Μια ακόμη ευκαιρία για τον κ. Σαμαρά...

Σκίτσο του Ηλία Μακρή στην Κ.

Το πρώτο «καθήκον» ενός πολιτικού είναι να πετυχαίνει την επανεκλογή του. Ακούγεται τόσο λογικό όσο καταστροφικό μπορεί να γίνει. Κανείς δεν περίμενε ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα επιτύγχανε. Κι όμως, τα κατάφερε κόντρα στις προβλέψεις, υιοθετώντας ένα μείγμα μνημονιακού ρεαλισμού, μανιώδους εργατικότητας και ανομοιόμορφης παρακολούθησης των στόχων του Προγράμματος. Εχει τώρα μία ακόμη ευκαιρία.

Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, θα είναι ο Σαμαράς αυτός «που έδιωξε τον Τόμσεν», ακύρωσε την τρόικα και ξεπέρασε το Μνημόνιο. Ο συγχρονισμός των κινήσεων που θα καταλήξουν, ενδεχομένως, στο ως άνω τρίπτυχο, δεν είναι καθόλου εύκολος.

Η έξοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μπορεί να συμβεί υπό δύο προϋποθέσεις. Χρειάζεται, πρώτον, να συμφωνήσει το Βερολίνο και όσες άλλες κυβερνήσεις είχαν ζητήσει την ανάμειξη του Ταμείου, ήδη από τον Φεβρουάριο 2010. Δεύτερος όρος είναι να αναλάβουν οι Ευρωπαίοι την υποχρέωση αποπληρωμής του ΔΝΤ.



Η κυρία Μέρκελ θα συμφωνήσει ευκολότερα, αν το επιτελείο των Βρυξελλών πείσει πως είναι σε θέση να κρατήσει «τους Ελληνες» υπό αποτελεσματικό έλεγχο. Μια Επιτροπή Γιουνκέρ θα διαθέτει την αυτοπεποίθηση που απαιτείται ώστε να υποστηρίξει ότι οι Βρυξέλλες είναι σε θέση να εποπτεύσουν τα δημοσιονομικά πράγματα στα κράτη-μέλη. Η εφαρμογή των προβλεπομένων διαδικασιών πολυμερούς δημοσιονομικής εποπτείας, χωρίς τη βοήθεια του Ταμείου, είναι το επόμενο ευρωπαϊκό στοίχημα.

Το δεύτερο θέμα είναι τα χρήματα του Ταμείου. Η αρχική σκέψη ήταν να εξαγοράσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕSM) τα δάνεια που έχουμε πάρει από το ΔΝΤ μετά το 2010 και να τα προσθέσουμε στα υπόλοιπα που χρωστάμε στους Ευρωπαίους. Η νεότερη και απλούστερη πρόταση είναι να αναλάβει η Ευρώπη την αποπληρωμή του Ταμείου. Εξάλλου, οι δόσεις που μας δίνει τώρα το ΔΝΤ χρησιμεύουν αποκλειστικά στην αποπληρωμή του αρχικού δανείου. Αν βγει το Ταμείο από την εικόνα, το ίδιο θα συμβεί με τον κ. Τόμσεν. Τρόικα χωρίς Τόμσεν δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργείται ο έλεγχος της Ευρωζώνης. Κάθε άλλο. Θα διεξάγεται όμως εντός των προβλέψεων των Κανονισμών 472 και 473. Εξάλλου, από το 2014 και μετά, η Ελλάδα κινείται εντός των δημοσιονομικών περιθωρίων που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Καταργείται όμως η τρόικα και η μεθόδευση των ελέγχων θα γίνεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Στις 11 Μαρτίου 2012, οι Παπαδήμος - Βενιζέλος - Προβόπουλος ζήτησαν, με επιστολή τους, από την Ευρώπη να χρηματοδοτήσει με το ποσό των 144,7 δισ. ευρώ την εφαρμογή του δεύτερου Μνημονίου, για «το εναπομένον 2012 και την περίοδο 2013-14». Θα έχουμε, λοιπόν, αναλάβει όλα αυτά τα χρήματα, μόλις εκταμιευθούν τα «1+1 δισ.», έναντι των οποίων προωθούνται οι εγκρίσεις για τα «6+6 προαπαιτούμενα». Με δύο λόγια, σε λίγες εβδομάδες και εφόσον οι βουλευτές της πλειοψηφίας κρατήσουν την «ψυχραιμία» τους, η Ελλάδα θα βρίσκεται εκτός Μνημονίου. Τόσο απλά!

Για τον ίδιο, βεβαίως, λόγο, υπάρχουν πολλοί που αναρωτιούνται τι πρόκειται να συμβεί στη χώρα αν σταματήσει το στενό μαρκάρισμα της τρόικας. Αλλά αυτοί είναι οι γνωστοί απαισιόδοξοι...

Του Μπάμπη Παπαδημητρίου από την Κ.