Ο Ξηρός δεν έκανε οντισιόν…

Παρακολούθησα με προσοχή τις αντιδράσεις για το βίντεο του Ξηρού. Τον είπαν play mobil, «βαψομαλλιά», χοντρό. Του κότσαραν με φωτομοντάζ τον Τρύφωνα Σαμαρά να του φτιάχνει το μαλλί, οικτίρισαν την σκηνική του παρουσία, την κόκκινη μπλούζα του, τον τρόπο που διάβαζε το κείμενο κλπ. Συγγνώμη, αλλά αν δεν κάνω λάθος, ο Ξηρός δεν περνούσε οντισιόν για να αντικαταστήσει την παλαίμαχο Όλγα Τρέμη, ούτε θα αναλάβει την στήλη «ένοπλος αγώνας και ζώδια» στην εκπομπή του Κωστόπουλου.



Οι Έλληνες είμαστε καθ’ έξιν χαβαλετζήδες αλλά καλό είναι να μην χάνουμε την ουσία. Ο Ξηρός δεκάρα δεν δίνει για το ενδυματολογικό του στυλ, για την τελευταία μόδα στην υψηλή κομμωτική ή για το αν δεν έχει την άνεση του Λιάγκα στο φακό. Γενικώς, οι ένοπλες οργανώσεις δεν δίνουν δεκάρα γι’ αυτά. Γι’ αυτό άλλωστε στο οργανόγραμμα τους δεν συμπεριλαμβάνουν αμπιγιέζ ή κομμωτή κι ουδέποτε συνελήφθη τρομοκράτης με το πιστολάκι μαλλιών ή την πούδρα στο χέρι. Ο Ξηρός δεν είναι τηλεπαρουσιαστής. Είναι αντάρτης πόλης. Μπορείτε να αμφισβητήσετε όσο θέλετε τη φάτσα του ή τις οργανωτικές του ικανότητες αλλά έχει τραβήξει την σκανδάλη ουκ ολίγες φορές και τώρα είναι πάλι κλαρίτης. Κι όσοι γελάτε, θυμηθείτε γιατί καταδικάστηκε. Όταν λοιπόν μιλάει, he means business και να προσέχετε τι λέει. Η υποτίμηση του αντιπάλου  δεν σου προσφέρει κανένα στρατηγικό ή έστω τακτικό πλεονέκτημα. Το αντίθετο.

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι της πλάκας. Ο «αστικός μύθος» λέει, πως όταν δολοφονήθηκε ο Σόντερς από την 17Ν, ήρθαν εδώ τα επίμονα λαγωνικά των «κοκκινόκωλων». «Μανούλες» των υπηρεσιών μιας χώρας με μακρά προϊστορία στην περιοχή, έχοντας δολοφονήσει δυο ηγέτες μας κι ίσως κι έναν τρίτο (Καποδίστριας, Μεταξάς, Παπάγος) και με πράκτορες, που επί δεκαετίες αλωνίζουν την Ανατολική Μεσόγειο, συγκεντρώνοντας πληροφορίες, οργανώνοντας βρωμοδουλειές, ξέροντας καλά την υπόγεια δουλειά και τα κόλπα της. Κάποιοι δικοί μας άρχισαν να τους λένε θεωρίες περί 17Ν, για «ακροδεξιούς», «προβοκάτορες» και 3 αυγά Τουρκίας, όλες αυτές τις γελοιότητες που διακινούσε η αριστερά και το ΠΑΣΟΚ. Διότι ως γνωστόν, εν Ελλάδι, τα μέλη των τρομοκρατικών οργανώσεων, όταν είναι άγνωστα κι ασύλληπτα, είναι «ακροδεξιοί» ή «προβοκάτορες» αλλά όταν συλλαμβάνονται, τελικά, είναι πάντα άνθρωποι που έχουν περάσει από τις νόμιμες οργανώσεις της αριστεράς και τον αντεξουσιαστικό χώρο. Είναι αυτό που είπε τότε, σωστά κι απλά, ο συνάδελφος, Γιάννης Ραχιώτης: «Η 17Ν είναι η επιτιθέμενη Αριστερά». Έστω ήταν. Και έπαθε σοκ η μιξοπαρθένα νόμιμη αριστερά, στην αυτονόητη επισήμανση, πως κοινή είναι η ιδεολογική μήτρα. Απλά, αδέρφια, οι τρομοκράτες κάνουν στην πράξη αυτά, που κάτι καραγκιόζηδες του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/JP Morgan,  λέγανε στις ταβέρνες μικροί, για να ρίξουν καμμιά γκόμενα.

