Από την περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή και ιδιαίτερα από τις εκλογές του 2007 και την νέα τότε νίκη της ΝΔ , κάτω από τις ιδιαίτερες εκείνες συνθήκες, είχε αρχίσει αργά αλλά σταθερά η μετατροπή του κόμματος από μια μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη σε ένα κόμμα συνέχεια του ΠΑΣΟΚ της εποχής του 1985-89.
Είχε χάσει οποία δυναμική είχε, οποία αίσθηση της φιλελεύθερης ιδεολογίας και είχε προσκολληθεί σε τακτικές και λογικές κυβερνητικού.
Η λογική της μονιμότητας στην εξουσία, οι «κολλημένοι σε καρέκλες» παράγοντες και η προσπάθεια μέσω της παροχής χρημάτων (διορισμοί, αυξήσεις κλπ) να κρατηθεί στην εξουσία , αλλοίωσαν τον χαρακτήρα μιας παράταξης που προσπαθούσε το προηγούμενο διάστημα να κάνει δειλά βήματα εκσυγχρονισμού. Βήματα προς την Ευρωπαϊκή κεντροδεξιά –χριστιανοδημοκρατικά.
Παράλληλα , η βεβαιότητα για την συνέχιση της ευημερίας και της παραμονής στην εξουσία, οδήγησε το κόμμα να «ξεχάσει» όχι μόνον την συζήτηση για στόχους και οράματα αλλά και την ίδια την φιλελεύθερη ιδεολογία του. Οδηγήθηκε σε λαϊκίστικες αλλά και «δημοσιοϋπαλληλικές» λογικές. Λογικές άλλων εποχών που αποψίλωσαν και τον κομματικό μηχανισμό αλλά και έστρεψαν τους πολίτες που την στήριζαν σε έναν άκρατο ευδαιμονισμό.
Έτσι, όταν ο Κ Καραμανλής δήλωσε ότι έρχονται δύσκολοι καιροί, μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων , γαλουχημένων με την θετική πορεία της χωράς (και των ιδίων) κατευθύνθηκε σε αυτόν που του τα προσέφερε Στο ΠΑΣΟΚ της εποχής και τον Γιώργο Παπανδρέου που έλεγε πως «και λεφτά υπάρχουν» αλλά και υποσχόταν καλύτερες μέρες.
Το τραγικό για την ΝΔ εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών του 2009, ήταν το πρώτο μεγάλο σοκ για τα στελέχη ενός κόμματος που περίπου είχαν πιστέψει ότι θα μείνουν στην εξουσία «μέχρι να πάρουν σύνταξη».
Και το σοκ αυτό ήταν έτοιμο να ξεσπάσει πάνω στον τότε αρχηγό, Κ Καραμανλή, αν ο ίδιος δεν προλάβαινε να «βγει από το κάδρο» και να ανοίξει το παιχνίδι διαδοχής.
Ο κ Καραμανλής γλύτωσε τον καταλογισμό από την βάση του κόμματος των ευθυνών για την ήττα και παράλληλα εμφανίστηκε ως ο εγγυητής της ενότητας και της πορείας του κόμματος..
Για τον Κ Καραμανλή ήταν μια πολύ έξυπνη κίνηση , της οποίας τους καρπούς δρέπει τώρα. Όλοι προστρέχουν σε αυτόν μετά την νέα ήττα, ως «κομματικό κεφάλαιο». Ξεχνούν όμως ότι είναι αυτός από τον οποίο ξεκίνησε η κατρακυλά του κόμματος και επιδεινώθηκε η οικονομική κατάσταση της χώρας.
Και το ότι ως τώρα κρατά το στόμα του κλειστό , λειτουργεί(ως τώρα τουλάχιστον) θετικά για την εικόνα του.
Η ΝΔ λοιπόν από την ήττα του 2009 μπήκε σε μια περίεργη δίνη. Μια δίνη που κοντέψει να διαλύσει το κόμμα, να το στρέψει με κατεύθυνση τα βράχια.
Η, όπως έγινε, εκλογή Σαμαρά και οι περίεργες συμμαχίες της εποχής, οδήγησαν σε μια σταθεροποίηση την ΝΔ, Και μια ενότητα επίπλαστη μια και ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο μάλιστα, κομμάτι μελών και ψηφοφόρων της ΝΔ, δεχόταν «αναγκαστικά» τον Α Σαμαρά (τον προδότη του 1993 μην ξεχνάμε) ως αρχηγό του κόμματος. Τον δεχόταν «χάριν της ενότητας».
Μια ενότητα που άρχισε να σπάει ήδη από το πρώτο διάστημα της ηγεσίας Σαμαρά.
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Σχετ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.