000 άνεργοι του 2016, οι 350.000 υποψήφιοι μετανάστες και οι περίπου 50.000 πάσης φύσεως επιχειρήσεις που σχεδιάζουν φυγή είναι το αύριο της οικονομίας που θα αντικαταστήσει την σημερινή "μαγική εικόνα" και την αισιοδοξία για καλύτερες ημέρες.

Του Γιώργου Κράλογλου από το Capital.gr