Το έγκλημα εναντίον της Ελλάδας…

Στην Ελλάδα διαπράξαμε τις τελευταίες δεκαετίας και συνεχίζουμε να διαπράττουμε μια εθνική αλητεία σε βάρος των παιδιών μας. Δανειστήκαμε εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να απολαύσουμε ένα βιοτικό επίπεδο το οποίο η οικονομία μας δεν μπορεί να υποστηρίξει και περάσαμε το λογαριασμό στα παιδιά μας.
Αποποιούμενοι των ευθυνών μας απέναντι στις επόμενες γενιές έχουμε δώσει το πράσινο φως στην πρόεδρο της Βουλής να συγκροτήσει μια περιθωριακή ομάδα διεθνών εναλλακτικών ακτιβιστών να μελετήσει και να αποδείξει πως το χρέος ήταν επαχθές. Φορτώθηκε δηλ. στις πλάτες μας χωρίς τη βούληση του λαού, καίτοι επί δεκαετίας αθροιζόταν από κυβερνήσεις που είχαν εκλεγεί με άψογες βουλευτικές εκλογές.

Όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού (της χρεοκοπίας) αντί να προσαρμόσουμε το επίπεδο διαβίωσης στα δεδομένα της οικονομίας και να φροντίσουμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες που θα στηρίξουν μελλοντικά καλύτερα εισοδήματα, παριστάνουμε τους "παλαβούς" δοξάζοντας διάφορους απίθανους τύπους σαν αυτόν  που την πρώτη φορά υποσχόταν πως θα λύσει το πρόβλημα με τις μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής και τη δεύτερη με τα 600 δισ. από την πώληση αρχαίας διαστημικής τεχνολογίας στους Αμερικάνους.

Η απόσταση αυτών των παράδοξων θεωριών δεν απέχει πολύ από την ερμηνεία που δίνει στο ελληνικό πρόβλημα ο διάσημος οικονομολόγος και Υπουργός των Οικονομικών κ. Βαρουφάκης. Δεν φταίμε εμείς που ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε αλλά η στρεβλή δομή της Ευρωζώνης. Αν η ΕΚΤ νομισματικοποιήσει το χρέος μας και μας εξασφαλίσει μερικές δεκάδες δισ. ευρώ για ανάπτυξη, το άθροισμα συνταξιούχων και αργόσχολων δημοσίων υπαλλήλων που είναι μεγαλύτερο από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα θα πάψει να αποτελεί πρόβλημα.
Όταν κάποιος προτείνει σε ένα λαό εξαρτημένων από την ευημερία με δανεικά, συνέχιση της ευημερίας αυτής, είναι σαν προτείνει σε μια ομήγυρη εξαρτημένων από την ηρωίνη συνέχιση των δωρεάν δόσεων, και όχι κατάσχεση των σπιτιών για το κόστος των δόσεων που προηγήθηκαν. Θα κερδίζει πάντα την ψήφο τους μέχρι τελικής πτώσης...

Η απόσταση των γραφικών θεωριών της Τράπεζας της Ανατολής και της αρχαίας διαστημικής τεχνολογίας δεν απέχει πολύ από τις παραδοξολογίες του αντιπροέδρου της κυβέρνησης που πρότεινε τη λύση του προβλήματος χρέους με την έκδοση ομολόγων έναντι των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που θα βρούμε στο μέλλον. Ακόμη δεν έχει μπει ούτε ένα τρυπάνι στην ελληνική επικράτεια, ενώ η παγκόσμια στατιστική λέει πως μόνο στο 5% των περιπτώσεων που γίνονται γεωτρήσεις ανακαλύπτονται κοιτάσματα που είναι εκμεταλλεύσιμα. Και όμως ο άνθρωπος αυτός βρίσκει ευήκοα ώτα...
Ο συνδικαλιστής του ΟΤΕ και νυν υπουργός επί των κοινωνικών ασφαλίσεων κ. Στρατούλης όπου σταθεί διαβεβαιώνει τους πάντες πως εγγυάται και το τελευταίο Ευρώ της τελευταίας σύνταξης.
Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό πως το μεγαλύτερο ταμείο της χώρας, το ΙΚΑ, από τον περασμένο Αύγουστο (τον καλύτερο μήνα λόγω απασχόλησης στον τουρισμό) έδωσε 1.851.424 συντάξεις, ενώ οι  ασφαλισμένοι του εν λόγω ταμείου ανέρχονταν σε 1.785.741.
Τα έχουμε ξαναγράψει πως με 3 εκατ. συνταξιούχους με μια αναλογία 3-4 προς 1 θα χρειαζόμασταν 9-12 εκατ. εργαζόμενους για να είναι βιώσιμο το ασφαλιστικό.  Προς το παρόν έχουμε 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και 1,5 εκατ. ανέργους.

Είχαμε δομήσει από τη μεταπολίτευση και μετά ένα παρασιτικό κρατικοδίαιτο μοντέλο χάρη στις κοινοτικές επιδοτήσεις το οποίο υπερδιογκώθηκε όταν λόγω ευρώ βρήκαμε τις "πόρτες" των διεθνών αγορών ανοιχτές για φθηνό δανεισμό.
Το χρέος, ακόμη και στη δραχμή να πάμε, θα το πληρώσουμε έστω και αν οι δανειστές εισπράξουν ένα κλάσμα αυτών που τους χρωστάμε. Αν κηρύξουμε στάση πληρωμών, οι συνέπειες θα είναι τέτοιες που ακόμη και αν το μισό "κουρευτεί",  για τα δεδομένα της οικονομίας που θα κληθεί να το αποπληρώσει θα είναι μεγαλύτερο από τα σημερινά δεδομένα.
Η μοναδική λύση περνά από τη μείωση του κράτους και των δαπανών του προκειμένου να αναπνεύσει και να ενισχυθεί η ιδιωτική οικονομία, η μόνη που μπορεί να δημιουργήσει ανταγωνιστικές εξαγωγικές θέσεις εργασίας. Δυστυχώς κάνουμε τα ανάποδα και αυτό θα είναι το δεύτερο που θα πληρώσουμε ακριβά μαζί με το χρέος.

Το ελληνικό κράτος το 2013 είχε δαπάνες 58,4 δισ. ευρώ. Η οικονομία την ίδια χρονιά παρήγαγε εισοδήματα μόνο 86,5 δισ. ευρώ. Το κράτος δηλ. χρειαζόταν το 67,5% κάθε εισοδήματος που παρήχθει.
Το 2013 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δήλωσαν εισοδήματα 57,8 δισ. Ευρώ δηλ. το 66% του συνόλου. Αναλυτικότερα, οι μισθωτοί δήλωσαν 30,1 δισ. ευρώ και οι συνταξιούχοι 27,7 δισ. ευρώ.
Αυτά είναι νούμερα που οδηγούν στη χρεοκοπία...
Για να συγκαλύψουμε τις ευθύνες μας προσπαθούμε να ρίξουμε την ευθύνη στους ξένους, τους δανειστές, τους τοκογλύφους. Η τακτική αυτή μόνο να επιδεινώσει μπορεί τη θέση μας. Δηλαδή, να κάνει την καταστροφή ακόμη μεγαλύτερη.

Του Κ. Στούπα από το Capital.gr