Ούτε ένας «ακροδεξιός», ούτε μισός «προβοκάτορας» δεν συνελήφθη ως μέλος της 17Ν, του ΕΛΑ κι όλων των άλλων οργανώσεων που έχουν σε όποιο βαθμό εξαρθρωθεί από τις διωκτικές αρχές.

Τα μαντρόσκυλα της Αυτής Μεγαλειότητος, λοιπόν, που υπέγραφε τις εκτελέσεις των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, αφού έπινε το τσάϊ της, και είναι πρακτικοί τύποι, απάντησαν στους ιθαγενείς κάτι απλό: «Δεν μας ενδιαφέρει τι νομίζετε ό,τι είναι. Εμείς θα ξεκινήσουμε την έρευνα με την παραδοχή πως είναι αυτό που λένε». Τι έλεγαν στις προκηρύξεις τους; «Είμαστε απλοί λαϊκοί αγωνιστές με ρίζες στον αντιδικτατορικό αγώνα». Οι Άγγλοι λοιπόν έφτιαξαν ένα τεράστιο παζλ των αντιδικτατορικών οργανώσεων και των μελών τους. Άρχισαν να τους ψάχνουν έναν – έναν, ποιοι ήταν, αν ζουν, την πορεία τους και που είναι τώρα. Έτσι, λέγεται, έμεινε κενή μια ψηφίδα κι εστίασαν στον «καταδυθέντα» στην παρανομία Γιωτόπουλο. Μετά έσκασε η βόμβα στα χέρια του βαριά ανάπηρου πια Σάββα Ξηρού και ξετυλίχθηκε όλο το δράμα της εξάρθρωσης. Άλλοι με σκληρή αρνητική στάση, άλλοι, όπως ο Δ. Κουφοντίνας, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη αλλά χωρίς καμμία συνεργασία, άλλοι συνεργαζόμενοι πλήρως, όπως πχ ο Χριστόδουλος. Τελικά όμως τι ήταν; Όντως, με ρίζες στις αντιδικτατορικές οργανώσεις (Γιωτόπουλος) κι απλοί άνθρωποι. Ούτε «ακροδεξιοί», ούτε «προβοκάτορες». Ένας τροτσκιστής διαβαστερός, ένας μελισσοκόμος – μαθηματικός, ένας αγιογράφος, ένας μουσικός, ένας δάσκαλος, ένας μεσίτης κλπ, οι οποίοι «ρωμέϊκω τω τρόπω» ξέσκιζαν όλους τους συνωμοτικούς κανόνες. Ποιές τριάδες; Δυο οικογένειες ήταν. Οι Ξηροί, οι Θεσπρωτοί κι οι φίλοι τους. Δεν ξέρω αν πήγαιναν και στο γήπεδο μαζί! Γι’ αυτό ήταν ασύλληπτοι. Γιατί ήταν οικογένεια και παρέα. Ελληνικά πράγματα. Αλλά και γι’ αυτό, όταν ξήλωσε το πουλόβερ, τους ξήλωσαν όλους. Ίσως.

Εύχομαι ο Χριστόδουλος Ξηρός να συλληφθεί πριν σκοτώσει και χωρίς να σκοτωθεί. Εύχομαι, όπως ξαναέγραψα, να γίνει αντιληπτό, πως ο πλήρης εκβαρβαρισμός του σωφρονιστικού συστήματος και η συλλογική τιμωρία όλων των κρατουμένων για την κοπάνα του Ξηρού, δεν απαντά στο ζήτημα ενός ήδη σοβαρά προβληματικού συστήματος. Αυστηρότητα στην καταστολή στο δρόμο, στην πρόληψη. Μην γίνουμε όμως ίδιοι. Φασίστες είναι αυτοί, που αποφασίζουν ποιος έχει δικαίωμα στην ζωή και ποιος όχι. Η εξάλειψη των κοινωνικών αιτίων που στρατολογούν επικίνδυνους ολοκληρωτικούς στις γραμμές της τρομοκρατίας κι η μεγάλη εφεδρεία της επιείκειας είναι ο τρόπος μιας αληθινής εθνικής πολιτικής σωφρονισμού κι επανένταξης.

του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη από το Antinews.gr