Το δημόσιο, τα «πλαστά χαρτιά» και η αξιολόγηση...

 Ένας και μόνον δειγματοληπτικός έλεγχος στο δημόσιο, αποδεικνύει  κάτι που δεν θέλαμε να πιστέψουμε, παρότι όλοι το υποψιαζόμαστε, πολλοί το ξέραμε και αρκετοί μετείχαμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε αυτό.  Το ότι υπήρχε βιομηχανία κυριολεκτικά πλαστών  αλλά και παραποιημένων κάθε είδους πιστοποιητικών για να διοριστούν κάποιοι, να προαχθούν ή να πάρουν άλλες θέσεις.
 Βιομηχανία κυριολεκτικά.
 Δείτε τι πρόεκυψε από τους ελέγχους  σε 5 μόνον χιλιάδες υπάλληλους του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Τα στοιχεία δείχνουν πως το 10% όσων ελέγχθηκαν είχαν πλαστό απολυτήριο λυκείου. Οι έλεγχοι δείχνουν ότι σε επίπεδο υπαλλήλων μέσης εκπαίδευσης είναι εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες εκείνοι που πλαστογράφησαν είτε τον βαθμό του απολυτηρίου, είτε το ίδιο το απολυτήριο.

 Και τα πλαστά αυτά δικαιολογητικά, βρίσκονται σε εργαζόμενους σε δήμους η Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ( Πιθανόν γιατί εική έγιναν οι έλεγχοι) Και σίγουρα βέβαια γιατί εκεί, στους δήμους , λήγω της απευθείας σχέσης δημοτικών αρχόντων και πολιτών , η δυνατότητα τέτοιων κινήσεων είναι πολύ πιο απλή και εύκολη.
 Όλα αυτά μάλιστα κινούντο στην λογική πως κανείς δεν πρόκειται να ψάξει.
 Και είχαν δίκιο. Γιατί για δεκαετίες, κανένας δεν έψαχνε τι συνέβαινε στους δήμους και στοές δεκάδες δημοτικές επιχειρήσεις. Κανείς δεν έψαχνε τι γίνεται στις δεκάδες άλλες ΑΕ του δημοσίου.
Από την στιγμή που κάποιος έμπαινε , κανείς δεν αμφισβητούσε ούτε το πτυχίο του, ούτε τον βαθμό του απολυτηρίου του , ούτε τίποτε άλλο.
 Έξαλλου τις προαγωγές έκαναν τα υπηρεσιακά συμβούλια που αποτελούνταν συνήθως από συναδέλφους όλων αυτών (που πιθανόν να είχαν και αυτοί τα ιδια…ζητηματα).
  Δεν είναι βέβαια όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι έτσι. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έχουν μπει στο δημόσιο και στις διαφορές ΔΕΚΟ άνθρωποι με προσόντα και κυρίως με διάθεση για να αλλάξουν τα πράγματα, Να κάνουν το δημόσιο να αποκτήσει τον κεντρικό ρόλο που έχει στην κοινωνική ζωή. Τον ρολό του συστήματος που εξυπηρετεί τους πολίτες σε όλες τις ανάγκες του.
 Μόνον που αυτό είναι δύσκολο Πολύ δύσκολο. Γιατί το «σύστημα» που υπάρχει ακόμα στο δημόσιο «τρίβει κάτω» όσους θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα.
 Και η μόνη πιθανότητα για να απεμπλακούν όσοι θέλουν να εργαστούν από  το «δίχτυ αδράνειας και γραφειοκρατίας» είναι να υπάρξουν «από τα πάνω» , δηλαδή από την πολιτεία , από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κινήσεις που να τους βοηθούν. Να τους λύνουν τα χέρια.
 Και τέτοιες κινήσεις είναι το να αποκαλύπτονται όσοι έχουν πλαστά χαρτιά. Να αποκαλύπτονται όσοι δεν έχουν τα τυπικά προσόντα. Γιατί έτσι, οι συνεπείς εργαζόμενοι βλέπουν ότι υπάρχει κάποιος έλεγχος.
 Και γι αυτό έχει πολύ μεγάλο δίκιο ο υπουργός Κ Μητσοτάκης που επιμένει στην αξιολόγηση.
 Μπορεί το σύστημα που επέλεγα να μην είναι το τέλειο, μπορεί να θέλει προσαρμογές και βελτιώσεις. Μπορεί να θέλει ρυθμίσεις σε σχέση με ειδικές κατηγορίες εργαζομένων.
 Όμως είναι σωστό να υπάρχει αξιολόγηση. Μόνον έτσι δίνει κίνητρα σε όσους θέλουν να εργαστούν, να προσφέρουν , να αποδώσουν. Όταν τους «τσουβαλιάζεις» όλους , κάλους κακούς μαζί, τότε οδηγείς τα πράγματα στο χειρότερο.
  Να προχωρήσει λοιπόν ο έλεγχος Και κυρίως να προχωρήσει η αξιολόγηση ., που θα πρέπει να συνδεθεί στην πορεία και με προαγωγές, επιβραβεύσεις, αλλαγές ειδικοτήτων άλλα και απομακρύνσεις .
 Έξαλλου αυτό γίνεται εδώ και αιώνες, σε όλη την κοινωνία, σε όλα τα επίπεδα της. Όλοι κρίνονται...

Του Πέτρου Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.