Το μυστήριο της λίστας Λαγκάρντ ...

Εάν τηλεφωνήσω στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος ανωνύμως και πω ότι η κυρία τάδε που εργάζεται ως απλή υπάλληλος σε ναυτιλιακή εταιρεία έχει καταθέσεις 500 εκατ. ευρώ σε ελβετική τράπεζα, το ΣΔΟΕ είναι υποχρεωμένο να διερευνήσει την καταγγελία. 

Καλώς ή κακώς, το ΣΔΟΕ είναι υποχρεωμένο να διερευνήσει οποιαδήποτε καταγγελία, επώνυμη ή ανώνυμη όσο αληθοφανής, πειστική, παράλογη ή εξωπραγματική και αν είναι.

Και ενώ το ΣΔΟΕ από τη νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία του θα πρέπει να αναλώνεται στην έρευνα της κάθε απίθανης καταγγελίας, ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και ο πρώην επικεφαλής του σώματος κ. Ιωάννης Διώτης θεώρησαν ότι δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τα στοιχεία της λίστας Λαγκάρντ επειδή δεν είχαν περιέλθει με νόμιμο τρόπο στα χέρια των ελληνικών αρχών. Τη λίστα, με ονόματα κυρίως Γάλλων φορολογουμένων, υπέκλεψε (άρα είναι προϊόν εγκλήματος) ένας υπάλληλος ελβετικής τράπεζας και την έδωσε στις γαλλικές αρχές.

Οταν έγινε γνωστό ότι στη λίστα υπήρχαν και Ελληνες, ο κ. Παπακωνσταντίνου ζήτησε από την τότε Γαλλίδα ομόλογό του κ. Λαγκάρντ τα στοιχεία τους. Αυτή ανταποκρίθηκε. Τα ονόματα και οι καταθέσεις περιήλθαν στην κατοχή του υπουργείου Οικονομικών. Κάτι πήγε να διερευνηθεί στην αρχή, έστω και με τρόπο ανορθόδοξο, με τον τότε υπουργό να δίνει στον τότε ειδικό γραμματέα του ΣΔΟΕ τα 20 από τα 1.997 ονόματα της λίστας. Προέκυψαν δε και κάποια στοιχεία. 

Διαπιστώθηκε δηλαδή ότι μια απλή εργαζόμενη σε ναυτιλιακή εταιρεία είχε καταθέσεις 500 εκατ. ευρώ. Οι ελεγκτές υποψιάζονταν πως ήταν «αχυράνθρωπος». Ωστόσο, συνέχεια δεν φαίνεται να υπήρξε, όταν Παπακωνσταντίνου και Καπελέρης έφυγαν από τις θέσεις τους.

Δεν τολμώ να αμφισβητήσω τη νομική άποψη των κ. Βενιζέλου και Διώτη. Ο πρώτος είναι διαπρεπής καθηγητής της Νομικής, ο δεύτερος έμπειρος εισαγγελικός λειτουργός. Δέχομαι ότι τα στοιχεία αυτά, επειδή είναι προϊόν κλοπής, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε δικαστήριο για να τεκμηριώσουν παράνομη δραστηριότητα, φοροδιαφυγή, ξέπλυμα χρήματος ή ό,τι άλλο. 

Εξάλλου, ακόμη και αν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο, το να έχει κάποιος καταθέσεις στην Ελβετία δεν είναι παράνομο. Παρανομία υπάρχει εάν διαπιστωθεί ότι πρόκειται για εισοδήματα που δεν δηλώθηκαν και δεν καταβλήθηκε γι’ αυτά φόρος ή για χρήματα που αποκτήθηκαν από συναλλαγές με το κολομβιανό καρτέλ της κοκαΐνης ή με την Αλ Κάιντα. Αρα, τα στοιχεία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως αφορμή για περαιτέρω έρευνα από τις ελληνικές υπηρεσίες, δηλαδή το ΣΔΟΕ, που όπως είπαμε παραπάνω είναι υποχρεωμένο να ερευνά ακόμη και την πιο απίθανη ανώνυμη καταγγελία. 

Εγινε τέτοια έρευνα ή αποφασίστηκε ότι αφού δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα στοιχεία από τη Δικαιοσύνη είναι προτιμότερο να τα ξεχάσουν και να περιμένουν να τους στείλουν από μόνες τους οι ελβετικές τράπεζες τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών τους, ύστερα από σχετική απόφαση των διοικητικών τους συμβουλίων και έγκριση από τις γενικές τους συνελεύσεις;

Και εάν έτσι αποφάσισαν, ότι είναι άχρηστη δηλαδή, γιατί δεν την πέταξαν; Γιατί δεν την έστειλαν πίσω στην κ. Λαγκάρντ με τις ευχαριστίες τους για την προθυμία της να μας συνδράμει; Αλήθεια, η λίστα που έδωσε ο κ. Βενιζέλος στο Μέγαρο Μαξίμου είναι η πρωτότυπη ή είναι αντίγραφο αυτής που (θα έπρεπε να) υπάρχει στο ΣΔΟΕ; Είτε πρωτότυπη είτε αντίγραφο, γιατί την είχε ο πρώην υπουργός Οικονομικών; Και, τέλος, έχει άραγε και άλλα τέτοια... άχρηστα ενθύμια από τη θητεία του στο υπουργείο;

Του Βασιλη Ζηρα από την Καθημερινή