Ολόκληρη η Δήλωση Μπάρακ Ομπάμα για Ελλάδα ...

   

Στη σημερινή (01.02.2015) εκπομπή του Fareed Zakaria GPS που μεταδίδεται από το καλωδιακό ειδησεογραφικό κανάλι CNN, ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην Ινδία όπου βρέθηκε πρόσφατα, ρωτήθηκε από το δημοσιογράφο να σχολιάσει «αν συμφωνεί με τη δήλωση του νέου Έλληνα πρωθυπουργού ότι η λιτότητα δεν φέρνει αποτέλεσμα».

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΠΑΜΑ: Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιέζεις χώρες που βρίσκονται σε ύφεση. Κάποια στιγμή πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης, προκειμένου αυτές οι χώρες να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, να μειώσουν κάποια από τα ελλείμματά τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ελληνική οικονομία βρισκόταν σε επιτακτική ανάγκη μεταρρυθμίσεων, η συλλογή των φόρων στην Ελλάδα ήταν διάσημα τραγική. Νομίζω ότι για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά, έπρεπε να δρομολογηθούν μια σειρά από αλλαγές. Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αυτές οι αλλαγές αν το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών έχει πέσει κατά 25%, αυτό δεν μπορεί να το αντέξει ούτε η ελληνική κοινωνία ούτε το πολιτικό σύστημα.

Επομένως η ελπίδα μου είναι ότι η Ελλάδα θα μείνει στην ευρωζώνη, νομίζω ότι αυτό θα απαιτούσε συμβιβασμούς από όλες τις πλευρές. Όταν η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ενέσκηψε πριν από μερικά χρόνια, εμείς είχαμε ενεργό ρόλο στην προσπάθεια αντιμετώπισής της. Νομίζω ότι αναγνωρίζει η Γερμανία και άλλοι ότι θα ήταν καλύτερο για την Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη, από το να βρεθεί έξω από αυτή. Είναι μία κατάσταση που στις αγορές δεν αρέσει.

Γενικώς, όμως, με απασχολεί η ανάπτυξη στην Ευρώπη, η δημοσιονομική πειθαρχία είναι σημαντική, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες σε πολλές από αυτές τις χώρες, αλλά αυτό που μας δίδαξε η αμερικανική εμπειρία, είναι ότι ο καλύτερος τρόπος να μειώσεις τα ελλείμματα είναι να αποκαταστήσεις την δημοσιονομική σταθερότητα, είναι να αναπτυχθείς και όταν έχεις μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης και όχι απλώς να γίνονται προσπάθειες πίεσης ενός πληθυσμού που δεινοπαθεί ολοένα και περισσότερο.