Ομόλογα με ρήτρες ανάπτυξης και λοιπές μπαρούφες...

Εδώ παρατηρεί την τρισδιάστατη ανάπτυξη του ... σχεδίου του! 

Σύμφωνα με δηλώσεις του στους Financial Times o Αλέξης Τσίπρας εξηγεί "ότι κυρίαρχα στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναδιάρθρωση του χρέους σε ομόλογα συνδεδεμένα με το ΑΕΠ, προκειμένου να δοθεί στις άλλες κυβερνήσεις ένα οικονομικό κίνητρο ώστε να τονώσουν την ανάπτυξη της χώρας." Στόχος του είναι "να μεταρρυθμίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι να τη διαλύσει" (!!!)

Επιπλέον δηλώνει πως "Είναι αναγκαίο να σπάσουμε το πλαίσιο του Μερκελισμού και της γερμανικής ηγεμονίας. Θέλουμε να δώσουμε τέλος στη λιτότητα και να διαπραγματευτούμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο με μια συμμαχία περιφερειακών κρατών"

Σε κάποια χώρα που γινόταν πραγματικός και ουσιαστικός πολιτικός διάλογος, οι παραπάνω δηλώσεις θα γινόντουσαν αντικείμενο ευρείας κριτικής.
Για παράδειγμα θα έπρεπε να μας εξηγήσει πως θα σχηματίσει αυτό το μέτωπο όταν Γαλλία και Ιταλία δηλώνουν προσηλωμένες στις μεταρρυθμίσεις (που στην Ελλάδα μεταφράζονται σχεδόν πάντα σε "λιτότητα).

Επιπλέον θα έπρεπε να μας εξηγήσει πως ενώ θα "κουρέψει το χρέος μας με επιθετική διαπραγμάτευση" την ίδια ώρα θα κουρέψει δάνεια που μας έχουν δώσει όχι μόνο το EFSF (απρόσωπα η Ζώνη του Ευρώ δηλαδή) αλλά συγκεκριμένα κράτη.
Πως θα πάει να σχηματίσει συμμαχίες με την Ισπανία και την Ιταλία όταν θα κουρέψει τα6,7 δις € της 1ης και τα 10 δις € της 2ης που μας έχουν δωθεί απευθείας απο τους προυπολογισμούς τους, δανειζόμενες με μεγαλύτερα επιτόκια απο αυτά που μας δάνεισαν.

Ωστόσο χάρην συζητήσεως ας παρείψουμε όλα τα παραπάνω και ας εστιάσουμε στο εξής εκπληκτικό: Τα ομόλογα συνδεδεμένα με το ΑΕΠ

Τα ομόλογα με ρήτρα ανάπτυξης απο τα συριζαίκα στα νέα ελληνικά μεταφράζονται έτσι:
-Θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε και άλλα δανεικά, αλλά το δάνειο θα το πληρώσουμε αν έχουμε ανάπτυξη. 
-Έχουμε λίγη ανάπτυξη; Δίνουμε το κάτι τις μας. 
-Έχουμε περισσότερη; Τσοντάρουμε λίγο παραπάνω. 
-Δεν έχουμε καθόλου; Δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή. 
-Έχουμε ύφεση; Θα μας δώσετε νέο δάνειο. Εννοείται και αυτό με ρήτρα ανάπτυξης

Μεγαλοφυές σχέδιο που μόνο οικονομικοί εγκέφαλοι επιπέδου Γιάννη Μηλιού ή Ευκλείδη Τσακαλώτου θα μπορούσαν να σκεφτούν. Στην ουσία μας συμφέρει να είμαστε μόνιμα σε ύφεση για να μην πληρώνουμε εις τον αιώνα τον άπαντα τα δανεικά.

Εδώ να αναφέρουμε ότι υπάρχουν τα λεγόμενα GDP linked bond που εκτός του επιτοκίου και χρεολυσίων δίνουν στους κατόχους τους ένα επιπλέον σημαντικό όφελος αναλόγως της ανάπτυξης της χώρας που το εξέδωσε. Φυσικά οι του Συριζα παραλείπουν να αναφέρουν αυτή την "μικρή" λεπτομέρεια.
Εκτός αυτού ένα σοβαρό θέμα είναι πως θα πειστούν οι επενδυτές απο το να αγοράζουν και να μην πουλάνε σε περιόδους ύφεσης.
Σε κάθε περίπτωση δεν θα σε κουράσω περιγράφοντας λεπτομερώς τα εγγενή προβλήματα αλλά και θετικά τέτοιων ομολογιών. Αν σε ενδιαφέρει διάβασε στο Reuters ή ποιο εξειδικευμένα εδώ.

Ας δούμε τώρα το κυριότερο συγκριτικό επιχείρημα:
"Μα το ίδιο έγινε για την Γερμανία το 1953" προσθέτουν οι πονηροί (ή αδαείς).

Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα είναι οτι οι χώρες-πιστωτές αποφάσισαν ότι η Γερμανία θα αρχίσει να πληρώνει τοκοχρεολύσια μετά απο πέντε χρόνια, με ένα ποσό που δεν θα ξεπερνούσε το 5% των εσόδων της από τις εξαγωγές της. Αυτό αποφασίστηκε για μην ανακοπεί η ήδη ανοδική πορεία της  Γερμανικής οικονομίας και δη των εξαγωγών της.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αυτό δεν είναι "ρήτρα ανάπτυξης" αλλά "ρήτρα ανταγωνιστικότητας" μιας και όσο περισσότερες οι εξαγωγές της σε όγκο, τόσο μεγαλύτερο το κομμάτι των χρεολυσίων που θα πλήρωνε

Κατά αντιστοιχία στην ελληνική περίπτωση μια τέτοια ρύθμιση θα ήταν να πληρώνουμε σε τοκοχρεωλύσια με ένα μέρος των εσόδων μας απο τον τουρισμό.
Σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχεί σε ένα συνολικό πακέτο για την οικονομία.

Ένας επιπλέον λόγος για αυτήν την ρύθμιση είναι ότι ο εξαγωγές δεν ακολουθούν απαραίτητα το ΑΕΠ μια χώρας (όπως και αντίστροφα). Τρανταχτό παράδειγμα η Ελλάδα ή και η Πορτογαλία την περίοδο 2010-2013, όπου ενώ το ΑΕΠ πέφτει οι εξαγωγές αυξάνονται.
Ειδικά για την περίπτωση της Γερμανίας αυτό ισχύει ακόμα παραπάνω μιας και η οικονομία της είναι σαφέστατα προσανατολισμένη προς τις εξαγωγές. Επ 'ουδενί δεν αποφασίστηκε η Γερμανία να πληρώνει ανάλογα με το πόσο αναπτύσεται η οικονομία της

Για όποιον θέλει να διαβάσει λεπτομερώς τι ακριβώς έγινε στην περίπτωση της Γερμανίας μπορεί να διαβάσει εδώ : FINANCIAL VERGANGENHEITSBEWÄLTIGUNG: THE 1953 LONDON DEBT AGREEMENT

Απο τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση ούτε με την τωρινή πραγματικότητα (GDP linked bonds) ούτε έχει ιστορικό προηγούμενο για να βασιστεί πάνω του (Ρύθμιση χρέους Γερμανίας και "ρήτρα ανάπτυξης")

Και τώρα αποθεώστε τον Αλέξη...πρόβατα

IL

ΥΓ. Αφού το κράτος γιατί όχι και οι φορολογούμενοι να πληρώνουν τους φόρους τους με "ρήτρες ανάπτυξης";. Καλό ε;

Πηγή Μονταζιέρα