Από τις συναντήσεις στις Βρυξέλλες με ευρωβουλευτές και κοινοτικά στελέχη, μού έμεινε μια φράση ενός φίλου που μένει 30 χρόνια στο Βέλγιο και έχει το προτέρημα, αν και αγαπά υπερβολικά τον τόπο μας, να βλέπει τα πράγματα με την καθαρότητα της απόστασης. «Αυτό που δεν έχετε καταλάβει στην Αθήνα, είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης στην Ε.Ε. δεν αντιμετωπίζει πλέον την Ελλάδα ως χώρα της Δύσης».
Καθώς αιφνιδιάστηκα από τον γενικό αφορισμό, τού ζήτησα να τον εξηγήσει: «Στον μέσο Βέλγο, Γάλλο ή Γερμανό» μού είπε «ήταν πάντα γνωστά τα προβλήματα της Ελλάδας. Οτι υπάρχει διαφθορά, ότι αργούμε να συμμορφωθούμε στους κοινοτικούς κανόνες, ότι οι Ελληνες γενικώς είναι απείθαρχοι. Αυτό που δεν είχαν αντιληφθεί είναι η έκταση της αποσάθρωσης της Διοίκησης που εμφανίζεται στον ευρωπαϊκό Τύπο όχι μόνον απρόθυμη, αλλά και ανίκανη να κάνει ακόμη και αυτονόητες αλλαγές.
Ο μέσος Ευρωπαίος, δηλαδή, τείνει να πιστέψει ότι και να θέλει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αποδεικνύεται πια ότι δεν μπορεί διότι την εμποδίζει ένα φαύλο σύστημα διαπλοκής και συμφερόντων που συναντάται μόνο σε τριτοκοσμική χώρα».
«Δεν μπορεί το ίδιο να πιστεύουν και οι Νότιοι» τον διέκοψα. «Κάνεις λάθος» απάντησε. «Το “και να θέλετε, δεν μπορείτε” το εκπέμπουν πια και Πορτογάλοι, Ισπανοί ή ακόμη και Ιταλοί καθώς έχουν και το κίνητρο να διαχωρίσουν το ελληνικό πρόβλημα από τα δικά τους, εμφανίζοντάς μας ως κάτι πραγματικά ξένο από την Ε.Ε.».
Ο φίλος μού θύμισε τις πρόσφατες «ανθελληνικές» δηλώσεις του Χέλμουτ Κολ, του Χέλμουτ Σμιτ ή και του Ζισκάρ ντ Εστέν που είπε ότι «η Ελλάδα είναι χώρα της Ανατολής και κακώς τη δεχθήκαμε στην Ευρώπη». Οπως και το γεγονός ότι στη χώρα μας, υποσυνείδητα ίσως, τις αποδώσαμε σε γεροντική... άνοια λόγω της οποίας έπαψαν να αντιλαμβάνονται την ελληνοϊδιαιτερότητά μας.
Γύρισα από τις Βρυξέλλες πιο απαισιόδοξος. Διότι συνειδητοποίησα ότι ενώ οι στιγμές απαιτούν μια πανεθνική προσπάθεια για να ανατρέψουμε τη διεθνή μας εικόνα, εδώ αλληλοσπαραζόμαστε. «Ξέχνα το παζάρι για τις περικοπές. Γιατί εδώ και τρεις μήνες η κυβέρνηση δεν έχει νομοθετήσει έστω μια από τις άλλες μεταρρυθμίσεις που έχουμε υποσχεθεί από το 2009»; με ρώτησε ο φίλος μου, αφήνοντας με να καταλάβω ότι στην Ε.Ε. θέλουν να μας σώσουν, φτάνει να τους πείσουμε ότι το θέλουμε κι εμείς...
| Του Kωνσταντινου Zουλα από την Καθημερινή. |
Βασικά από τη μεταπολίτευση και μετά ανήκουμε στα Σοβιέτ... Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αυτό που είμαστε, πολλές χώρες που σήμερα ψωμολυσσάνε ήταν σαν κι εμάς κάποτε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πικρή αλήθεια που ελάχιστοι από εμάς έχουν το σθένος να παραδεχτούν, είναι πως ποτέ μας δεν γίναμε πρωτοκοσμική χώρα. Είτε γιατί οι "προστάτιδες" δυνάμεις δεν το επέτρεψαν, είτε γιατί ποτέ δε μπόρεσαν να γίνουν κι εδώ οι ζυμώσεις που έγιναν στη Δύση... Απλά από τη μεταπολίτευση και μετά η Δύση στήριξε ένα βιοτικό επίπεδο παραπλήσιο του δικού της γιατί η Ελλάδα τους ήταν χρήσιμη γεωπολιτικά. Κι ακόμα τους είναι, αλλά δε μπορούν να δικαιολογήσουν τις αυξημένες θυσίες που αυτό απαιτεί. Είπαμε φίλοι φίλοι, αλλά έχει και όριο...
Η επίσης πικρή αλήθεια, είναι πως ακόμη και η Χούντα άφησε πολύ μεγαλύτερο έργο πίσω της στα 7 χρόνια, από όσο άφησε η Μεταπολίτευση στα 38... Σκεφτείτε μόνο πόσα πακέτα πήρε η μεταπολίτευση από την Ευρώπη και τι δανεισμό από το εξωτερικό... Η Χούντα δεν είχε τίποτα από αυτά... Υποτίθεται πως ήρθε η Μεταπολίτευση για το καλό του λαού, και στην ουσία ήρθε για μερικές οικογένειες...
Το σύστημα όπως είναι σήμερα δε μπορεί να λειτουργήσει. Γίνεται μια προσπάθεια από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα να διαχειριστούν την κατάσταση και να μείνουν στα πράγματα και μετά την αλλαγή, αλλά νομίζω πως δε προλαβαίνουν τους ρυθμούς... Ελπίζω μόνο ο λαός να δείξει ωριμότητα και η αλλαγή να είναι προς το καλύτερο...