Από την περασμένη Παρασκευή και την σχετική ψηφοφορία για την εξουσιοδότηση σχετικά με την συμφωνία, έχει ξεκινήσει , για μια ακόμα φορά, μια συζήτηση που αφορά τον ρόλο αλλά κυρίως τις υποχρεώσεις του βουλευτή, απέναντι στο κόμμα του.
Πολλά στελέχη του Σύριζα (αλλά και το Μ. Μαξίμου) θεωρούν πως οι βουλευτές που είτε είπαν παρών, είτε καταψήφισαν είτε διαφωνούν εν τέλει με το ζήτημα αυτό , που είναι κεντρικό πολίτικο ζήτημα, θα πρέπει να παραδώσουν τις έδρες τους.
Μάλιστα , λένε πως υπάρχει ένα σχετικό ηθικό θέμα , αφού όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές για να μπουν στα ψηφοδέλτια υπογραφούν σχετικό κείμενο , σύμφωνα με το οποίο αν διαφωνήσουν με κεντρικές επιλογές της πλειοψηφίας παραιτούνται από την βουλευτική τους έδρα.
Είναι όμως αυτό ηθικό και λογικό.
Ίσως σε κάποιους να φαίνεται σωστό. Ίσως κάποιοι να θεωρούν πως το κόμμα παίζει τον κεντρικό ρόλο άρα και οι βουλευτές οφείλουν να υπακούν στις αποφάσεις.
Όλοι όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο, προφανώς εμφορούνται από τις «παλαιοκομμουνιστικές» απόψεις σύμφωνα με τις όποιες οι βουλευτές δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα είδος στελεχών που απλώς εργάζονται στην Βουλή.
Μόνον που όλη αυτή η λογική , όχι μόνον είναι αντίθετη με την ελευθερία του ατόμου και τις επιλογές του αλλά και αντίκειται στο Σύνταγμα. Γιατί το Σύνταγμα λέει ότι οι βουλευτές ψηφίζουν κατά συνείδηση…
Πέρα όμως από τα τυπικά αλλά και ουσιαστικά στοιχειά , που υποστηρίζουν την άποψη ότι οι βουλευτές έχουν και δικαιώματα και αυτόνομο λόγο, υπάρχει και ένα άλλο, βασικό θεωρώ επιχείρημα.
Αν οι βουλευτές αποτελούν απλώς «όργανα του κόμματος στο κοινοβούλιο», όπως τους θέλουν κάποιοι, αρά και θα πρέπει να παραιτούνται όταν δεν συμφωνούν με την επίσημη κομματική γραμμή, τότε τα κόμματα δεν θα πρέπει να κατεβάζουν στις εκλογές λίστες με υποψηφίους.
Πρέπει απλώς να κατεβάζουν την κομματική τους σημαία και μετά τις εκλογές, να τοποθετούν στην Βουλή ισιο αριθμό από όσους εκλέγουν.
Εφόσον δίνουν (και σωστά) την δυνατότητα επιλογής (δια του σταυρού) στους πολίτες , οφείλουν και να έχουν σεβασμό στην απόφαση τους.
Εξάλλου, γι αυτό και κάθε φορά , όλα τα κόμματα προσπαθούν να συμπεριέλαβαν στις λίστες τους πρόσωπα ευρέως γνωστά, η με κοινωνική απήχηση. Για να μπορέσουν να «τραβήξουν» μέσω της προσωπικότητας των υποψήφιων ψήφους .
Αρά ναι μεν τα κόμματα έχουν δυναμική , όμως και τα πρόσωπα παίζουν σημαντικό ρολό και στην προσέλκυση ψηφοφόρων .
Εξάλλου, η συγκέντρωση αριθμού σταυρών είναι και αυτή ένα στοιχειό μέτρησης της αποδοχής των υποψήφιων από τους ψηφοφόρους.
Το να ακυρώνεις λοιπόν αμέσως , τους ψηφοφόρους, λέγοντας πως οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι η να ακολουθούν μια γραμμή ή να παραιτούνται, δείχνει περιφρόνηση στους ιδίους τους πολίτες.
Πρέπει να αντιληφθούμε πως στις δυτικές δημοκρατίες, τα πρόσωπα και οι προσωπικότητες τους παίζουν σημαντικό ρόλο, και σωστά, και οι πολίτες έχουν το δικό τους κριτήριο επιλέγοντας ποιοι θα τους εκπροσωπήσουν.
Δεν είναι δυνατόν λοιπόν , να τους απαξιώνουμε.
ΥΓ. Άλλο βέβαια θέμα είναι το ζήτημα των υπουργών. Υπουργοί που διαφωνούν με βασικές επιλογές της κυβέρνησης οφείλουν να παραιτούνται από την υπουργική θέση , μια και έχουν εκτελεστικές αρμοδιότητες. Και κανείς δεν μπορεί να εκτελέσει σωστά κάτι στο οποίο δεν πιστεύει.
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.