Πώς τροφοδοτήθηκε η Χρυσή Αυγή ...

Από χρόνια έχω συνειδητοποιήσει το ακόλουθο φαινόμενο που δεν έχει νομίζω επισημανθεί από τη δημόσια κριτική, εκτός ίσως σε κάποιες πανεπιστημιακές αίθουσες. Οσάκις κοινωνικά φαινόμενα και ανθρώπινες συμπεριφορές παίρνουν μαζική έκταση και αυξανόμενη ένταση, προκαλούν την κοινή γνώμη και διεγείρουν την κριτική, ιδιαίτερα των ΜΜΕ, σπεύδουν συνήθως οι εκάστοτε νομοθετούντες να συστήσουν μιαν επιτροπή που καλείται να μελετήσει το θέμα, διατάσσουν μιαν ΕΔΕ ή σε σοβαρότερη περίπτωση θεσπίζουν μιαν αυστηρή νομοθεσία που απειλεί με δρακόντειες ποινές τους παραβάτες. Με τον νέο αυστηρό νόμο επισκιάζεται το γεγονός ότι υπήρχε ήδη σχετική κατάλληλη νομοθεσία, που απαγόρευε και τιμωρούσε τα συμβαίνοντα, η οποία όμως δεν εφαρμοζόταν. Είχε αφεθεί σε αχρησία. Οταν δε υπάρξει νέα έξαρση περιστατικών που διεγείρουν την αγανάκτηση της κοινής γνώμης, τότε ψηφίζονται και πάλι επειγόντως νέα αυστηρά νομοθετήματα προκειμένου να ξεχαστεί το ότι δεν εφαρμοζόταν η ήδη ισχύουσα επαρκής νομοθεσία.



Ετσι συμβαίνει και με τον Κανονισμό της Βουλής. Σε σειρά διατάξεών του απαγορεύει ή επιβάλλει πολλά και διάφορα, αλλά σε αγαστή σύμπνοια του πολυκομματικού προεδρείου παραμένουν γράμμα κενόν. Για αυτό προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία η για πρώτη φορά εφαρμογή του άρθρο 80 του Κανονισμού της Βουλής, που προβλέπει αποβολή από την αίθουσα των παρεκτρεπόμενων σε απρεπή συμπεριφορά βουλευτών. Ο προεδρεύων αντιπρόεδρος κ. Δραγασάκης (ΣΥΡΙΖΑ) αντιμετωπίζοντας επίμονη απρεπή συμπεριφορά και χαρακτηρισμούς που θεωρήθηκαν υβριστικοί, κάλεσε τον φρούραρχο για να αποβάλει τον ήρωα του επεισοδίου, βουλευτή της Χρυσής Αυγής, κ. Ηλιόπουλο.

Η αχρησία στην οποία έχει περιέλθει ο Κανονισμός της Βουλής έχει εκθρέψει δυστυχώς συμπεριφορές χαμαιτυπείου από βουλευτές όλων των κομμάτων, με αποκορύφωμα την ιδιαίτερα απαξιωτική για το δημοκρατικό μας καθεστώς από τον νεοεισελθέντα στη Βουλή βουλευτή της Χρυσής Αυγής, η οποία οργανωτικά και στην πράξη θυμίζει έντονα τις ναζιστικές ορδές, που με ανάλογες αντιδημοκρατικές πρακτικές των κομμουνιστών υπονόμευσαν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση της προπολεμικής Γερμανίας και ενθάρρυναν τα συντηρητικά στρώματα του γερμανικού λαού να αναδείξουν με δημοκρατικές διαδικασίες τον Χίτλερ σε καγκελάριο. Το ότι εκείνος κατέλυσε τη δημοκρατία της, αναδειχθείς σε δικτάτορα και ότι αιματοκύλισε την Ευρώπη προκαλώντας τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι παγκοσμίως γνωστά.

Η κοινοβουλευτική παρουσία της Χρυσής Αυγής, η εξωκοινοβουλευτική προκλητική ρατσιστική δραστηριότητά της, η αήθης συμπεριφορά της εντός της Βουλής και η συνεχώς αυξανόμενη επιρροή της ως προστάτιδος αδικούμενων, εύλογα έχουν προκαλέσει βαθιά ανησυχία στο πολιτικό σύστημα και στην πλειονότητα των πολιτών για την τύχη του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος. Δυστυχώς, από καιρό τα περισσότερα κόμματα επιτρέπουν σε βουλευτές τους αγοραία συμπεριφορά, ύβρεις, ακόμη και προπηλακισμούς, έχοντας μετατρέψει τον Ναό της Δημοκρατίας σε ρωμαϊκή αρένα, πολύ προτού αναδειχθεί η Χρυσή Αυγή σε κοινοβουλευτική δύναμη. Είναι αναμφίβολο ότι η δημιουργία και ενδυνάμωση της τελευταίας τροφοδοτήθηκε απερισκέπτως από τη γενικότερη ανοχή στην ανομία, τη βία και την ατιμωρησία που έχουν κυριαρχήσει στην κοινωνία μας και υπονομεύουν τα πάντα. Ετσι προέκυψε ως επείγουσα η ανάγκη για ψήφιση αντιρατσιστικού νόμου με προφανή στόχο τη Χρυσή Αυγή. Αλλά περί αυτού προσεχώς.

Του (ΜΕΓΑΛΟΥ) Γ. Μαρίνου από το Βήμα.