Διαβάστε παρακάτω μία ανάλυση του αποτελέσματος χωρίς φόβο , πάθος και κομματικές παρωπίδες...
To αποτέλεσμα των ευρωεκλογών , μπορεί να μην προκάλεσε την ανατροπή και την «έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα» που οραματιζόταν κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι σαφές ότι προκάλεσε ήδη μια μεγάλη αναστάτωση στο πολίτικο σύστημα.
Μια αναστάτωση που κατά την άποψη μου και έτσι όπως δείχνουν τουλάχιστον σήμερα τα πράγματα , οδηγείται προς την σωστή κατεύθυνση.
Μια αναστάτωση που τουλάχιστον σήμερα φαίνεται πως θα αλλάξει αρκετά από όσα μέχρι στιγμή γνωρίζουμε για το πολιτικό μας σύστημα.
Τώρα εάν οι αλλαγές αυτές θα οδηγήσουν τα πράγματα σε καλύτερες καταστάσεις είναι ένα άλλο ερώτημα , είναι ένα άλλο ζήτημα , που και δεν μπορεί να απαντηθεί τώρα με βεβαιότητα.
Σήμερα , μπορεί να γίνουν μόνον σκέψεις, σχεδιασμοί και υποθέσεις.
Το τι ακριβώς θα γίνει , εξαρτάται και από το ποιοι και πως θα κινηθούν, αλλά και κατά μεγάλο βαθμό , από πολλές συγκυρίες και καταστάσεις.
Σήμερα λοιπόν το αποτέλεσμα των εκλογών έχει δώσει μια σειρά από μηνύματα σε όλα τα κόμματα.
Σάββατο 31 Μαΐου 2014
Ποιος θα δώσει δουλειά στους Ελληνες;
Υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε να βοηθήσει η εκλογική αμετροέπεια του Αλέξη Τσίπρα; Ποια θα είναι η θέση της χώρας -στο νέο σκηνικό που διαμόρφωσαν οι ευρωεκλογές- ανάμεσα στα κράτη της Ζώνης του Ευρώ; Οι απαντήσεις δεν είναι δεδομένες. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την πιο κεντρική παραδοχή της κατάστασης που αντιμετωπίζει η χώρα στη μετά το Μνημόνιο περίοδο.
Η παλίρροια του ευρωλαϊκισμού αποδεικνύει πόσο «χάλια πολιτική» εφαρμόστηκε μεταξύ φθινοπώρου 2008 και άνοιξης 2014. Για να καταλάβουμε καλύτερα το μέγεθος του ευρωσκεπτικισμού, ας επιχειρήσουμε να φανταστούμε πόσο δυσκολότερες θα ήσαν οι καταστάσεις που θα είχαν ζήσει οι λαοί της Ευρώπης αν ο Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της Ευρωτράπεζας, δεν είχε διατυπώσει με πειστικό τρόπο, τον Ιούλιο του 2012, την περίφημη πρόθεσή του να κάνει «ό,τι χρειαστεί» προκειμένου να εφαρμοστεί η νομισματική πολιτική του ευρώ.
Η παλίρροια του ευρωλαϊκισμού αποδεικνύει πόσο «χάλια πολιτική» εφαρμόστηκε μεταξύ φθινοπώρου 2008 και άνοιξης 2014. Για να καταλάβουμε καλύτερα το μέγεθος του ευρωσκεπτικισμού, ας επιχειρήσουμε να φανταστούμε πόσο δυσκολότερες θα ήσαν οι καταστάσεις που θα είχαν ζήσει οι λαοί της Ευρώπης αν ο Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της Ευρωτράπεζας, δεν είχε διατυπώσει με πειστικό τρόπο, τον Ιούλιο του 2012, την περίφημη πρόθεσή του να κάνει «ό,τι χρειαστεί» προκειμένου να εφαρμοστεί η νομισματική πολιτική του ευρώ.
Σωστός ο Κυρ. Μητσοτάκης: Δεν είμαι οπαδός της «απλής και ανόθευτης» αναλογικής...
Την άποψή του για την ανάγκη το πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές να λαμβάνει μπόνους εδρών, ώστε να καθίσταται ευκολότερος ο σχηματισμός κυβέρνησης, εξέφρασε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας το πρωί του Σαββάτου στο MEGA .
Ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι «στις συνθήκες του σημερινού πολιτικού κατακερματισμού, το πρώτο κόμμα καλό θα είναι να έχει ένα πλεονέκτημα», συμπληρώνοντας ότι δεν είναι οπαδός της «απλής και ανόθευτης αναλογικής».
Πρόσθεσε δε ότι θα εμφανιζόταν ως στοιχείο πολιτικής ανεντιμότητας εάν η κυβέρνηση επιχειρούσε αλλαγή του εκλογικού νόμου, τη στιγμή που εμφανίζεται, με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, να προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι «στις συνθήκες του σημερινού πολιτικού κατακερματισμού, το πρώτο κόμμα καλό θα είναι να έχει ένα πλεονέκτημα», συμπληρώνοντας ότι δεν είναι οπαδός της «απλής και ανόθευτης αναλογικής».
Πρόσθεσε δε ότι θα εμφανιζόταν ως στοιχείο πολιτικής ανεντιμότητας εάν η κυβέρνηση επιχειρούσε αλλαγή του εκλογικού νόμου, τη στιγμή που εμφανίζεται, με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, να προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το παράδειγμα της Γλασκώβης...
Αν περπατήσει κάποιος στους δρόμους της Γλασκώβης θα δει παντού τα σημάδια από τα περασμένα μεγαλεία της. Μέχρι τη δεκαετία του ’70 η πρωτεύουσα της Σκωτίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα βιομηχανικά κέντρα του Ηνωμένου Βασίλειου. Αυτό αποτυπώνεται στα πολλά κτίρια της βικτωριανής εποχής, που τώρα έχουν άλλη χρήση. Εκεί που κάποτε αγκομαχούσαν οι μηχανές της βιομηχανικής επανάστασης, τώρα υπάρχουν μπαράκια, πολυχώροι πολιτισμού, γραφεία μικρών ή μεγαλύτερων εταιρειών κ.λπ. Ακόμη κι εκκλησίες, (που δεν έχουν πια εκκλησίασμα αφού ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε κατά 50%), έγιναν υπέροχα ρεστοράν, στα οποία με μια αλμυρούτσικη τιμή μπορείς να γευθείς παραδοσιακή κουζίνα της Σκωτίας.