Το ΚΚΕ βρίσκεται σε τροχιά άτυπης διάσπασης. Η αποχή και η απομάκρυνση χιλιάδων μελών από τις οργανώσεις συνιστούν μείζονα κρίση με ιστορικά χαρακτηριστικά μετά τη στρατηγικής σημασίας ήττα του κόμματος στις εκλογές.
Το ΚΚΕ δεν έχασε μια μάχη, όπως λέει η Αλέκα Παπαρήγα, επειδή δεν έδωσε καμία πολιτική μάχη. Η ακατάσχετη ροπή προς τις διαδηλώσεις δεν συνιστούν πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα. Αν η πολιτική κυριαρχία κερδίζονταν στις διαδηλώσεις, το ΚΚΕ θα ήταν στην εξουσία εδώ και έναν αιώνα. Η μάχη της νεοσταλινικής ηγεσίας να ελέγξει το συνέδριο του επομένου έτους και να αποφανθεί ότι ήταν ορθή η πολιτική του κόμματος έχει αξία για τους ίδιους, όχι όμως για όλους τους άλλους. Η κυρία Παπαρήγα θα περάσει στην ιστορία ως αποτυχημένη γραμματέας είτε αυτό γίνει στο συνέδριο, είτε σε άλλη στιγμή στο μέλλον είτε θα είναι παρούσα, είτε απούσα. Έτσι γράφεται η ιστορία του κόμματος εδώ και σχεδόν έναν αιώνα.
Το ΚΚΕ επί ηγεσίας Παπαρήγα, Γόντικα (του απόλυτου επαγγελματία καθώς είναι μέλος του Π.Γ. από το 1974!), Μαΐλη, Μπέλου, Λουκά, Μαυρίκου, Χαλβατζή, Παφίλη και άλλων, κατάντησε...
ένα ιδεολογικό απολίθωμα του Σταλινισμού, χωρίς ίχνος πνευματικότητας, χωρίς συμμετοχή ενοχλητικών διανοουμένων, με επαγγελματίες κομμουνιστές, τους οποίους εγκαταλείπουν μαζικά οι αγνοί κομμουνιστές.
Πηγή :Onlinepress
Διαφωνώ με τους όρους που χρησιμοποιεί το κείμενο και οφείλω να τους διορθώσω:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Επαγγελματίας Κομμουνιστής= Υποκριτής Προδότης
β) Αγνός Κομμουνιστής= Χρήσιμος ηλίθιος
Τώρα μάλιστα έφτιαξε...