Των οικιών ημών εμπιμπραμένων…

«Ενα αυτοκίνητο σπασμένο και κατακλεμμένο στα Εξάρχεια. Η Β. κάλεσε το 100, περίμενε μάταια για δυόμισι ώρες και, όταν πήγε τελικά η ίδια στο Αστυνομικό Τμήμα, της είπαν: Μα καλά, δεν ξέρετε ότι δεν ερχόμαστε ποτέ στην πλατεία;». Κατεγράφη το γεγονός  από τον κ. Μιχάλη Μητσό στα «Νέα» (7/11). Δηλαδή, κατάλυση του ελληνικού κράτους και ανάδειξη των Εξαρχείων ως αυτόνομης επικράτειας όπου κυριαρχούν ασύδοτοι αναρχικοί,  ακροαριστεροί και λοιπές (αντι)δημοκρατικές δυνάμεις. Ανθούσες αποικίες αυτού του παρακράτους, κάποια κτίρια των μεγαλύτερων ΑΕΙ ανά την επικράτεια που τελούν επί χρόνια σε κατάληψη, πράγμα που θεωρείται φυσιολογικό, καθώς ουδείς (κυβέρνηση, Αστυνομία, Δικαιοσύνη, ΜΜΕ) τολμά να απαιτήσει να εκκενωθούν ως στέκια εγκληματικών οργανώσεων, τα μέλη των οποίων, όταν δεν τεμπελιάζουν, καταστρέφουν, ληστεύουν, δέρνουν, καίνε, χλευάζουν, προκαλούν, απειλούν, χτίζουν πόρτες καθηγητών. Γιατί λοιπόν να μην αποθρασυνθούν και οι συμμορίες ληστών ή η φασίζουσα Χρυσή Αυγή ή τα παιδάκια που κάνουν κάθε χρόνο καταλήψεις καθ' υπαγόρευσιν κομμάτων και συνδικαλιστών; Αλλωστε αυτές οι καταλήψεις ανέδειξαν τις σημερινές ηγεσίες των κομματικών νεολαιών και των κομμάτων του μάλλον ψευδεπίγραφου δημοκρατικού τόξου.



Εύλογα ευαισθητοποιήθηκε και δικαίως καταδίκασε η Βουλή την επίκληση των βιαιοπραγιών του νεαρού προφυλακισμένου χρυσαυγίτη βουλευτή. Διατηρεί όμως κλειστά μάτια και αφτιά όταν επίσης εντός αυτής απειλούνται όχι απλώς χαστούκια αλλά κρεμάλες ή ακόμη και σφαγή των σήμερα κυβερνώντων στα γουναράδικα.

Αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της μονόπλευρης ανοχής προς το ένα από τα δύο άκρα, να ζει και να βασιλεύει ανενόχλητα η αειθαλής αριστερή τρομοκρατία, η οποία απειλεί, ξυλοκοπεί, πυρπολεί, δολοφονεί διαθέτοντας άφθονο οπλισμό χάρη στον πακτωλό χρημάτων που αποκομίζει από ληστείες. Επιπλέον, το υποτιθέμενο κράτος δικαίου που δημιουργήσαμε και συντηρούμε διευκολύνει την αποφυλάκιση τρομοκρατών και τη χορήγηση αδειών σε ισοβίτες πολυδολοφόνους. Παρέχει επίσης κάθε διευκόλυνση και στήριξη στο «δικαίωμά» τους να διαδίδουν το γιατί δικαιούνται να σκοτώνουν, να πυρπολούν, να βάζουν βόμβες σε Ελληνες και ξένους εν ονόματι της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Αν όμως αναγνωρίζεται ειλικρινώς αυτή η ελευθερία, τότε θα όφειλαν το Πανεπιστήμιο Αθηνών και η Ενωση Συντακτών να παράσχουν στέγη και προβολή και στους χρυσαυγίτες προκειμένου να διαδώσουν και αυτοί ελευθέρως τις ιδέες τους. «Μα αυτοί είναι φασίστες και δολοφόνοι και μετέχουν σε εγκληματική οργάνωση» θα εξανίσταντο δικαίως οι υπερασπιστές αυτού του είδους της προστατευόμενης ελευθερίας, λες και η «17 Νοέμβρη», ο «Επαναστατικός Αγώνας» ή οι «Πυρήνες της Φωτιάς» δεν πλειοδοτούν σε εγκληματικότητα και υπονόμευση της Δημοκρατίας, παρέα μάλιστα με επαγγελματίες δολοφόνους.

Και αντί τουλάχιστον από τον χώρο της Παιδείας να αξιοποιηθεί η αχτίδα ελπίδας από τη θαρραλέα αντίδραση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Φορτσάκη στις αριστερές καταλήψεις, άκουσα εμβρόντητος τον υπουργό Παιδείας να δηλώνει αναισχύντως: «Αν ο υποκινητής των καταλήψεων είναι μαθητής, μπράβο του. Κάνει αυτό που θέλει να κάνει»! Δηλαδή, ο κ. Λοβέρδος υπεραμύνεται του δικαιώματος στην παρανομία! Και ο Πρωθυπουργός δεν τόλμησε να τον απολύσει, όπως τον κ. Στύλιο.

Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα της 16-11-14