Το είχε παραδεχθεί και ο Ανδρέας Παπανδρέου...(προέτασσε τα τριτοκοσμικά ιδεολογήματά του από τη σωτηρία του τόπου)

Ο βουλευτής της ΝΔ κ. Βορίδης υποστήριξε προ ημερών: «Για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠαΣοΚ του Ανδρέα Παπανδρέου σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή». Η δήλωση εκείνη προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, κυρίως σε συσχετισμό με το ακροδεξιό παρελθόν του δηλώσαντος.
Οχι για το τι είπε, όσο για το ποιος το είπε. Χωρίς να δυσκολεύομαι να αποδοκιμάσω κι εγώ το παρελθόν του κ. Βορίδη, υπενθυμίζω ότι τα λεχθέντα για τις ευθύνες του Α. Παπανδρέου στον οικονομικό τομέα υποστηρίζονται επί τριάντα και πλέον χρόνια και από τον υπογράφοντα αλλά και από πλήθος έγκριτων αναλυτών. Και το σημαντικότερο - εξ ου και η παρέμβασή μου στη συζήτηση - αναγνωρίστηκαν και από τον ίδιο τον ιδρυτή του ΠαΣοΚ.



Στο πρόσφατα κυκλοφορήσαν βιβλίο μου «Ας προσέχαμε» μπορείτε να βρείτε άφθονη τεκμηρίωση, όπως και στο προ ημερών εκδοθέν εξαιρετικά διαφωτιστικό βιβλίο του άγνωστού μου κ. Μιχάλη Σιδηρόπουλου, υπό τον τίτλο «Η νομοτέλεια της ανάκαμψης», με άφθονο αποδεικτικό υλικό (και λογικές προτάσεις εξόδου από το σημερινό αδιέξοδο). Υπενθυμίζει, π.χ., ότι ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Χαλικιάς περιγράφει πώς το καλοκαίρι του 1985 η χώρα έφθασε στο χείλος της κατάρρευσης, γεγονός που υποχρέωσε την τότε κυβέρνηση να ζητήσει σταθεροποιητικό δάνειο από την ΕΟΚ. Ακριβώς τότε σε συνέντευξη που μου έδωσε ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ για τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (30.7.1987) παραδέχεται έμμεσα ότι ακολούθησε λανθασμένη πολιτική λέγοντας: «Ο,τι και να έχετε να παρατηρήσετε για την περίοδο ως το 1985, πιστεύω ότι θα συμφωνείτε πως από το 1985 και μετά η οικονομική πολιτική που ακολουθείται είναι η μόνη εφικτή». Ηταν τότε που ανέθεσε στον κ. Σημίτη την ευθύνη του οικονομικού τομέα, για να εφαρμοσθεί σκληρή πολιτική λιτότητας, που όμως δεν άντεξε το βαθύ ΠαΣοΚ. Αποτέλεσμα ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του κ. Σημίτη και η διάσημη παρότρυνση του Α. Παπανδρέου «Τσοβόλα, δώσ' τα όλα». Ετσι επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο η κατάσταση της οικονομίας, που μας οδήγησε στην πρώτη επιτροπεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπό τον αυστηρό Ντελόρ.

Σε μια τότε συνάντησή μας στο Καστρί ο Α. Παπανδρέου μού είπε ξαφνικά: «Είδατε, κύριε Μαρίνο, πόσο επιτυχημένη είναι η πολιτική του Καβάκο Σίλβα (επρόκειτο για τον σημερινό πρόεδρο της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας που είχε αναλάβει τότε ως πρωθυπουργός να ανασυγκροτήσει τη διαλυμένη πορτογαλική οικονομία από την αριστερή λαίλαπα της Επανάστασης των Γαριφάλων).
Εκπληκτος τον ρώτησα: «Και τότε γιατί δεν εφαρμόζετε κι εσείς εδώ στην Ελλάδα την ίδια σωτήρια πολιτική;», για να ακούσω τη συγκλονιστική απάντηση: «Δεν μπορώ, κ. Μαρίνο. Ο Καβάκο Σίλβα είναι δεξιός κι εγώ είμαι σοσιαλιστής». Δηλαδή  προέτασσε τα τριτοκοσμικά ιδεολογήματά του από τη σωτηρία του τόπου.

Υπενθυμίζω ότι ο Α. Παπανδρέου προτού αποσυρθεί για λόγους υγείας είχε έμμεσα αποδοκιμάσει την οικονομική πολιτική του με τη δήλωση «καταναλίσκουμε περισσότερα απ' όσα παράγουμε» και την ακόμη δραματικότερη «αν δεν το αφανίσουμε το δημόσιο χρέος, θα μας αφανίσει». Και με τη συνδρομή του ανεξέλεγκτου δανεισμού, που δυστυχώς ακολουθήθηκε απ' όλες πια τις κυβερνήσεις, οδηγηθήκαμε στην αγκαλιά της τρόικας.

Η αναμφισβήτητη θετική συνεισφορά του που υπερβαλλόντως εξιδανικεύεται, ωχριά συγκρινόμενη με την αρνητική. Θυμίζω ότι, πέραν της ανεξέλεγκτης οικονομικής σπατάλης και του ξέφρενου δανεισμού, η χειρότερη κληρονομιά του ΠαΣοΚ, που μας ταλανίζει και σήμερα, υπήρξε η διάλυση της ιεραρχίας στη δημόσια διοίκηση και η κατάληψή της από τους πρασινοφρουρούς, η ανοχή του χρηματισμού των διοικούντων (κάποιοι δικάζονται σήμερα), ο λαϊκισμός, ο λασπολογικός αυριανισμός και - το χειρότερο όλων - η διάλυση της Παιδείας και η παράδοσή της στον κομματικό φασισμό και στην  αναξιοκρατία.

Δυστυχώς, ενώ τα οικονομικά μπορούν να διορθωθούν, η εξαχρείωση ενός ολόκληρου λαού φαίνεται ανίατη.

Του ΜΕΓΑΛΟΥ Γ. Μαρίνου από το Βήμα ( 14/07/2013)