Τι επιτεύχθηκε και τι μας περιμένει ...

Ανάσα ανακούφισης για μια ακόμα φορά, καθώς εγκρίθηκε να μας δοθούν τα 44 δισ. ευρώ αλλά με δόσεις. Προνοητικότατοι σε αυτό οι ακόμα γενναιόδωροι δανειστές μας, που πάντως μείωσαν και το επιτόκιο δανεισμού στο μόλις 0,68%. Οι δήθεν τοκογλύφοι, όπως παρασύρθηκε να τους χαρακτηρίζει ο μάλλον απληροφόρητος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Ομως τα πιο δύσκολα για μας είναι μπροστά. Τα νέα σκληρά μέτρα δεν έχουν ακόμα εφαρμοσθεί, ενώ οι πληττόμενοι και κυρίως οι προνομιούχες συντεχνίες, ανάμεσα στις οποίες προσετέθησαν κατά παράβασιν του Συντάγματος και οι δικαστικοί, έχουν ξεσηκωθεί.

Σε αναμονή λοιπόν του τι θα επακολουθήσει εδώ στην Ελλάδα, με την άδεια των κκ. Μπαλασόπουλου και Φωτόπουλου, του ΠΑΜΕ, των αριστεριστών του ΣΥΡΙΖΑ, της Χρυσής Αυγής και των κουκουλοφόρων. Σε αναμονή και των εκκρεμοτήτων στην ευρωζώνη. Θα εγκρίνουν άραγε τα προαναφερθέντα τα κοινοβούλια των χωρών-μελών, θα επιτύχει η εξαγορά ομολόγων, θα εγκρίνει τελικά το ΔΝΤ;

Κι ακόμα θα προχωρήσουν οι Ευρωπαίοι στα απαραίτητα βήματα για τη δημοσιονομική πειθαρχία και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας των ευρωπαϊκών θεσμών αλλά και του βαλλόμενου ακόμα και εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης ευρώ; Θα τα βρουν και με τον προϋπολογισμό της ΕΕ του 2013;

Ηδη ο ανένδοτος βρετανός πρωθυπουργός Κάμερον επιμένει σε δραστικές περικοπές δαπανών με το εύλογο πάντως επιχείρημα ότι όλες οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών προβαίνουν σε μειώσεις δαπανών και μόνο η ΕΕ το αρνείται. Αντίθετα, οι υπάλληλοί της απαιτούν και αυξήσεις. Και δεν πρέπει να υποτιμούμε την επιρροή των τελευταίων. 

Ποτέ δεν ξεχνώ τη δυσάρεστη έκπληξη που μου προκάλεσε στην πρώτη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου, στη σύνθεση του οποίου μετείχα και εγώ, όταν ο βρετανός αντιπρόεδρός του Τζέιμς Πρόβαν συνιστούσε με αγανάκτηση να συνειδητοποιήσουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπάρχει προκειμένου να δικαιολογούνται η πρόσληψη και η γενναιόδωρη μισθοδοσία των υπαλλήλων του και ζητούσε να αντιδράσουμε.

Γιατί πράγματι είναι τόσο πολυμελής η κοινοτική γραφειοκρατία και τόσο πολλά τα προνόμιά τους, ώστε να δικαιώνεται ο ισχυρισμός του αείμνηστου Αγγελου Βλάχου, ότι «δύο είναι οι μεγαλύτερες συμφορές που κληροδότησε στην ανθρωπότητα ο 20ός αιώνας: τα πυρηνικά όπλα και η προνομιούχος υπαλληλία των διεθνών οργανισμών». 

Και ας σημειωθεί ότι η κοινοτική υπαλληλία έχει την προστατευτική ασπίδα όλων των κομμάτων (από άκρα Δεξιά έως άκρα Αριστερά) καθώς ο διορισμός τους γίνεται με εθνικές και κομματικές ποσοστώσεις.

Εμείς εδώ στην Ελλάδα επικεντρώσαμε τις προσδοκίες μας στις δανειακές δόσεις και δεν έχουμε αντιληφθεί ότι εξίσου σημαντικός είναι ο νέος προϋπολογισμός της ΕΕ και μάλιστα για τον λαό (όπως λένε οι αριστεροί) και όχι για τις τράπεζες και την εξυπηρέτηση του χρέους. Οι περικοπές που ήδη εισηγήθηκε ο πρόεδρος Βαν Ρομπάι και θεωρεί ανεπαρκείς ο Κάμερον, σε συνδυασμό με τη νέα αγροτική πολιτική και τις μεγαλύτερες απαιτήσεις των πρώην κομμουνιστικών χωρών, θα πλήξουν τις προσδοκίες για ανάπτυξη της Ελλάδας και τους αγρότες μας.

Οι επιδοτήσεις των τελευταίων θα περιορισθούν δραστικά αλλά και τα δωρεάν κονδύλια που εισπράτταμε για αναπτυξιακούς σκοπούς (π.χ. μέσω ΕΣΠΑ) θα μειωθούν σχεδόν στο μισό έναντι των μέχρι τώρα. Και αυτά τα λεφτά είναι εκείνα που μπαίνουν απευθείας στην αγορά και τονώνουν εισοδήματα και ζήτηση. Και επιπλέον είναι δωρεάν. Η κυβέρνηση ήδη παλεύει για να περιορίσει το κακό, αλλά κακό οπωσδήποτε θα υπάρξει.

Αυτά δε όλα συμβαίνουν ή θα συμβούν καθώς ήδη ολόκληρη η Ευρώπη βυθίζεται στην ύφεση, ενώ οι τιμές του πετρελαίου και πολλών πρώτων υλών αλλά και βασικών αγροτικών προϊόντων, όπως π.χ. του καλαμποκιού, παραμένουν υψηλές ή και αυξάνονται ακόμα περισσότερο (μια πρόχειρη εξήγηση στο εύλογο ερώτημα γιατί δεν πέφτουν οι τιμές και στην Ελλάδα).

Του ΜΕΓΑΛΟΥ Γ. Μαρίνου από το Βήμα...