Είναι η πρώτη φορά που δεν έχω καταλήξει για κάποιο θέμα .
Αν η υπερψήφιση η η καταψήφισή του νέου μνημονίου είναι αυτή τη στιγμή συμφέρον για την χώρα ...
Στο Μνημόνιο Α' τα πράγματα ήταν πολύ εύκολα.
Ακόμα και ο πλέον ΑΣΧΕΤΟΣ με τα οικονομικά έβλεπε που θα οδηγούσε ...
Από την πρώτη στιγμή η θέση αυτού του blog ήταν ενάντια στην ΥΦΕΣΗ που προκάλεσε ο τενίστας "τσάρος"...
Το πρόβλημα που έχει ο γράφων , είναι ότι και για το Μνημόνιο Β΄τα πράγματα είναι (πολύ πιο) ΑΠΛΑ...
Θα βυθίσει την χώρα σε ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΦΕΣΗ και δεν θα λύσει ΤΙΠΟΤΑ...
Εκεί που κολλάω είναι οι συνέπειες του ΟΧΙ...
Δεν είμαι προετοιμασμένος για 2-5 χρόνια ζωής με δελτίο...
Δεν είμαι βέβαιος ότι θα αποφευχθεί το ΑΙΜΑ στους δρόμους...
Δεν είμαι σίγουρος ότι η αλλαγή νομίσματος θα σώσει την χώρα...
Το μόνο που μπορεί να κάνει το ΝΑΙ είναι να δώσει λίγο επί πλέον χρόνο μέχρι να φτάσουμε στα παραπάνω και στην ΑΤΑΚΤΗ χρεοκοπία...
Μόνο που ΤΟΤΕ η ΧΩΡΑ θα χάσει περισσότερα από ότι θα χάσει ΣΗΜΕΡΑ...
Αναποφάσιστος !!!
Υπάρχουν φορές που ΧΑΙΡΟΜΑΙ που δεν αποφασίζω για το μέλλον της χώρας.
Αυτή είναι κάποια από αυτές...
Αγαπητέ Αντίλογε
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ είμαι προετοιμασμένος να ζήσω για 5 (μπορεί και παραπάνω) χρόνια με δελτίο τροφίμων. Θλίβομαι όταν βλέπω τους γονείς μου, που ζουν με μια σύνταξη (μη φανταστείς πολλά 450 ευρώ), να στενοχωριούνται γιατί δεν τα βγάζουν πέρα.
Αλλά μήπως η δυστυχία, ο πόνος και η βία είναι το μόνο σοκ που χρειάζεται αυτός ο λαός για να ξυπνήσει? Μήπως αν αρχίσουμε να χειροδικούμε νεναντίον του δημόσιου υπαλλήλου που ζητά φακελλάκι, του γιατρού που ζητά φακελλάκι, του ασυνείδητου οδηγού κλπ, λέω μήπως γίνουμε καλύτεροι σαν άνθρωποι?
Βέβαια ο φόβος και η σωματική βία δεν μπορεί να είναι η λύση, αλλά στην περιπτωσή μας, που έχουμε καταντήσει τα κακομαθημένα της Ευρώπης, μάλλον επιβάλλεται.