Τι λέει το Μνηµόνιο; (οεο...)

ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ, αλλά ένα πράγµα δεν µπορώ να καταλάβω. Τι πάει να πει ότι η κυβέρνηση κάνει το ένα ή το άλλο επειδή «το λέει το Μνηµόνιο». Εξ όσων γνωρίζω, οι δηµοκρατικές κυβερνήσεις δεν προασπίζουν κανένα Μνηµόνιο. Προασπίζουν το δηµόσιο συµφέρον. Τελεία, παράγραφος. 

ΜΕ ΑΛΛΑ λόγια, υπάρχουν πράγµατα δυσάρεστα και δύσκολα, αλλά αναγκαία και χρήσιµα για το συµφέρον του τόπου. Αυτά οφείλει να τα κάνει η κυβέρνηση ανεξαρτήτως κόστους και ασχέτως αν τα αναφέρει ή δεν τα αναφέρει το οιοδήποτε Μνηµόνιο. 
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. Χρειάζεται η χώρα να πετσοκόψει το δηµόσιο έλλειµµα; Ούτε συζήτηση. Να περιορίσει τον δηµόσιο τοµέα στα ελάχιστα όριά του, να µειώσει δραστικά τον αριθµό των δηµοσίων υπαλλήλων, να κλείσει δηµόσιους οργανισµούς, να κυνηγήσει µε φανατισµό τη σπατάλη του δηµοσίου χρήµατος. 

Αυτές είναι υποχρεώσεις που δεν απορρέουν από το Μνηµόνιο (ακόµη κι αν περιέχονται στο Μνηµόνιο), αλλά από τη στοιχειώδη προάσπιση του δηµοσίου συµφέροντος. 

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να πολλαπλασιάσω τα παραδείγµατα. Το άνοιγµα, ας πούµε, των κλειστών επαγγελµάτων. Η αναγκαία µεταρρύθµιση του Ασφαλιστικού. Ο απαραίτητος εκσυγχρονισµός των εργασιακών σχέσεων. 


ΟΛΑ ΑΥΤΑ θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και καιρό. Μακάρι να γίνουν τώρα. Οχι επειδή το λέει το Μνηµόνιο. Αλλά επειδή το χρειάζεται ο τόπος. Κι αυτό είναι που ζητάει κανείς από την κυβέρνησή του. 

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ δεν τα καταλαβαίνω. Δεν ξέρω τι δεσµεύσεις έχει αναλάβει η κυβέρνηση µε το Μνηµόνιο (και κάθε µέρα που περνάει µού εδραιώνει την υποψία πως ούτε η ίδια έχει σαφή εικόνα) αλλά οι µόνες από αυτές που µας αφορούν είναι όσες προωθούν ουσιαστικά το δηµόσιο συµφέρον. 

ΠΟΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟ συµφέρον, όµως, εξυπηρετεί η περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης; Ποιο δηµόσιο συµφέρον εξυπηρετεί η περικοπή των αποζηµιώσεων απόλυσης; Ποιο δηµόσιο συµ φέρον εξυπηρετεί η µείωση των εισοδηµάτων ή το πάγωµα των µισθών στον ιδιωτικό τοµέα; 

ΚΙ ΑΝ τίποτα από αυτά δεν υπηρετεί το δηµόσιο συµφέρον, γιατί τα προωθεί η κυβέρνηση; Επειδή περιέχονται στο Μνηµόνιο; Αλλά τότε πώς µπόρεσε µια κυβέρνηση να υπογράψει και να ψηφίσει ένα Μνηµόνιο το οποίο εµπεριέχει διατάξεις που αντιτίθενται στο δηµόσιο συµφέρον; 

ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ  ΟΤΙ το Μνηµόνιο ήταν µια απαραίτητη προϋπόθεση για να εξασφαλιστεί ο δανεισµός της χώρας. Αλλά δεν είναι και το ιερό Ευαγγέλιο. Είναι ένα κείµενο το οποίο προέκυψε από µια διαπραγµάτευση κι από έναν συσχετισµό. Από ένα αλισβερίσι. 

«ΣΙΓΑΤΗ διαπραγµάτευση!» ίσως πουν µερικοί. Ενδεχοµένως. 

Πάνω στον πανικό, τι διαπραγµάτευση να κάνεις. Αλλά για ποιο λόγο να δεχτώ ότι ο πανικός των ολίγων µπορεί να καταστεί θεοµηνία για τους πολλούς;