Ο αγώνας των καθαριστριών...

Θα δώσει θετικά δείγματα γραφής ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης αν δεν αφήσει και αυτά τα περιστατικά παράνομης αστυνομικής βίας να χαθούν στον λαβύρινθο των ΕΔΕ και της συγκάλυψης, όπως πολλές φορές γίνεται στην Ελληνική Αστυνομία. Η φωτορεπόρτερ κ. Τατιάνα Μπόλαρη χτυπήθηκε (για δεύτερη φορά) από αστυνομικούς, ενώ όλοι είδαμε στις οθόνες μας ένα όργανο της τάξης να γρονθοκοπεί πισώπλατα στο κεφάλι μια καθαρίστρια. Η τιμωρία των ενόχων πρέπει να είναι παραδειγματική κι ελπίζουμε ότι δεν θα υπάρξει δικαστής που θα τον αθωώσει με το απίθανο σκεπτικό που αθωώθηκαν οι συνδικαλιστές στη Θεσσαλονίκη. Να θυμίσουμε ότι κάποιοι γρονθοκόπησαν πισώπλατα τον Γερμανό πρόξενο, αλλά δεν κρίθηκαν ένοχοι διότι -σύμφωνα με δικαστική απόφαση- απλώς σκόνταψαν κι έπεσαν πάνω του με τις γροθιές αγωνιστικά σφιγμένες! («Το δίκαιο της σφιγμένης γροθιάς» 10.7.2013).


Από εκεί και πέρα οι συγκεντρώσεις των καθαριστριών έχουν όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά των αγώνων της μεταπολίτευσης. Στημένες συγκρούσεις με τα ΜΑΤ ώστε να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, στο όνομα του ανύπαρκτου δικαιώματος «διαδηλώνω όπου γουστάρω». Πρόκληση συναισθηματικής φόρτισης «για να ξεσηκωθεί ο λαός»· κάτι που είναι εύκολο στην περίπτωση των μεσήλικων (κατά κανόνα) καθαριστριών. Διακριτική καθοδήγηση από στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως αποκαλύφθηκε στην περίπτωση του αποκλεισμού των γραφείων του ΠΑΣΟΚ (2.6.2014) από δέκα καθαρίστριες κι ένα γενειοφόρο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ («Το ΠΑΣΟΚ έψαξε και βρήκε ποιος ήταν ο “φουσκωτός” άνδρας που συνόδευε τις καθαρίστριες», iefimerida 6.6.2014). Και κυρίως: μισές αλήθειες κι ολόκληρα ψεύδη για το «καλό του αγώνα».

Η πρώτη μισή αλήθεια είναι ότι πρόκειται για «απολυμένες καθαρίστριες», ενώ πρόκειται για «υπαλλήλους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα». Γι’ αυτό κάνουν αιτήσεις επανατοποθέτησης σε κάποια άλλη υπηρεσία του Δημοσίου. Το δεύτερο ψεύδος είναι ότι «που αμείβονταν με μισθούς ύψους 325 ευρώ», όπως έγραψε στην ερώτησή του προς την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Χουντής (Αυγή 15.5.2014). Σύμφωνα με έγγραφα που κατέθεσε στη Βουλή, μετά από σχετική ερώτηση, ο τέως υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, οι υπάλληλοι Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου-Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης έχουν μεικτές αποδοχές κατά μέσο όρο 1.164,25 ευρώ (14.11.2013).

Το τρίτο ψεύδος είναι αυτό που είπε ο συνήγορός τους κ. Γιάννης Καρούζος, ότι δηλαδή το υπουργείο Οικονομικών πληρώνει αρκετά λεφτά σε εργολάβους, και δεν δημοσιοποιεί τους διαγωνισμούς. Δεν θα μας εξέπληττε αν κάποιο υπουργείο «πετά τα λεφτά των φορολογουμένων», αλλά από πού προκύπτει ότι «διαγωνισμοί δεν δημοσιοποιούνται ποτέ»; Στη Διαύγεια, επί παραδείγματι, βρήκαμε τη σύμβαση του ΥΠΟΙΚ με έναν εργολάβο (14.3.2014) για τον ημερήσιο καθαρισμό του κτιρίου επί της Καραγιώργη Σερβίας. Το μηνιαίο κόστος για τον καθαρισμό έξι ορόφων, 2.940 τ.μ. είναι 6.127 ευρώ + ΦΠΑ.

Δεν γνωρίζουμε αν οι μέσες μεικτές αποδοχές 1.164,25 ευρώ για υπαλλήλους υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι λίγα λεφτά, ούτε αν τα 6.127 ευρώ για καθαρισμό 2.950 τ.μ. είναι πολλά. Σίγουρα πάντως αυτή η χώρα δεν θα πάει μακριά όταν δικαστές νομολογούν ότι το κράτος οφείλει να παράγει και υπηρεσίες καθαριότητας με ΔΥ γιατί «παρείχαν υψηλότερης ποιότητας υπηρεσίες από τα ιδιωτικά συνεργεία». Ναι! Το γράφει κι αυτό η απόφαση 1584/2014 του Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία πρέπει να αποτελέσει θέμα ειδικών νομικών σεμιναρίων. Δεν θα πάνε όμως μακριά και οι καθαρίστριες, διότι -όπως έγινε και με τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ- έχοντας το πρόταγμα της διαρκούς επαναστατικότητας, θα χάσουν τις προθεσμίες για επανατοποθέτηση.

Του Πάσχου Μανδραβέλη από την Κ.