Η τραγική κατάσταση του κ. Αλέξη Τσίπρα...

Με την Τρόικα η Ελλάδα γελοιοποιήθηκε μόνο σε επίπεδο τεχνοκρατών και οργάνων των δανειστών. Με τον Βαρουφάκη γίναμε παγκόσμιο ρεντίκολο καθημερινού χλευασμού. Με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Βενιζέλου, Σαμαρά, είχαμε πολιτικούς που ήξεραν από κυβέρνηση αλλά ανίκανους να αποφασίσουν και να τολμήσουν. Με την κυβέρνηση Τσίπρα έχουμε πολιτικούς που ούτε ξέρουν και ούτε θέλουν να κυβερνήσουν. Ο κ. Τσίπρας τουλάχιστον θέλει αλλά βρίσκεται σε τραγική κατάσταση.

Από την πρώτη ημέρα της μεταπολίτευσης Καραμανλή το 1974 και από την εποχή της αλλαγής του Παπανδρέου, το 1981, τα οικονομικά επιτελεία των κυβερνήσεων (όπως και εκείνα για την εξωτερική, την κοινωνική πολιτική και την ασφάλεια) δόθηκαν και σε χέρια θεωρητικών και άπειρων. 


Προσωπικά παρακολούθησα την θητεία τουλάχιστον τριάντα «τσάρων» και άλλων επιτελαρχών της οικονομίας.

Δεν θυμάμαι όμως έστω και έναν να μην χώνεται με τα μούτρα στην δουλειά από την πρώτη ημέρα της ορκωμοσίας του. Και ιδίως να μιλάει με το σταγονόμετρο.

Ακόμη και στην αστεία περίοδο του Τσοβόλα δώστα όλα... μπορώ να επιβεβαιώσω την εντυπωσιακή εργατικότητα του συγκεκριμένου υπουργού.  

Και ενώ η σοσιαλιστική φαυλότητα της μεταπολίτευσης «κατάπιε»  πολιτικά και όλους τους υπουργούς Οικονομίας, η αλήθεια είναι ότι (με εξαίρεση 2-3 περιπτώσεων όπως η μοναδική του Γ. Παπακωνσταντίνου)  άφησαν πίσω τους σφραγίδα έργου. Έστω και αν πρόκειται για έργο με δύο εντελώς διαφορετικές αναγνώσεις...

Αυτό όμως που συμβαίνει σήμερα στην χώρα δεν έχει καμία σχέση με ό,τι γνωρίζουμε ως ακυβερνησία επειδή οι υπουργοί δεν ενημερώθηκαν ή δεν συντονιστήκαν.

Δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό φυσιολογικό χρονικό διάστημα αδράνειας λόγω απειρίας που απαιτεί την κατανόηση και ανοχή όλων μας, ιδίως δε των μέσων ενημέρωσης και των στηλών όπως η συγκεκριμένη.

Εάν εξαιρέσουμε τον στενό υπουργικό πυρήνα του κ. Τσίπρα που (όπως με κάθε πρωθυπουργό) αποτελούν 4-5 πρόσωπα, το υπόλοιπο υπουργικό συμβούλιο (έτσι δείχνουν τα γεγονότα) ούτε γνωρίζει ούτε είναι σε θέση να καταλάβει τι σημαίνει διακυβέρνηση μιας χώρας χωρίς λεφτά και με το ένα πόδι σε χρεωκοπία.

Και εδώ εστιάζεται το σύνθετο πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα.

Γιατί οι γκάφες, οι ασυνάρτητες δηλώσεις, οι αντικρουόμενες τοποθετήσεις και οι αντιπαραθέσεις υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αποτέλεσμα της φυσιολογικής κυβερνητικής απειρίας που απαιτεί την ανοχή των πολιτών.

Δεν χαρακτηρίζεις απλή ασχετοσύνη να καίγεται η γούνα του κ. Τσίπρα και της χώρας για άμεση ρευστότητα και να του σκάβει τον λάκκο ο Λαπαβίτσας λέγοντας του (δημόσια μάλιστα) τράβα στην δραχμή!!!

Κάτι άλλο, υποθέτω, πρέπει να συμβαίνει αν ο Λαπαβίτσας δεν το κάνει επίτηδες γιατί, ίσως, δεν τον έβαλε στην κυβέρνηση και έβαλε μόνο τον δραχμολάγνο Λαφαζάνη.

Οι κυβερνητικές γκάφες είναι συνέπεια της αδυναμίας συγκεκριμένων υπουργών να εγκαταλείψουν την κομματική γλώσσα και τα συνθήματα της ντουντούκας.

Είναι συνέπεια της αδυναμίας να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα της υπουργικής τους ευθύνης επειδή δήθεν συγκρούεται με την αριστεροσύνη τους.

Είναι συνέπεια της αδυναμίας τους για καθαρά λόγια προς τους παραπλανημένους ψηφοφόρους ότι δεν γίνεται, βρε παιδιά, να εφαρμοσθούν αυτά που σας υποσχεθήκαμε χωρίς να το πληρώσουμε  από την άλλη τσέπη...

Αυτά δεν λέγονται έλλειψη κυβερνητικής πείρας που θέλει τον χρόνο της για να καλυφθεί.

Λέγονται καθαρή αδυναμία και γι΄ αυτό καταφεύγουν στην «λύση» να μην δουλεύουν και να μην αποφασίζουν συγκρουόμενοι βεβαίως με τις υπουργικές υποχρεώσεις τους.

Για παράδειγμα ο επικεφαλής του οικονομικού του επιτελείου, υπουργός Οικονομικών και εκπρόσωπος του κράτους-μετόχου της ΔΕΗ Γ. Βαρουφάκης που μαθαίνει σε τηλεοπτική εκπομπή(!!!) ότι στο υπό την επίβλεψή του κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ οι εργαζόμενοι υπέγραψαν αυξήσεις μισθών και δηλώνει (δημοσίως) άγνοια!!! 

Φαντάζεσθε να υπάρχει, (στον πλανήτη) ιδιώτης επιχειρηματίας αντίστοιχου γιγαντιαίου ομίλου που να πληροφορηθεί από την τηλεόραση ότι ο προσωπάρχης (αυτό ήταν ο Ζερβός στην ΔΕΗ) έδωσε αυξήσεις στους υπαλλήλους χωρίς να τον ρωτήσει;

Είναι ή δεν είναι τραγική η θέση του κ. Τσίπρα όταν ζητάει από τους υπουργούς να δουλέψουν αλλά αυτοί ή δεν ξέρουν ή συνεχίζουν να σχίζουν μνημόνια και συμφωνίες; Είναι όντως τραγική και θα γίνει τραγικότερη (συντομότατα) όταν πέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οι ιδιωτικοποιήσεις με πρώτο νέο πρόγραμμα την ΤΡΑΙΝΟΣΕ λόγω του εντόνου ενδιαφέροντος για την εξαγορά της.

Του Γιώργου Κράλογλου από το Capital.gr