ΠΑΓΚΑΛΟΣ, ΣΗΜΙΤΗΣ, ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κλπ.
Λέτε να τους παρέσυρε ο δαιμόνιος Άκης;
Βρε τα καημένα…
Αυτούς φέραμε πάλι για να κυβερνήσουν. Αυτή είναι η δύναμη της διαπλοκής.
Πρέπει επιτέλους να δώσουμε ένα τέλος στην δικτατορία των διεφθαρμένων.
Δευτέρα 16 Απριλίου 2012
Διαψεύδεται ότι τον νέο ύμνο του ΛΑ.Ο.Σ θα γράψει ο Πασχάλης...
Δεν νευριάζω με τον Άκη...
Όχι γιατί δεν με "ενοχλεί" ο πλουτισμός με ΜΙΖΕΣ , αλλά γιατί με ενοχλεί πολύ περισσότερο το Ελληνικό πολιτικο-οικονομικό σύστημα που σήμερα παίρνει (η καλύτερα προσπαθεί να πάρει...) αποστάσεις από τον Άκη...
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΥΝΙΚΟΙ αυτοί οι τύποι που σήμερα παρουσιάζουν σαν "φαινόμενο προς αποφυγήν" τον υπουργό που χαρακτήριζαν "Ωραίο Μπρούμελ"...
Είναι οι ΙΔΙΟΙ (είτε δημοσιογράφοι λέγονται , είτε πολιτικοί , είτε νομικοί κλπ) που πρίν λίγα χρόνια του χτυπούσαν παλαμάκια γονατισμένοι γύρω του όταν χόρευε τα ζεϊμπέκικα του...
Είναι οι ΙΔΙΟΙ που τον παρουσίαζαν σαν ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ ηγέτη που τον ... κατηγορούσε η ΔΕΞΙΑ...
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΥΝΙΚΟΙ αυτοί οι τύποι που σήμερα παρουσιάζουν σαν "φαινόμενο προς αποφυγήν" τον υπουργό που χαρακτήριζαν "Ωραίο Μπρούμελ"...
Είναι οι ΙΔΙΟΙ (είτε δημοσιογράφοι λέγονται , είτε πολιτικοί , είτε νομικοί κλπ) που πρίν λίγα χρόνια του χτυπούσαν παλαμάκια γονατισμένοι γύρω του όταν χόρευε τα ζεϊμπέκικα του...
Είναι οι ΙΔΙΟΙ που τον παρουσίαζαν σαν ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ ηγέτη που τον ... κατηγορούσε η ΔΕΞΙΑ...
Σε αναζήτηση της Ανάστασης ...
Αλλά ανέστη.
Ο ελληνικός λαός, ακριβέστερα ένα όλο και μεγεθυνόμενο κομμάτι του πιο αναξιοπαθούντος τμήματός του, ακόμη και αν σήμερα χαρεί για λίγες ώρες το Πάσχα, θα συνεχίσει δυστυχώς την πορεία προς τον Γολγοθά της ανέχειας, του ζοφερότερου αύριο και της μάταια προς το παρόν αναζητούμενης ελπίδας, που όμως υπάρχει, όπως υπήρχε κατά τη σκοτεινή περίοδο της Κατοχής.
Χρειάζονται σύνεση, υπομονή και προσαρμογή στην αναγκαία λιτότητα και σκληρός αγώνας για επιβίωση και ανάκτηση των καλύτερων ημερών, που θα υπάρξουν και πάλι αν ενωμένοι το προσπαθήσουμε. Ούτε οι βίαιες αντιδράσεις, που επιδεινώνουν αντί να θεραπεύουν, είναι η καλύτερη επιλογή ούτε, ακόμη λιγότερο, οι αυτοκτονίες.
Η τραγική αυτοθανάτωση του συνταξιούχου φαρμακοποιού Δημήτρη Χριστούλα, μολονότι διόλου αξιομίμητη και ανεξαρτήτως πολιτικών επιδιώξεων που επενδύθηκαν σ' αυτήν, υπήρξε εν τούτοις διπλά αφυπνιστική και διδακτική. Πρώτα-πρώτα για τους εξουσιαστές μας, που δεν είναι μόνο η επίμονα εθελοτυφλούσα και αναίσχυντα ψηφοθηρούσα τάξη των περισσότερων πολιτικών αλλά και ο στρατός κατοχής συνδικαλιστών και συντεχνιών, με κορυφαίο αποτρόπαιο δείγμα τον κ. Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, το ανάλγητο στην επίτευξη του τελικού του σκοπού ΚΚΕ με όργανο το ΠΑΜΕ και τα ελεγχόμενα από αυτό ναυτεργατικά σωματεία, τα νοοτροπίας ταγμάτων εφόδου ακροαριστερά στοιχεία που έχουν κάνει κατάληψη στα πανεπιστήμια, τους νονούς κάθε παρανομίας που επιβάλλουν με δόλο, εκβιασμούς και παράλυση του κράτους την επικυριαρχία τους στην ελληνική κοινωνία.