Πρέπει να εξεταστούν από γιατρό...

Αν κάποιος μου έλεγε, “Γιώργο έχεις το ελεύθερο και την απόλυτη εξουσία να κάνεις ό,τι νομίζεις με σκοπό να καταστρέψεις όσο πιο πολύ μπορείς την ελληνική οικονομία”, ειλικρινά αγαπητέ αναγνώστη, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ αυτά που έχουν κάνει οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.

Το τελευταίο "τερτίπι" έχει σχέση με όλες τις εμπορικές συναλλαγές άνω των 500 ευρώ οι οποίες θα πρέπει υποχρεωτικά να γίνονται με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, τραπεζική επιταγή ή μέσω τραπέζης, καθώς και η θέσπιση του λεγόμενου “ηλεκτρονικού περιουσιολογίου”.

Ας τα πάρουμε ένα ένα. Προσωπικά χρησιμοποιώ πιστωτικές κάρτες από τα 19 μου χρόνια. Εδώ και πολλά χρόνια όταν αγοράζω πράγματα κάποιας αξίας σχεδόν πάντα χρησιμοποιώ πιστωτική κάρτα. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό την χρησιμοποιώ παντού διότι με βολεύει. Ακόμα και για ασήμαντα ποσά (3-4 ευρώ για παράδειγμα στο supermarket) θα χρησιμοποιήσω την πιστωτική μου κάρτα. Αντί να κουβαλάω ψιλά, δίνω την κάρτα μου και στο τέλος του μηνός πάντα πληρώνω το σύνολο των αγορών μου.

Αλλά άλλο εγώ και άλλο οι περισσότεροι πολίτες σε αυτή τη χώρα. Πάρα πολλοί (ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία) όχι μόνο δεν έχουν πιστωτική κάρτα, αλλά ακόμα και αν έχουν δεν έχουν εμπιστοσύνη και πληρώνουν με μετρητά. Επίσης, είναι άλλο πράγμα να χρησιμοποιεί κάποιος την πιστωτική του κάρτα επειδή θέλει και τον βολεύει και είναι άλλο να τον αναγκάσεις να το κάνει υποχρεωτικά. Επίσης πολλοί συμπολίτες μας είτε δεν έχουν πιστωτική κάρτα, είτε δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να πάρουν μια, ακόμα και αν ήθελαν.

Ξέρετε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της απόφασης; Θα είναι η μείωση της κατανάλωσης. Σε μια εποχή μάλιστα που η κατανάλωση είναι ήδη μια δύσκολη υπόθεση και εξαρτάται από αυτή, η ανάκαμψη αυτής της οικονομίας.

Αλλά ακόμα πιο τρελό είναι το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία έχει κολλήσει με το θέμα της φοροδιαφυγής. Έχουν πείσει τους εαυτούς τους ότι για όλα φταίει η φοροδιαφυγή. Η άποψή μου βέβαια είναι ότι η φοροδιαφυγή δεν έχει καμία σχέση με την τωρινή κατάσταση, αλλά οι δαπάνες και η αναποτελεσματικότητα του κράτους. Και επειδή είναι αναποτελεσματικό αυτό το κράτος, θέλουν να υποχρεώσουν τους πάντες να αγοράζουν με ηλεκτρονικά μέσα, νομίζοντας ότι έτσι θα λύσουν το πρόβλημα. Για άλλη μια φορά κυνηγάμε μάγισσες...

Επίσης όπως τόνισε ο Άγης Βερούτης πριν μερικές μέρες, τα κρατικά έσοδα έχουν συγκριτικά κρατηθεί στα ίδια επίπεδα, ενώ το ΑΕΠ είναι μειωμένο της τάξεως του 25% περίπου. Τα έσοδα δηλαδή κυριολεκτικά (in real terms) έχουν ανέβει και δεν έχουν πέσει. Για ποια φοροδιαφυγή μας λένε;

Το δεύτερο θέμα είναι τα περί του ηλεκτρονικού περιουσιολογίου. Ακριβώς τι θέλουν να κάνουν ειλικρινά δεν κατανοώ, αλλά από όσο ξέρω, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει “ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο”. Είναι άλλο πράγμα η πολιτεία να έχει πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς και στον χρηματιστηριακό κωδικό του καθενός, έτσι ώστε αν χρειαστεί να κάνει έρευνα (κάτι που έχει το δικαίωμα σήμερα) και είναι άλλο πράγμα να δημιουργήσουμε ένα επιπλέον επίπεδο γραφειοκρατίας με σκοπό να συγκεντρωθούν όλα αυτά τα δεδομένα.

Αγαπητέ αναγνώστη, όλα αυτά είναι τρελά πράγματα και το μόνο αποτέλεσμα που θα έχουν θα είναι να φοβίσουν τον κόσμο και την αγορά περισσότερο από όσο είναι ήδη φοβισμένοι και να αποθαρρύνουν το ρίσκο και τον κάθε έναν από το να αποπειραθεί να προσπαθήσει να κάνει το οτιδήποτε σε αυτή τη χώρα.

Ειλικρινά, ακόμα και να μου έλεγαν να σκεφτώ ό,τι πιο καταστρεπτικό μπορούσα για αυτή την οικονομία, όλα αυτά που σκέφτονται να βάλουν σε ισχύ, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ. Όχι δεν πιστεύω ότι είναι βαλτοί ή ότι κάποιος θέλει το κακό μας. Όπως έχω ξαναπεί,όταν η ανεπάρκεια είναι μεγίστου βαθμού, ο νους μας πάει στο δόλο. Δυστυχώς δεν είναι δόλος αλλά ανεπάρκεια, όσο δύσκολο και να είναι κάποιος να το πιστέψει.

Σε κάθε περίπτωση, ορισμένοι από αυτούς που τα σκέφτονται όλα αυτά θα πρέπει να εξεταστούν από γιατρό, διότι ακόμα και εγώ δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι φταίει από μόνη της η ανεπάρκεια. Μάλλον θα πρέπει να έχουν προσβληθεί από κάποιο γραφειοκρατικό ιό... άκρα επικίνδυνο για την οικονομική υγεία όλων μας.

Του Γιώργου Καισάριου από το www.capital.gr