Το νέο μοντέλο της οικονομίας: Κρατικός τομέας ...

Όταν σβήσουν οι  «ειδικής κατασκευής» προβολείς που  φωτίζουν το επίσης κατασκευασμένο φαινόμενο της δήθεν ισχυρής πολιτικής βούλησης. Και όταν κοπάσουν οι «αλαλαγμοί» συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης τότε θα εξαφανισθούν οι «μαγικές εικόνες» ΕΡΤ, απολύσεις στο κράτος, διαλύσεις Οργανισμών, ιδιωτικές επενδύσεις, ανάπτυξη, απασχόληση και θα αποτυπωθεί το νέο μοντέλο της οικονομίας.

Μια οικονομία με έντονα κρατικίστικα χαρακτηριστικά, με κρατική παρεμβατικότητα μεγαλύτερη από πριν, με αναγέννηση Οργανισμών και υπηρεσιών των δικών μας παιδιών, με υποχρεωτικό «συνεταιρισμό» του κράτους (μέσω φορολογίας) σε οτιδήποτε λέγεται ιδιωτική πρωτοβουλία και με διάλυση της μεσαίας τάξης δια της «αναβάθμισής» της... σε τάξη «πλουτοκρατίας».

Το νέο οικονομικό μοντέλο  μπορεί να το δει συντομότατα ο καθένας αρκεί  να βγάλει τα κομματικά γυαλιά οποιουδήποτε χρώματος και να το συγκρίνει με την τριτοκοσμική σοσιαλιστική πολιτική που μας οδήγησε στην σημερινή εθνική ανυποληψία. 

Στο σημερινό μου σημείωμα θα ασχοληθώ με τον κρατικό τομέα και την αναγέννησή του μέσω της δήθεν αποκρατικοποίησης.



Οι ακρότητες με την ΕΡΤ και το θεατρικό «περιτύλιγμα» με την  «πολιτική κρίση» που φέρνει την κυβέρνηση σε κατάσταση ανάγκης... και την χώρα σε εκλογές είναι κατά την άποψή μου η πλήρης επιβεβαίωση του σχεδίου αναγέννησης του κρατισμού και του σοβιετισμού στην Ελλάδα μέσα από την δοκιμασμένη και αποδοτική μέθοδο της διάλυσης...

Όλοι τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να ελέγχουν την κομματική τους, την κυβερνητική τους, την πολιτική τους και την προεκλογική τους παρουσία μόνο από την ιδιωτική τηλεόραση.

Έχουν μάθει να διασφαλίζουν την οντότητα του κράτους-πατερούλη και με τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης.

Άφησαν όμως τα πράγματα να χαλαρώσουν σε σημείο που τους ξέφυγαν... Τώρα ξεγλιστρούν από το αδιέξοδο με ένα ξέφρενο «χορό του Ζαλόγγου». 

Κάτω όμως από το «γκρεμό» έχουν στήσει «δίχτυα ασφαλείας» με την υπόσχεση να δημιουργήσουν μια νέα ΕΡΤ...

Με άλλα λόγια «πνίγουν» την ΕΡΤ αλλά αναγνωρίζοντας την σημασία της θα την ξαναστήσουν... Υπολογίζοντας έτσι ότι θα την φέρουν στα μέτρα τους...

Το ίδιο ακριβώς έγινε και πριν δέκα ημέρες (έκανα ειδική αναφορά από την στήλη) όταν ανακοινώθηκε πάλι από τον  πρωθυπουργό η λειτουργία της Δημόσιας Επιχείρησης Υδρογονανθράκων που έχει συσταθεί (στα χαρτιά) εδώ και δύο χρόνια αλλά δεν έχει λειτουργήσει.

Υπενθυμίζω ότι πρόκειται για την πρώην Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου που συνέστησαν το 1975 αλλά όταν, μετά από δέκα χρόνια, κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να χώνουν σε ένα επιστημονικό Οργανισμό και το κακό κομματικό συναπάντημα άρχισαν να τον ξηλώνουν. Και όταν κρατικοποίησαν τα διυλιστήρια (που μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν με προσλήψεις μισθούς και επιδόματα) διέλυσαν τελείως την ΔΕΠ.

Τώρα όμως που είναι πρόδηλη η ανάγκη για έρευνες την επαναφέρουν με το πρόσχημα ότι άλλαξαν οι καιροί... και προστέθηκε και η έρευνα για αέριο.

Με άλλα λόγια ξαναστήνουν την ΔΕΠ για την φέρουν και αυτή στα μέτρα τους...

Το 1975 (που έφτιαξαν την ΔΕΠ) δημιούργησαν και το νέο υπουργείο Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας που θα επιστατούσε (λέει) την έρευνα και την σύνδεσή της με την παραγωγή. Όραμα δηλαδή όχι αστεία...

Σε πέντε χρόνια διέλυσαν ΥΒΕΤ έστησαν άλλο υπουργείο, το υπουργείο Ενέργειας, και την έρευνα την πήγαν σε μια απλή Γενική Γραμματεία.

Στην συνέχεια έκαναν και Γενική Γραμματεία ολόκληρο το πρώην υπουργείο Βιομηχανίας για να το καταντήσουν (μέσα στο υπουργείο Ανάπτυξης) σε μια απλή Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας.

Την οποία (Γραμματεία) διαλύουν και μάλλον θα την αυτονομήσουν άγνωστο (προ το παρόν) για ποιόν λόγο...

Στο μεταξύ η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας από  οντότητα υπουργείου μετατρέπεται σε υπηρεσία συρόμενη από υπουργείου (Παιδείας) σε υπουργείο (Ανάπτυξης).

Θα σύρεται και αυτή μέχρι να έρθει στα μέτρα τους.

Το ίδιο φαινόμενο και στον χώρο «στήριξης» των μικρομεσαίων.

Θυμάστε την λίστα που μας σερβίρισαν με τους πρώτους άχρηστους (τους είπαν) Οργανισμούς που θα έκλειναν; 

Στην κορυφή φιγουράριζε από τους πρώτους ο ΕΟΜΜΕΧ.

Σας θυμίζω την ιστορία του.

Εν αρχή... κάπου στην δεκαετία του 1960 έγινε ο Εθνικός Οργανισμός Ελληνικής Χειροτεχνίας (ΕΟΕΧ) για να προβάλει την ελληνική χειροτεχνική δεξιότητα... Την επόμενη δεκαετία δημιούργησαν το Κέντρο Βιοτεχνικής Ανάπτυξης (ΚΕΒΑ) για να βοηθήσει την ελληνική βιοτεχνική δεξιότητα... παράλληλα με τον ΕΟΕΧ...

Την επόμενη δεκαετία διέλυσαν το ΚΕΒΑ και τον ΕΟΕΧ και έστησαν τον Εθνικό Οργανισμό Μικρομεσαίων και Μεταποιητικών Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ) για να τα βάλουν όλα μέσα μπας και μείνει κανείς παραπονεμένος... Μέσα σε τρεις δεκαετίες, το 2011, διαλύουν τον ΕΟΜΜΕΧ και τον εντάσσουν στο ΕΤΕΑΝ που διαχειρίζεται κονδύλια για τους μικρομεσαίους. Τον αφήνουν δηλαδή στην σκιά μέχρι να τον φέρουν στα μέτρα τους...

Θέλετε και άλλα παραδείγματα;
Θα αναφέρω στο αμέσως επόμενο σημείωμά μου μαζί με την παρουσίαση του διωγμού των ιδιωτικών επιχειρήσεων και στο νέο μοντέλο... της οικονομίας.

Του Γιώργου Κράλογλου
Πηγή:www.capital.gr