Και τότε είσαι υποχρεωμένος να πάρεις τις αποφάσεις με βάση αυτή την συγκεκριμένη πραγματικότητα και όχι βέβαια με τα όσα πίστευες ή ήθελες να πιστεύεις ή να ελπίζεις.
Έτσι συμβαίνει τώρα με την κυβέρνηση και την διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
Καθυστέρησε, έριξε πολλές φόρες την μπάλα στην εξέδρα, άλλαξε ακόμα και το είδος του παιχνιδιού , έκανε πως δεν άκουγε , προσπαθώντας να μην αντιμετωπίσει την σκληρή, δυστυχώς, πραγματικότητα.
Και όμως , αυτή η πραγματικότητα, προς πείσμα όλων αυτών που έλεγαν πως δεν υπ[άρχει, πως όλα αλλάζουν, πως υπάρχουν και άλλοι δρόμοι ακόμα και πως «μας φοβούνται» όχι μόνον παρέμεινε εκεί σταθερή στην θέση της χαμογελώντας ειρωνικά, αλλά γινόταν μέρα με την μέρα καθυστέρησης όλο και χειρότερη.
Και τώρα, λίγες μέρες πριν το «τέλος χρόνου», βρισκόμαστε μπροστά στην όλο και πιο σκληρή πραγματικότητα, με την πλάτη στον τείχη και υποχρεωμένοι να πάρουμε σκληρές, πολύ σκληρές, αποφάσεις, αν θέλουμε να μείνουμε στο πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε πάλι σε ένα βαλκανικό περιθώριο, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την πορεία της χωράς και των πολιτών.
Κάποιοι στην κυβέρνηση, πίστεψαν, έλπιζαν , νόμιζαν ή έκαναν την επιθυμία τους πραγματικότητα και περίμεναν πως καθυστερώντας τα πράγματα θα οδηγούσαν τις συζητήσεις εκεί που ήθελαν. Σε πολιτικό επίπεδο, όπου γενικώς οι άλλοι θα ακολουθουσών αυτό που τους ζητούσαμε.
Και όχι μόνον αυτό, αλλά αυτούς τους άλλους; , κατά διαστήματα , ακόμα και τώρα, στην διάρκεια αυτής της περίεργης διαπραγμάτευσης , εμείς τους ειρωνευόμαστε, τους λοιδορούσαμε, τους κοροϊδεύαμε.
Μόνον που η καθυστέρηση , συνηθισμένη μέθοδο αυτού του συγκεκριμένου πολίτικού χώρου σε όλα τα ζητήματα ώστε να μην προχώρα τιποτε, τωρα δεν μπορέσει να φέρει το αποτέλεσμα που περίμεναν.
Τώρα , τα χρονικά περιθώρια τα έβαλαν άλλοι αλλά και οι άλλοι ζητούν αποτελέσματα και όχι γενικές συζητήσεις, για τον «σοσιαλισμό», τον «λαό» και την «μεγάλη επανάσταση στην Ευρώπη που θα ξεκινήσει από την Αθήνα».
Έτσι λοιπόν, φτάσαμε τώρα, στο παρά πέντε, με έναν λογαριασμό που έχει μεγαλώσει σε νούμερα μια και εδώ και έξι μήνες (τουλάχιστον) η χώρα πάει σε όλα τα επίπεδα προς τα πίσω, και χωρίς πολλές δυνατότητες διαπραγμάτευσης.
Στην πραγματικότητα , όσο και αν η κυβέρνηση δεν θέλει να το δεχθεί έχουμε ένα σύστημα “take it or leave it” με κάποια παραλλαγή.
Απλώς έχουμε την δυνατότητα , μικρών περιορισμένων αλλαγών όμως μέσα σε ένα ασφυκτικά κλειστό πλαίσιο…
Η κυβέρνηση, δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι απέτυχε, ότι τα όσα έλεγε προεκλογικά ήταν «¨λογία του αέρα», ότι τελικά μετά από έξι μήνες φτάσαμε σε μια πολύ χειρότερη συμφωνία και το φθινόπωρο θα βρεθούμε μπροστά σε ένα ακόμα μνημόνιο.
Δεν μπορεί να το δεχθεί γιατί θα ήταν σαν αν κάνει χαρακίρι. Κι αυτό είναι κατανοητό, σε πολιτικό επίπεδο.
Όμως εδώ μιλάμε για την επιβίωση της χωράς και των κατοίκων της.
Γι αυτό, τα πολιτικά, τα κομματικά και τα αλλά ιδεολογικά «συμφέροντα» δεν πρέπει να έχουν κανένα ρόλο.
Ο πρωθυπουργός κάνει μια «τρίπλά» και αποφάσισε να ενημερώσει λέει την Βουλή για το ελληνικό σχέδιο. Τι σημαίνει αυτό θα το δούμε σήμερα. Το πιο πιθανό είναι ότι μπροστά στο να αναλάβει μονός του το κόστος ή της σκληρής αυτής συμφωνίας η της σκληρότερης ρήξης, θα προσπαθήσει είτε να κάνει «συνενόχους» τα αλλά κόμματα είτε να τους καταγγείλει περίπου ως προδότες.
Παλαιό σχέδιο πολίτικής τακτικής αλλά ξεπερασμένο πια και αδιάφορο για τους πολίτες.
Η μονή λύση , δυστυχώς, σήμερα είναι μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας’ με σαφή φιλοευρωπαϊκή κατεύθυνση που να στηρίζεται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πολιτική συμμαχία (πχ μεγάλο μέρος του Συριζα, το Ποτάμι, το σύνολο σχεδόν της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ).
Μια συμμαχία με μίνιμουμ πρόγραμμα φιλοευρωπαϊκό και μεταρρυθμίσεων , πρωθυπουργό κοινής αποδοχής και αποτελεσματικό που έχει σχετική εμπειρία και χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον διετίας.
Όλα τα αλλά , δυστυχώς θα ανακυκλώνουν , ανά τρίμηνο το ζήτημα.
Και αυτό είναι το χειρότερο για την οικονομία της χώρας, αρά και για τους πολίτες της.
Χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις ΤΩΡΑ...
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.