Τι θα μας κάνουν οι "Κακοί" του ΔΝΤ !

Αναδημοσιεύω την παρακάτω ανάρτηση αυτούσια με μερικά σχόλια στο τέλος...

Πολλά ακούμε για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο άλλα δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό τι ακριβώς θα μας ζητήσουν αν, τελικά δεν ευδοκιμήσει κάποιο πακέτο βοήθειας από την Ευρώπη και αναγκαστεί η Ελληνική κυβέρνηση να προσφύγει στο ΔΝΤ για να καλύψει με ευνοϊκότερο επιτόκιο τις δανειακές μας ανάγκες. 

Η λίστα των όσων μπορεί να απαιτήσει το ΔΝΤ από την Ελλάδα  παρουσιάζεται πάνω κάτω ως η εξής:

1.Πλήρης αναδόμηση στην τοπική αυτοδιοίκηση όπου και εντοπίζεται ανεξέλεγκτη σπατάλη πόρων.

2.Άρση της μονιμότητας.

3.Εξίσωση ορίων ηλικίας για άνδρες και γυναίκες στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα με ενιαίο όριο συνταξιοδότησης τα 67.

4.Κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών. Ίσως επιβιώσουν 2-3 κατηγορίες.

5.Πλήρης κατάργηση 14ου και 13ου μισθού στο Δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.

6.Φορολόγηση των αγροτών.

7.Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων από το πρώτο ευρώ.

8.Απελευθέρωση όλων των κλειστών επαγγελμάτων.

9.Επιβολή ΦΠΑ σε όλες τις υπηρεσίες (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κ.λ.π.)

10.Περαιτέρω ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων

11.Πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

12.Ριζική αναδιάρθρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του τρόπου λειτουργίας των κρατικών νοσοκομείων.

13.Ριζική αναδιοργάνωση της Παιδείας. Προτείνονται δίδακτρα στα πανεπιστήμια με κάποια πρόβλεψη για τα χαμηλά εισοδήματα.

14.Προτείνουν και άλλα  («τεχνικής φύσεως») θέματα τα οποία θα συρρικνώσουν το Δημόσιο και θα καταστείλουν τις δημόσιες δαπάνες.

15. Απόλυση 230.000 εργαζομένων από τον ευρύτερο  δημόσιο τομέα,  με κατάργηση θέσεων, ενοποίηση και συγχωνεύσεις οργανισμών, ΔΕΚΟ κ.λ.π.

Το ερώτημα είναι το εξής. Τι από όλα αυτά δεν έπρεπε να κάνουμε από μόνοι μας τώρα και τουλάχιστον μια δεκαετία;

Ποιο από όλα αυτά δεν μας έχει επισημανθεί ξανά και ξανά από διεθνείς οργανισμούς, εταιρείες μελετών, οίκων αξιολόγησης αλλά και από την ίδια την ΕΕ, 

Μήπως δεν έπρεπε τώρα και πολλά χρόνια να αναδιαρθρώσουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας; 

Η μήπως δεν ξέρουμε από μόνοι μας ότι η ανωτάτη εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι αποτυχημένη; 

Δεν ξέρουν ακόμα και οι πέτρες ότι έχουμε μια διογκωμένη, δυσκίνητη, διεφθαρμένη, σπάταλη και αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση; 

Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν μας έχει πει να ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα; 

Δεν μας έχουν τονίσει άπειρες φορές ότι ανοίγοντας τα, θα εξοικονομηθούν πόροι τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ ετησίως για πολλά χρόνια;

Η Νέα Υόρκη έχει 8 εκ κατοίκους αλλά μόνο έναν δήμαρχο. 

Η Αθήνα (αν δεν κάνω λάθος) έχει 52 δήμους και κοινότητες. 

Δεν είναι αυτό μια τεράστια σπατάλη πόρων; 

Είναι ανάγκη να μας το πει το ΔΝΤ; 

Ακόμα και σε επίπεδο διαφθοράς να το δει κάνεις, άλλο είναι να προσπαθείς να πατάξεις τη διαφθορά σε 52 νομαρχιακά και δημοτικά μέγαρα και άλλο σε ένα.   

Τι χρειάζεται ο δήμος Χαλανδρίου 3 νομαρχιακά μέγαρα; 

Τι κάνουν όλοι αυτοί οι δημοτικοί υπάλληλοι άραγε εκεί; 

Τι το χρειάζεται το καινούργιο νομαρχιακό μέγαρο ο δήμος Περιστερίου; 

Τα ΚΕΠ πλέον εξυπηρετούν τις περισσότερες ανάγκες των δήμων - δεν θα έπρεπε να καταργήσουμε τους δήμους και να εξυπηρετούνται οι πολίτες μέσω των ΚΕΠ; 

Χρειάζεται άραγε να μας πει το ΔΝΤ ότι θα πρέπει να αναδομήσουμε την τοπική αυτοδιοίκηση για να μειώσουμε την “ανεξέλεγκτη σπατάλη πόρων”;

Γιώργος Καισάριος

Πηγή: Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ
Σημείωση Αντίλογου: 
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλο το κείμενο είναι αυτό που θα έλεγε ο οποιοσδήποτε ΜΗ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ σαν σωστή προσέγγιση.
Οι αντιρρήσεις για την προσφυγή στο Δ.Ν.Τ , όσον τουλάχιστον αφορά αυτό το blog δεν αφορούν την παραπάνω λογική αλλά τις τυχούσες συνέπειες που θα έχουν ΟΛΑ αυτά τα παραπάνω στην Ελληνική κοινωνία.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα ευφάνταστος για να καταλάβει ότι η εν μία νυκτί εφαρμογή των παραπάνω θα κάνει την χώρα ένα απέραντο πεδίο μάχης .
Τα γεγονότα του Δεκ.2008 θα φαντάζουν αστεία μπροστά στο τί θα οργανώσουν οι "Φιλολαϊκές" δυνάμεις της κοινοβουλευτικής αλλά και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Πέραν αυτού θα πρέπει να ερωτηθεί η φιλήσυχη πλειοψηφία των πολιτών αν είναι έτοιμη για ανεργία της τάξης του 20-25% και επιστροφής του βιοτικού επιπέδου στο αντίστοιχο του 1974.

Αν η απάντηση είναι θετική , τότε ΝΑΙ!
Να πάμε το συντομότερο δυνατόν.
Αν όμως υπάρχουν δεύτερες σκέψεις , τότε είναι λογικό αλλαγές που δεν έγιναν σε διάστημα  τριάντα ετών να μήν γίνουν  εν μία νυκτί  αλλά προοδευτικά  σε ένα χρονικό ορίζοντα πενταετίας (το συντομότερο) έως Δεκαετίας (το αργότερο).
Αυτό μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας (ΑΝ υπάρχει πολιτική βούληση από τα δύο μεγάλα κόμματα) χωρίς τον "μπαμπούλα" Δ.Ν.Τ.

Όχι πως δεν θα υπάρξουν αναταράξεις αλλά το διάστημα αυτό θα επιτρέψει την ευκολότερη απορρόφησή των συνεπειών με προεξάρχουσα συνέπεια την ανεργία.