Για να βγούµε από το αδιέξοδο ...

Με επικρίνει αναγνώστης:

« Εσείς γιατί δεν στηλιτεύετε αναλυτικά τα όσα πλήττουν την οικονοµία και την κοινωνία, για την ύφεση, την ανεργία, τις απολύσεις και τη βάρβαρη φορολογική επιδροµή στα ακίνητα; ». Μα, το έκανα την περασµένη Κυριακή, το κάνω επί 30 χρόνια και έχω ήδη προειδοποιήσει εδώ και έναν χρόνο (την 1/8/2010). Δυστυχώς δεν προσέχθηκαν, ακόµη και από πολλούς αναγνώστες µου, χάθηκε αυτός ο πολύτιµος χρόνος και τώρα τα πληρώνουµε πολύ ακριβότερα όλοι, πλην φοροφυγάδων και παραοικονοµούντων.

Ας τα επαναλάβω λοιπόν καθώς ούτε σε ένα γιώτα δεν διαψεύστηκα:

« Η εµπιστοσύνη ή η ανάκτηση της εµπιστοσύνης στο µέλλον της χώρας µας θα υπήρχε αν οι πολίτες κατανοούσαν α) ποιοι είναι οι συγκεκριµένοι στόχοι, β) πώς θα επιδιωχθεί να επιτευχθούν και γ) ποια τα συγκεκριµένα αποτελέσµατα που εκτιµάται ότι θα υπάρξουν τελικά και πότε. Ολα αυτά µε πολύ σαφή και δεσµευτική διατύπωση, µε αριθµούς και ποσοστιαία στοιχεία, µε συγκεκριµένα µέτρα και αναφορά σε αυτούς που θα ωφεληθούν και σε κείνους που θα θιγούν και µε κατά θέµα χρονοδιαγράµµατα.
Επίσης σε σύγκριση µε την επιτυχηµένη πορεία και την πολιτική άλλων χωρών οµοειδών προς την Ελλάδα και σε πλήρη προσαρµογή προς το Κοινοτικό ∆ίκαιο. Χωρίς αυτά τα περίπου αυτονόητα, αλλά δυστυχώς ανύπαρκτα στα προγράµµατα όλων σχεδόν των κοµµάτων, συνεπώς και του ΠΑΣΟΚ, το οποίο υποτίθεται ότι είχε σχέδιο, οδηγηθήκαµε στο σηµερινό αδιέξοδο. Και οι όροι του µνηµονίου αποβλέπουν: κυρίως στο πώς θα µειωθούν τα ελλείµµατα του ∆ηµοσίου και θα αυξηθούν τα έσοδά του ώστε να προκύπτουν τα πρόσθετα ποσά µε τα οποία θα καταστεί δυνατόν να εξοφλεί στο µέλλον η Ελλάδα τα χρέη της. Τα οποία, αν συνεχίσουµε έτσι όπως πάµε, δυστυχώς θα αυξάνονται. Για το πώς θα αποτραπεί αυτό, µόνο ένας δρόµος υπάρχει:

της ανάπτυξης.

∆ηλαδή παραγωγικές επενδύσεις και επιχειρηµατικές πρωτοβουλίες που θα αυξήσουν τον εθνικό πλούτο από τον οποίο και µόνο θα υπάρξει δυνατότητα ανεύρεσης των δηµοσίων εισοδηµάτων χωρίς νέους φόρους, που ήδη πνίγουν τις επιχειρήσεις και τους νοµοταγείς πολίτες.
∆υστυχώς τέτοιο σχέδιο δεν υπάρχει. Αντίθετα, αποθαρρύνεται η υγιής επιχειρηµατικότητα(µόνο για τη διαπλεκόµενη µε το ∆ηµόσιο παρέχεται χώρος). 


Αναπόφευκτη συνέπεια είναι οι κατά χιλιάδες απολύσεις, το κλείσιµο προβληµατικών επιχειρήσεων και δυστυχώς καµία ριζική προσπάθεια ενίσχυσης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, από την οποία και µόνο µπορεί να υπάρξει εκ νέου αναπτυξιακή άνθηση.

Ποιος έχων σώας τας φρένας Ελληνας ή πολύ περισσότερο ξένος κεφαλαιούχος θα αποφασίσει να κάνει παραγωγικές επενδύσεις υπό καθεστώς εξοντωτικής φορολογίας, που µάλιστα συνεχώς αλλάζει, και µε επαπειλούµενη περαιτέρω επαύξησή της (όπως σχεδιάζεται σε βάρος τής ήδη υπό φορολογική δίωξη ακίνητης περιουσίας) µε εφιαλτική γραφειοκρατία, σε συνδυασµό µε ανεξέλεγκτη και κυρίως µη τιµωρούµενη διαφθορά και µέσα σε µια κοινωνία που θεωρεί αµαρτία το νόµιµο κέρδος και διαστροφή το να θέλεις να αναπτύξεις ελεύθερα την επιχειρηµατική σου περιπέτεια; 
Αλλωστε και η επιτρεπόµενη εξαρτάται από το αν θα την εγκρίνουν τα προνοµιούχα συνδικάτα και το εκτός κάθε νοµιµότητας δραστηριοποιούµενο ΠΑΜΕ. Χωρίς την άδεια της κυρίας Παπαρήγα και των κατάλοιπων του υπαρκτού σοσιαλισµού δεν µπορεί να κυβερνήσει ο κ. Παπανδρέου, αφού ακόµη και τις αποφάσεις των δικαστηρίων δεν τολµά να εφαρµόσει».

Αυτές οι διαπιστώσεις, ακόµη και σήµερα µπορεί να αποδειχθούν χρήσιµες για την κυβέρνηση αν αποφασίσει να επαναστατήσει κατά του στρατού κατοχής των προνοµιούχων συνδικάτων του δηµοσίου τοµέα, των κλειστών επαγγελµάτων και της θεσµοθετηµένης ατιµωρησίας των παρανοµούντων, δηλαδή εναντίον του εαυτού της.

Αυτά που η στήλη αυτή και πολλοί άλλοι Ελληνες και ξένοι υποστηρίζουν αγνοήθηκαν, παρήλθε ένας χρόνος µε αυτοσχεδιασµούς, ψέµατα και αφελείς πονηρίες και τώρα ο Τιτανικός βουλιάζει. 


Του (Μεγάλου) Γ. Μαρίνου από το Βήμα.