Δυο κόσμοι…

Μπορεί το αποτρόπαιο πρόσωπο του ισλαμικού φανατισμού να έχει γίνει συνώνυμο των τζιχαντιστών, στο Αφγανιστάν ωστόσο οι Ταλιμπάν ζουν και βασιλεύουν.

Πριν από λίγες μέρες, οι Ταλιμπάν δολοφόνησαν τρεις γυναίκες οι οποίες κατηγορήθηκαν για μοιχεία.

Όπως έγινε γνωστό, οι γυναίκες, από 25 ως 30 ετών, είχαν εγκαταλείψει τις κατοικίες τους με άγνωστους άνδρες μερικές ημέρες νωρίτερα και βρέθηκαν νεκρές, με τα σώματά τους γεμάτα σφαίρες.

Τέτοιες αποτροπιαστικές ενέργειες, τέτοιες φριχτές ειδήσεις, αποδεικνύουν πως τελικά ο κόσμος μας είναι χωρισμένος στα δύο:

Εκεί όπου γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των γυναικών και εκεί όπου οι γυναίκες υφίστανται του κόσμου τα μαρτύρια.

Θέμα ωρών η λύση για την ανεργία...

Πανηγυρίζει και με το δίκιο του ο ΟΑΕΔ αφού μέσα σε 3 ώρες τακτοποίησε 5000 ανέργους σε επιχειρήσεις που επιχορηγεί με λεφτά από φόρους εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ. Δηλαδή αν εξοφλήσουμε όλους τους φόρους μας ίσως σε 1000 ώρες να δουλέψουν και οι 1.500.000 άνεργοι. Προς τούτο το κράτος διώχνει και τις τελευταίες 10 μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες τριπλασιάζοντας το κόστος ενέργειας. Τι ανάγκη τις έχει άλλωστε; 

Ο ΟΑΕΔ κάνει πολύ καλά τη δουλειά του και μπράβο του για τα προγράμματα που ετοιμάζει.

Δεν κρύβει μάλιστα την υπερηφάνεια του ότι στις 8 Οκτωβρίου σημείωσε ρεκόρ καλύπτοντας μέσα σε 3 ώρες 5000 θέσεις επιδοτούμενης εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. 

Ήταν μάλιστα τόση ο ορμή των ιδιωτικών επιχειρήσεων να προλάβουν μια επιδοτούμενη θέση εργαζόμενου που έπεσε το σύστημα και για κάποιες ώρες πήγαν να τρελαθούν οι επιδοτούμενοι επιχειρηματίες.

Τώρα γιατί μου έρχονται στο μυαλό οι φωνές εκατοντάδων επιχειρηματιών, ειδικότερα της Βορείου Ελλάδος, ότι πήραν τους επιδοτούμενους εργαζόμενους αλλά λεφτά δεν είδαν από το κράτος και αν είδαν ήταν έναντι και βλέπουμε... είναι φαίνεται επειδή το έχω μέσα μου να γκρινιάζω.

Το πανεπιστήμιο Αθηνών. ο κ Φορτσάκης και το (…όχι ανιδιοτελές) «φετίχ» ορισμένων...

Ο χώρος των πανεπιστημίων αποτελεί ένα είδος "φετίχ" για ορισμένα κόμματα της «αριστεράς».
 Αποτελεί έναν χώρο τον οποίο θεωρούν προνομιακό πεδίο δράσης τους Έναν  χώρο στον οποίο θεωρούν ότι μπορούν οι ίδιοι να κάνουν ότι θέλουν , όχι  μόνον  σε συγκεκριμένα ζητήματα  , αλλά  στο σύνολο της λειτουργίας του. Από το πότε και πως θα κάνουν μάθημα ή φοιτητές ως το ποιοι θα εκλέγονται καθηγητές άλλα και ως το ποιοι και πότε δικαιούνται να μπαίνουν στα ιδρύματα και τι μπορούν να κάνουν.
 Και βέβαια, δεν θεωρούν ότι μόνον οι ίδιοι  μπορούν να κινούνται στα πανεπιστήμια σαν να αποτελούν ένα είδος «κράτους εν κράτεί» με δικούς του κανόνες λειτουργίας, άλλα και ότι όσοι θέλουν , ανεξάρτητα αν έχουν ή όχι σχέση με την πανεπιστημιακή κοινότητα , μπορούν να χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμιο για ότι θέλουν. Παράνομο ή μη…